برخورد با خواسته های کودکان، چطور اقتدارمان را حفظ کنیم؟

با این که خواستن برای تمام ما امری طبیعی است اما بعضی از کودکان مرتبا از والدین خود درخواست دارند و زمانی که به خواسته هایشان توجهی نمی ­کنیم جیغ می­ کشند. عواملی هستند که در اقتدار نقش دارند. قبل از آن که مجازاتی را اعمال کنید به این موضوع فکر کنید که آیا قادر به اجرای آن هستید یا نه. مجازات را متناسب با جرم در نظر بگیرید. مجازات در نظر گرفته شده را حتما اعمال کنید.
از داد و بیداد کردن بپرهیزید. اقتدار به هیچ وجه به مفهوم خشونت و ترس و ارعاب نیست، «اقتدار یعنی ثبات در رفتار» و همین که والدین برنامه هایی را که به صورت قانون یا به شکل فرمان و دستور به کودک اعلام کرده اند را عوض نکنند، پدر و مادر مقتدری به حساب خواهند آمد.
اگر این موارد را بدون داد و فریاد اعمال کنید کودک اقتدار شما را حس خواهد کرد. در غیر این صورت کودک احساس می­ کند که پدر و مادر ضعیفی دارد و امنیت لازم را از شما کسب نخواهد کرد در عین حال دائما با او در حال مشاجره و بحث و جدل خواهید بود. عواملی که باعث می­ شود مادر نتواند اقتدار خود را حفظ و اعمال کند. والدین معمولا اقتدار را با بی رحمی اشتباه می­ گیرند این در حالی است که اقتدار همراه با خشونت است که بی رحمی محسوب می ­شود.
ترس از این که کودک دیگر آن ها را دوست نداشته باشد. احساس می­ کند پدر و مادر خشن و بی رحمی شده اند. ترس از این که به شخصیت کودک آسیبی برسد. چون خودشان در کودکی تنبیه شده اند از تنبیه واهمه دارند. گاهی هم از بروز اختلاف در خانواده می ­ترسند.

راهکار
حرف خود را تغییر ندهید:
قبل از رفتن به فروشگاه، قانون را تکرار کنید؛ بجز موارد موجود در لیست خرید، خرید دیگری انجام نخواهم داد. همیشه تصمیم خود را واضح و روشن بیان کنید. کودک خود را به خاطر صبر و مقاومت در برابر انجام خواسته هایش تحسین کنید. باید یاد بگیرید که وقتی منظورتان نه است، «نه» بگویید و دیگر نظرتان را عوض نکنید. ثبت پیشرفت ها در جدول برای کودک بسیار مفید است.

تسلیم نشوید و رفتار قاطعانه داشته باشید:
اقتدار به هیچ وجه به مفهوم خشونت و ترس و ارعاب نیست، «اقتدار یعنی ثبات در رفتار» و همین که والدین برنامه هایی را که به صورت قانون یا به شکل فرمان و دستور به کودک اعلام کرده اند را عوض نکنند، پدر و مادر مقتدری به حساب خواهند آمد. اقتدار یعنی حرفی را که به کودک زده ایم عوض نکنیم.
بنابراین والدین باید روی حرف خود بایستند و حرف های خود را به راحتی با بدخلقی و چانه زنی کودک تغییر ندهند، همچنین کودک بداند که نفر اول خانواده نیست و با والدین خود فاصله ای دارد که با بزرگ شدن، آرام آرام هم سطح آن ها خواهد شد، بنابراین هنگامی که والدین محدودیت هایی مانند ساعت خواب یا ندیدن برنامه تلویزیونی مخصوص بزرگسالان یا بستن کمربند و… . را اعمال می ­کنند که کودک موظف است آن ها را اجرا نماید. قدرت به همراه خرد (عقل) اقتدار محسوب می ­شود و قدرت بدون خرد، چیزی نیست جز استبداد و دیکتاتوری.
همیشه مخالفت کردن و همیشه تسلیم شدن، پیامدهای سنگینی دارند. برای حل کردن چنین مواردی، باید یاد بگیرید که وقتی منظورتان نه است، «نه» بگویید و دیگر نظرتان را عوض نکنید. این کار آسان نیست؛ به ویژه برای والدینی که مشغله شان زیاد است ولی کار شدنی است.