تست بینایی سنجی نوزاد، راه چاره

اگر تصورتان بر آن است که سلامت چشم های فرزندتان به دلایلی کامل نیست، حتماً آن را با متخصص اطفال...

اگر تصورتان بر آن است که سلامت چشم های فرزندتان به دلایلی کامل نیست، حتماً آن را با متخصص اطفال در میان بگذارید تا در صورت صحت، معاینه توسط چشم پزشک را به شما توصیه نماید.

این معاینات باید در یک‌سالگی به خصوص اگر سابقه هرگونه اختلالی مانند نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم، آب مروارید و… در افراد خانواده وجود داشته است و سه سالگی صورت گیرد.

این کنترل به منظور بررسی رشد صحیح و مناسب عملکرد چشم‌ها صورت می‌گیرد. هم‌چنین در سن پنج تا شش سالگی که کودک آماده رفتن به مدرسه می‌شود، چشم‌ها به منظور کسب اطمینان از قدرت کافی آن‌ها جهت انجام تکالیف و فعالیت‌های دبستان مورد بررسی چشم پزشک قرار می‌گیرند.

تست و آزمایش سلامت چشم ها با کمک نور

به جز معاینات چشم پزشکی که بایستی توسط پزشک متخصص صورت گیرد و انجام آن‌ها ضروری است، روش‌های زیر را می‌توانید خودتان در منزل برای تست سلامت چشم و بینایی نوزادتان به کار گیرید:

تست اول: این آزمایش جهت کنترل عکس‌العمل مردمک چشم (جمع شدن و تنگ شدن آن) که نقش اساسی در یک دید صحیح را دارد، می‌باشد:

ابتدا لامپ اتاق را خاموش کنید. پس از ۲۰ یا ۳۰ ثانیه آن را روشن کنید. به دقت به مردمک چشم‌های کودک نگاه کنید، بایستی تقریباً هم‌زمان و مشابه یکدیگر جمع شده باشند.

تست دوم: این آزمایش برای تشخیص استرابیسم احتمالی (لوچی) در چشم‌های کودک صورت می‌گیرد. توجه داشته باشید که در نوزادان چند ماهه، به علت عدم فرم گرفتن دقیق و زیاد بودن فاصله چشم‌ها، ممکن است به اشتباه حالت استرابیسم در آن‌ها قضاوت شود:

نور یک چراغ قوه دستی کوچک را به چشمان کودک بتابانید. بدین ترتیب یک انعکاس نوری بر روی قرنیه‌ها که کمابیش مانند آینه عمل می‌کنند، مشاهده خواهد شد. اگر این انعکاس‌ها با فاصله یکسان از لبه مردمک چشم ظاهر شوند، نشان دهنده آن می‌باشد که چشم‌ها به خوبی در یک راستا قرار دارند.

تست سوم: نشان می‌دهد که آیا هر دو چشم از قدرت بینایی یکسان برخوردارند یا خیر.

برای این کار ابتدا فلاش شارژ شده دوربین عکاسی را در دست بگیرید.

سپس طوری در مقابل کودک بایستید که فلاش درست در راستای چشم‌های کودک و با فاصله نسبتاً کمی از او قرار گیرد. با زدن فلاش در قسمت مردمک و اطراف آن (عنبیه) رنگی قرمز متمایل به ارغوانی مشاهده خواهد شد. این آزمایش در این مورد خاص نشان می‌دهد که آیا عکس‌العمل هر دو چشم مانند هم است؟

- در صورتی که یکی از چشم‌ها به رنگ قرمز و دیگری سفید درآید، باید بدانید که به احتمال خیلی قوی کودک مبتلا به بیماری آب مروارید ارثی است.

- اگر رنگ قرمزی که مشاهده می‌شود در یکی از چشم‌ها شفاف‌تر و در چشم دیگر بسیار کم‌رنگ‌تر است، احتمالاً چشم دوم دچار نزدیک‌بینی است.

علاوه بر این با انجام این تست می‌توان به خوبی دریافت که آیا چشم‌ها به خوبی و بدون برخورد به هیچ‌گونه مانعی نور را منعکس می‌کنند، یا خیر.

کنترل حرکت چشم‌ ها

تست اول (این آزمایش برای کودکان زیر یک سال توصیه می‌شود):

کودک را در آغوش گرفته و همراه او دوبار دور خود بچرخید. بار اول به سمت راست و بلافاصله بار دوم به سمت چپ بچرخید. به محض این که ایستادید، چشم‌های کودک را با دقت نگاه کنید، خواهید دید که چشم‌های او برای چند لحظه در جهت آخرین چرخش شما، هنوز می‌چرخند؛ و سپس از حرکت باز می‌ایستند.

- اگر چشم‌های او در عرض ۱ تا ۲ ثانیه از چرخش باز نایستاد، بهتر است با یک چشم پزشک اطفال مشورت کنید.

تست دوم (این تست را می‌توان در مورد کودکان بزرگ‌تر نیز انجام داد):

کودک را بر روی یک صندلی و یا مبل بنشانید و سر او را با دو دست بچسبید تا حرکت نکند. ابتدا به شخص دیگری که در سمت چپ او ایستاده است، بگویید که او را صدا بزند، سپس شخص مزبور با قرار گرفتن در سمت راست کودک همین عمل را انجام بدهد. از آنجایی که سر کودک ثابت بوده و قادر به چرخیدن نیست، او مجبور است چشم‌هایش را حرکت دهد.

- اگر کودک در تنظیم حرکت چشم‌ها به سمت راست و یا چپ دچار مشکل است، بهتر است به یک چشم پزشک اطفال مراجعه کنید.

منبع: سرسره