علل افزایش ناباروری، واقعا چه میشه کرد؟
این موضوع به عنوان اساس داستان هاى علمى تخیلى شناخته شده است. دنیای ما با ناباروری گسترده مواجه است و تمدن‍ها در آستانه فروپاشی قرار دارند.
این موضوع به عنوان اساس داستان هاى علمى تخیلى شناخته شده است. دنیای ما با ناباروری گسترده مواجه است و تمدن‍ها در آستانه فروپاشی قرار دارند. کودکان مردان و داستان نابغه، نمونه ای کامل از این روایت های نگران کننده را ارائه مى دهد.
با این حال، سناریوهایی که در این کتابها و نمایش هاى دراماتیک ارائه شده، ممکن است کمتر از آنچه که پیشتر تصور شده، فریبنده باشد. در واقع، واکنش به تحقیق درباره ناباروری مردان که هفته گذشته منتشر شد، نشان می دهد که ما ممکن است به چنین سرنوشتی دست یابیم.
مطابق با دانشمندان دانشگاه عبرى اورشلیم، تعداد اسپرم درمیان مردان غربى، در ٤٠ سال اخیر به بیش از نصف کاهش یافته است و سالانه با میانگین ١/٤ ٪ در حال کاهش مى باشد. برخى مفسران ادعا کرده اند که بشریت به زودى انقراض خواهد یافت.
این یک الهام خنثی و هشدار دهنده بود. ملل غربى - اغلب نه کشور هاى در حال توسعه - به نظر مى رسد که با یک فاجعه مواجه باشند. اما چه چیزى مى تواند باعث این کاهش در اسپرم باشد؟ و چه کارى براى مقابله با آن مى توان انجام داد؟
پاسخ به این پرسش ها، معلوم است که ناخوشایندتر از مواجهه هاى قبلى مى باشد. و درحالى که هشدار هاى آخرالزمان گوش خراش بیشترى که مطالعات اورشلیم را دنبال مى کنند، توسط کارشناسان رد مى شوند، افراد به این عقیده مى رسند که یافته ها نشان از یک مشکل بزرگ اجتماعى و بیولوژیکى مى دهد. نگرانى این است که، شواهد کمى مبنى بر هر گونه فعالیتى برای مقابله با بحران آینده دیده مى شود.
در حقیقت، چیز جدیدى در مطالعه وجود نداشت، روند مداوم در تعداد اسپرم ها، به وسیله ى Hagai Levine و دیگران در به روز رسانى تولیدمثل انسانى، هفته ى گذشته چاپ شد. این کار تجزیه و تحلیل بیش از ١٠٠ مطالعه ى قبلى در این زمینه بود و بیشتر متخصصان سلامت باروری واکنش مثبتی نسبت به آن داشته اند.پروفسور Chris Barratt، از دانشگاه داندى، آن را به عنوان یک مطالعه ى برجسته توضیح داد، که باید زنگ خطر را به صدا در آورد. در حالى که پروفسور دانشگاه منچستر، Daniel Brison، بیان کرد نتایج تکان دهنده ى آن باید به عنوان یک زنگ آگاه کننده عمل کند، تا به تحقیقات فعال در منطقه سرعت بخشیم.
پروفسور Richard Sharpe:
ما هیچ دلیلی در مورد علت این وضعیت نداریم. ما نمی توانیم آن را اصلاح کنیم. بنابراین کاملاً عاجز هستیم.
همچنین آنها تنها نگرانی خود را در مورد کاهش تعداد اسپرم در غرب اعلام نکرده اند. در اوایل سال جارى سازمان بهداشت جهانى، دانش فعلی ناباروری مردان را بسیار پایین عنوان کرد، نادانى نسبى که از آن زمان تاکنون به وسیله ى شورای پژوهشی پزشکی انگلستان تأیید شده است، که دانشمندان را به ارائه ى پروژه ها در محدوده ى بودجه، دراین زمینه فراخوانده است. به گفته ى Barratt:
ما هنوز در مورد علل ناباروری مردان، نسبتاً در جهالت به سر مى بریم و به عنوان یک فوریت باید تلاش های تحقیقاتی مان را در مورد سلامت باروری مردان افزایش دهیم.
خطرات این جهالت، به وسیله ى پروفسور Richard Sharpe از دانشگاه ادینبورگ، برجسته نشان داده شد. هرچند او همچنین سریعاً ادعاهای عجیب و غریب را رد کرد که شمار اسپرم در حال کاهش است و می تواند بشریت را از بین ببرد.
Sharpe بیان کرد که پایان بشریت، نزدیک نیست. اما در سطح فردى براى افراد تحت تأثیر، این روند می تواند غم انگیز باشد. ما درمانى براى افزایش تولید اسپرم در مردان نابارور نداریم. و همچنین نظرى درباره ى علت این وضعیت نداریم. ما نمی توانیم آن را اصلاح کنیم. بنابراین کاملاً عاجز هستیم.
به گفته ى وى، این مسأله در غرب بسیار اورژانسى است؛ جایى که زوج ها در سنین بالاترى تشکیل خانواده مى دهند.در سال ٢٠١٤، ٢٥٪ تولدهاى زنده در انگلستان به مادران با سن ٣٠ سال و بالاتر تعلق داشتند.( ٦٧٪ پدران به این گروه سنى تعلق داشتند.) به هر حال، زمانى که یک زن به سن ٣٢ مى رسد، شانس باردارى او به تدریج شروع به کاهش مى کند، اما وقتى به ٤٠ سالگى مى رسد، به طور چشمگیرى شانس بارورى به نصف کاهش مى یابد. هم زمان، در حال حاضر در تعداد بیشترى از مردان تعداد اسپرم به اندازه اى کم است که باعث ضعف باروری آنها مى شود.
به گفته ى Sharpe، این باعث دو اتفاق بد، هم زمان، برای باروری در جوامع مدرن غرب مى شود. زوج ها تا بیش از ٣٠ سالگى صبر مى کنند و بعداً متوجه مى شوند که هر دو یا یکى از آن ها مشکلات تولیدمثلى دارند. در برخى موارد، آن ها ممکن است این مشکلات را تا اواخر دهه ى ٣٠ سالگى خود، کشف نکنند؛ هنگامى که آن ها زمان کمى را براى بهره گرفتن از تکنیک هاى کمک بارورى مانند IVF ، دارند. چنین زوج هایى، محتمل تر است که بدون هیچ فرزندى زندگى را به پایان برند - همچنان که مادران سالخورده تر مى شوند و شمار اسپرم ها به سیر نزولى خود ادامه مى دهد - و این یک فاجعه است. مشکل این است که تنها راه مؤثر براى درمان نابارورى ایجاد شده در اثر تعداد کم اسپرم یک مرد، درمان شریک زندگى او، به صورت تهاجمى، با استفاده از تکنیک هاى کمک بارورى است ، که ممکن است همیشه به عنوان یک رویکرد قابل قبول دیده نشود. ما به یک فاجعه نزدیک مى شویم!
مسئله بسیار پیچیده است، چرا که علت اصلى این کاهش در تعداد اسپرم ها همچنان به عنوان یک راز باقى مى ماند. پروفسور Allan Pacey از دانشگاه شفیلد، بیان مى کند:
اغلب تمام جنبه هاى زندگى مدرن_از تلفن های همراه تا مصرف سیگار و قرص های ضد بارداری (که با آب آشامیدنى مصرف مى شوند.) برای کاهش تعداد اسپرم متهم شده است، اما هیچ گونه شواهد قانع کننده ای مبنی بر ارتباط هر یک از آنها با مشکل وجود ندارد.
علاوه بر این، انتقاداتى بر برخى مطالعات گذشته نگر که کاهش متناوب در تعداد اسپرم هارا عنوان مى کنند، وجود دارد. برخى از مطالعات بر پایه ى مردان حاضر در کلینیک هاى بارورى انجام مى شد که به این ترتیب احتمال بیشتری برای پایین بودن تعداد اسپرم وجود داشت.
تکنیک هاى متفاوتى در مطالعات گوناگون براى شمارش اسپرم ها در نمونه ها، اتخاذ شد و این تنوع می تواند سبب انحراف نتایج شود.
نه این و نه این که، مجموعه ای از این نوع مطالعات در قالب متا آنالیز توسط Levine و تیمش گنجانده شده است، به هر حال، و به همین علت، چندین دانشمند - شامل Pacey - که در مورد محدوده ى مشکل هوشیارانه عمل مى کرد، بیان کردند که کار جدید، آن ها را بیشتر متقاعد مى کند.
Pacey اظهار کرد که:
این تجزیه و تحلیل جدید، براى کنار گذاشتن نقاط ضعف مطالعات قبلی، راه طولانى اى را در پیش دارد، بنابراین من نسبت به واقعیت کاهش تعداد اسپرم در غرب، بسیار کمتر تردید دارم.
او همچنین اضافه کرد، واقعیت این مشکل با افزایش موارد ابتلا به سرطان بیضه که در سال های اخیر به وقوع پیوسته است، حمایت مى شود. این اغلب نشان مى دهد که به نظر مى رسد مشکل با بزرگ شدن جنین پسر درون شکم مادر، اتفاق مى افتد. به نوعی، آن را نسبت به تغییرات شرایط آن جا، بیشتر و بیشتر آسیب پذیر مى کند.
این که بگوییم آیا این ها به دلیل تغییرات در رژیم غذایی مادران، یا داروهایی که وى مصرف می کند یا مواد شیمیایی موجود در محیط زیست او و عوامل دیگر رخ داده است، دشوار است. و این که چرا مردان در خارج از دنیاى غرب به نظر نمی آید تحت تأثیر قرارگرفته باشند؟
دانشمندان مشتاق پیدا کردن پاسخ هستند، اما آن ها اعتراف مى کنند که بعید به نظر می رسد که این کار را در کوتاه مدت انجام دهند.Pacey اظهار کرد:
ما باید به مطالعات اپیدمیولوژیک بزرگ روى مردان ٢٥ سال پیش، بودجه اختصاص دهیم و این تاکنون مى تواند پاسخ روشنى را براى یک راه و دیگر راه ها به ما ارائه داده باشد.
متأسفانه، به نظر می رسد که ما ممکن است ۲۵ سال دیگر منتظر بمانیم تا بتوانیم پاسخ واقعی را کشف کنیم.
این مرحله توسط Sharpe حمایت شد، وى هشدار داد که این زمینه هنوز با کمبود سرمایه گذاری تحقیقاتی شدید مواجه است.
ما به توده ى عظیمى از دانشمندان نیاز داریم تا با تلاش بفهمیم که چه چیزى در حال اتفاق افتادن است و چرا اتفاق مى افتد؟ متأسفانه ما هنوز به این امر دسترسى نداریم. با این حال، تحقیقات کافی انجام نمی گیرد و من اعتقاد دارم که مشکل در حال حاد شدن است.
با این حال، سناریوهایی که در این کتابها و نمایش هاى دراماتیک ارائه شده، ممکن است کمتر از آنچه که پیشتر تصور شده، فریبنده باشد. در واقع، واکنش به تحقیق درباره ناباروری مردان که هفته گذشته منتشر شد، نشان می دهد که ما ممکن است به چنین سرنوشتی دست یابیم.
مطابق با دانشمندان دانشگاه عبرى اورشلیم، تعداد اسپرم درمیان مردان غربى، در ٤٠ سال اخیر به بیش از نصف کاهش یافته است و سالانه با میانگین ١/٤ ٪ در حال کاهش مى باشد. برخى مفسران ادعا کرده اند که بشریت به زودى انقراض خواهد یافت.
این یک الهام خنثی و هشدار دهنده بود. ملل غربى - اغلب نه کشور هاى در حال توسعه - به نظر مى رسد که با یک فاجعه مواجه باشند. اما چه چیزى مى تواند باعث این کاهش در اسپرم باشد؟ و چه کارى براى مقابله با آن مى توان انجام داد؟
پاسخ به این پرسش ها، معلوم است که ناخوشایندتر از مواجهه هاى قبلى مى باشد. و درحالى که هشدار هاى آخرالزمان گوش خراش بیشترى که مطالعات اورشلیم را دنبال مى کنند، توسط کارشناسان رد مى شوند، افراد به این عقیده مى رسند که یافته ها نشان از یک مشکل بزرگ اجتماعى و بیولوژیکى مى دهد. نگرانى این است که، شواهد کمى مبنى بر هر گونه فعالیتى برای مقابله با بحران آینده دیده مى شود.
در حقیقت، چیز جدیدى در مطالعه وجود نداشت، روند مداوم در تعداد اسپرم ها، به وسیله ى Hagai Levine و دیگران در به روز رسانى تولیدمثل انسانى، هفته ى گذشته چاپ شد. این کار تجزیه و تحلیل بیش از ١٠٠ مطالعه ى قبلى در این زمینه بود و بیشتر متخصصان سلامت باروری واکنش مثبتی نسبت به آن داشته اند.پروفسور Chris Barratt، از دانشگاه داندى، آن را به عنوان یک مطالعه ى برجسته توضیح داد، که باید زنگ خطر را به صدا در آورد. در حالى که پروفسور دانشگاه منچستر، Daniel Brison، بیان کرد نتایج تکان دهنده ى آن باید به عنوان یک زنگ آگاه کننده عمل کند، تا به تحقیقات فعال در منطقه سرعت بخشیم.
پروفسور Richard Sharpe:
ما هیچ دلیلی در مورد علت این وضعیت نداریم. ما نمی توانیم آن را اصلاح کنیم. بنابراین کاملاً عاجز هستیم.
همچنین آنها تنها نگرانی خود را در مورد کاهش تعداد اسپرم در غرب اعلام نکرده اند. در اوایل سال جارى سازمان بهداشت جهانى، دانش فعلی ناباروری مردان را بسیار پایین عنوان کرد، نادانى نسبى که از آن زمان تاکنون به وسیله ى شورای پژوهشی پزشکی انگلستان تأیید شده است، که دانشمندان را به ارائه ى پروژه ها در محدوده ى بودجه، دراین زمینه فراخوانده است. به گفته ى Barratt:
ما هنوز در مورد علل ناباروری مردان، نسبتاً در جهالت به سر مى بریم و به عنوان یک فوریت باید تلاش های تحقیقاتی مان را در مورد سلامت باروری مردان افزایش دهیم.
خطرات این جهالت، به وسیله ى پروفسور Richard Sharpe از دانشگاه ادینبورگ، برجسته نشان داده شد. هرچند او همچنین سریعاً ادعاهای عجیب و غریب را رد کرد که شمار اسپرم در حال کاهش است و می تواند بشریت را از بین ببرد.
Sharpe بیان کرد که پایان بشریت، نزدیک نیست. اما در سطح فردى براى افراد تحت تأثیر، این روند می تواند غم انگیز باشد. ما درمانى براى افزایش تولید اسپرم در مردان نابارور نداریم. و همچنین نظرى درباره ى علت این وضعیت نداریم. ما نمی توانیم آن را اصلاح کنیم. بنابراین کاملاً عاجز هستیم.
به گفته ى وى، این مسأله در غرب بسیار اورژانسى است؛ جایى که زوج ها در سنین بالاترى تشکیل خانواده مى دهند.در سال ٢٠١٤، ٢٥٪ تولدهاى زنده در انگلستان به مادران با سن ٣٠ سال و بالاتر تعلق داشتند.( ٦٧٪ پدران به این گروه سنى تعلق داشتند.) به هر حال، زمانى که یک زن به سن ٣٢ مى رسد، شانس باردارى او به تدریج شروع به کاهش مى کند، اما وقتى به ٤٠ سالگى مى رسد، به طور چشمگیرى شانس بارورى به نصف کاهش مى یابد. هم زمان، در حال حاضر در تعداد بیشترى از مردان تعداد اسپرم به اندازه اى کم است که باعث ضعف باروری آنها مى شود.
به گفته ى Sharpe، این باعث دو اتفاق بد، هم زمان، برای باروری در جوامع مدرن غرب مى شود. زوج ها تا بیش از ٣٠ سالگى صبر مى کنند و بعداً متوجه مى شوند که هر دو یا یکى از آن ها مشکلات تولیدمثلى دارند. در برخى موارد، آن ها ممکن است این مشکلات را تا اواخر دهه ى ٣٠ سالگى خود، کشف نکنند؛ هنگامى که آن ها زمان کمى را براى بهره گرفتن از تکنیک هاى کمک بارورى مانند IVF ، دارند. چنین زوج هایى، محتمل تر است که بدون هیچ فرزندى زندگى را به پایان برند - همچنان که مادران سالخورده تر مى شوند و شمار اسپرم ها به سیر نزولى خود ادامه مى دهد - و این یک فاجعه است. مشکل این است که تنها راه مؤثر براى درمان نابارورى ایجاد شده در اثر تعداد کم اسپرم یک مرد، درمان شریک زندگى او، به صورت تهاجمى، با استفاده از تکنیک هاى کمک بارورى است ، که ممکن است همیشه به عنوان یک رویکرد قابل قبول دیده نشود. ما به یک فاجعه نزدیک مى شویم!
مسئله بسیار پیچیده است، چرا که علت اصلى این کاهش در تعداد اسپرم ها همچنان به عنوان یک راز باقى مى ماند. پروفسور Allan Pacey از دانشگاه شفیلد، بیان مى کند:
اغلب تمام جنبه هاى زندگى مدرن_از تلفن های همراه تا مصرف سیگار و قرص های ضد بارداری (که با آب آشامیدنى مصرف مى شوند.) برای کاهش تعداد اسپرم متهم شده است، اما هیچ گونه شواهد قانع کننده ای مبنی بر ارتباط هر یک از آنها با مشکل وجود ندارد.
علاوه بر این، انتقاداتى بر برخى مطالعات گذشته نگر که کاهش متناوب در تعداد اسپرم هارا عنوان مى کنند، وجود دارد. برخى از مطالعات بر پایه ى مردان حاضر در کلینیک هاى بارورى انجام مى شد که به این ترتیب احتمال بیشتری برای پایین بودن تعداد اسپرم وجود داشت.
تکنیک هاى متفاوتى در مطالعات گوناگون براى شمارش اسپرم ها در نمونه ها، اتخاذ شد و این تنوع می تواند سبب انحراف نتایج شود.
نه این و نه این که، مجموعه ای از این نوع مطالعات در قالب متا آنالیز توسط Levine و تیمش گنجانده شده است، به هر حال، و به همین علت، چندین دانشمند - شامل Pacey - که در مورد محدوده ى مشکل هوشیارانه عمل مى کرد، بیان کردند که کار جدید، آن ها را بیشتر متقاعد مى کند.
Pacey اظهار کرد که:
این تجزیه و تحلیل جدید، براى کنار گذاشتن نقاط ضعف مطالعات قبلی، راه طولانى اى را در پیش دارد، بنابراین من نسبت به واقعیت کاهش تعداد اسپرم در غرب، بسیار کمتر تردید دارم.
او همچنین اضافه کرد، واقعیت این مشکل با افزایش موارد ابتلا به سرطان بیضه که در سال های اخیر به وقوع پیوسته است، حمایت مى شود. این اغلب نشان مى دهد که به نظر مى رسد مشکل با بزرگ شدن جنین پسر درون شکم مادر، اتفاق مى افتد. به نوعی، آن را نسبت به تغییرات شرایط آن جا، بیشتر و بیشتر آسیب پذیر مى کند.
این که بگوییم آیا این ها به دلیل تغییرات در رژیم غذایی مادران، یا داروهایی که وى مصرف می کند یا مواد شیمیایی موجود در محیط زیست او و عوامل دیگر رخ داده است، دشوار است. و این که چرا مردان در خارج از دنیاى غرب به نظر نمی آید تحت تأثیر قرارگرفته باشند؟
دانشمندان مشتاق پیدا کردن پاسخ هستند، اما آن ها اعتراف مى کنند که بعید به نظر می رسد که این کار را در کوتاه مدت انجام دهند.Pacey اظهار کرد:
ما باید به مطالعات اپیدمیولوژیک بزرگ روى مردان ٢٥ سال پیش، بودجه اختصاص دهیم و این تاکنون مى تواند پاسخ روشنى را براى یک راه و دیگر راه ها به ما ارائه داده باشد.
متأسفانه، به نظر می رسد که ما ممکن است ۲۵ سال دیگر منتظر بمانیم تا بتوانیم پاسخ واقعی را کشف کنیم.
این مرحله توسط Sharpe حمایت شد، وى هشدار داد که این زمینه هنوز با کمبود سرمایه گذاری تحقیقاتی شدید مواجه است.
ما به توده ى عظیمى از دانشمندان نیاز داریم تا با تلاش بفهمیم که چه چیزى در حال اتفاق افتادن است و چرا اتفاق مى افتد؟ متأسفانه ما هنوز به این امر دسترسى نداریم. با این حال، تحقیقات کافی انجام نمی گیرد و من اعتقاد دارم که مشکل در حال حاد شدن است.
منبع:
مجله دکتر مجازی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼