خشونت بر علیه کودکان، چه تاثیری بر آینده‌شان دارد؟

این ریسک فاکتورها احتمال ابتلا به اختلالات و بیماری‌های قلب و عروق در بزرگسالی را افزایش می‌دهد. بیماری‌هایی هم‌چون بیماری رگ‌های کرونری، دیابت نوع ۲، حمله قلبی، سکته مغزی، فشارخون بالا و چاقی.
دکتر شکیرا ساگلیا، استادیار اپیدمیولوژی در دانشگاه Emory در اتلانتا، می‌گوید:
تراژدی واقعی این است که این کودکان در مرحله‌ی اول در معرض این تحربه‌های دلخراش قرار می‌گیرند. منظور ما کودکان و نوجوانانی است که تحت تعارض فیزیکی یا جنسی قرار گرفته‌اند یا شاهد خشونت بوده‌اند. متاسفانه نتایج بد چنین تجربه‌هایی بعد از پایان خود تجربه پایان نمی‌یابد بلکه، تا سال‌ها بعد از ان ادامه دارد. در حالت ایده‌ال ما می‌خواهیم از بروز چنین وقایعی جلوگیری کنیم همان‌طور که می‌خواهیم از اثرات منفی ناشی از تجربه آن پیشگیری کنیم.
مشقت و تجربه‌های منفی در حالت کلی به هر چیزی گفته می‌شود که کودکان آن را به عنوان تهدیدی برای امنیت فیزیکی خود احساس کنند یا هر چیزی که ساختار خانوادگی یا اجتماعی او را در معرض خطر قرار بدهد است و شامل: تعارض فیزیکی، جنسی و احساسی، زورگویی توسط همسالان، نادیده گرفته شدن، خشونت در خانه، جدایی، طلاق یا مرگ والدین، اعتیاد والدین، زندگی در محله‌ای که میزان جرم و جنایت بالاست، تبعیض، فقر، بی‌خانمانی، از دست دادن یک خویشاوند یا کسی که دوست دارد.
نزدیک ۶۰ درصد از آمریکایی‌ها، یک تجربه‌ی بد در دوران کودکی‌شان گزارش کردند.
مقاله مرتبط: خشونت و درگیری در خاورمیانه بیماری‌های مزمن را به اوج خود رسانده است
هنوز مشخص نیست که تجربیات بد چگونه باعث بروز بیماری های متابولیکی و قلبی عروقی می‌شوند ولی شواهد اخیر نشان می‌دهد که سلامت اخلاقی و روانی و واکنش های بیولوژیکی به افزایش استرس، همگی نقشی بر عهده دارند
برای مثال پاسخ های ناسالم به استرس، همچون سیگار کشیدن یا بیش از حد خوردن، میتواند موجب افزایش خطر بیماری قلبی عروقی و دیابت در این گروه باشد.استرس مزمن و بازگشتی در دوران کودکی به عنوان عامل افزاینده‌ی ریسک افسردگی، خشونت و اختلالات حالت روانی در میان این کودکان و نوجوانان شناخته می‌شود، و در مقابل باعث ایجاد رفتار های ناسالمی می‌شوند که اغلب موجب ایجاد بیماری های قلبی عروقی و متابولیکی می‌شود.
سطوح بالای استرس مزمن و مشکلات مکرر، وضعیت طبیعی رشد و عملکرد ایمنی، متابولیسم، سیستم عصبی و هورمونی را مختل می‌کند.
این گونه نیست که هر کودکی که در طول رشد خود با تجربیات بد مواجه بوده است دچار بیماری های قلبی عروقی و متابولیکی می‌شود.
یافته ها نشان میدهد که حضور دسته ای از عوامل بیولوژیکی، محیطی، فرهنگی و اجتماعی باعث کاهش ریسک و پیشگیری از ابتلا به بیماری های می شود. مطالعات بیشتر بر روی این عوامل شاید یک روز بتواند موجب ایجاد استراتژی های پیشگیری کننده شود.
هم‌اکنون هیچ دستورالعمل ملی برای تامین‌کننده‌های سلامت جهت زیر نظر داشتن کودکان و نوجوانان از بابت تجربه‌های بد وجود ندارد.
ما به مطالعات بیشتر برای درک بهتر چگونگی کمک به کسانی که در دوران کودکی تجربه‌ی بدی داشتند تا بتوان از ابتلا به بیماری های قلب و عروق خونی پیشگیری کرد یا آن را عقب انداخت.
محققان تاکید کرده‌اند که این شواهد صرفاً از مشاهدات به دست آمده و لزوما ثابت کننده ی ارتباط علت و معلول نیستند.
آن‌ها افزودند:
هرچند پیشرفت سریع این مطالعه نشانگر مهمی برای این موضوع است که تجربه‌های منفی در دوران کودکی یک عامل بالقوه و خطرناک بیماری‌ها است.