بد دارو خوردن کودکان، چه راهکاری داره؟
بسیاری از والدین وقتی می بینند کودکشان دارو را به خارج از دهان تف می کند، دهانش را آنچنان سفت می بندد که دارو نخورد...
دارو خوردن همیشه یک تجربه خوب نیست اما اغلب لازم و ضروری است. بسیاری از والدین وقتی می بینند کودکشان دارو را به خارج از دهان تف می کند، دهانش را آنچنان سفت می بندد که دارو نخورد. همیشه از دوباره خوردن آن اجتناب می کنند با خودش را روی زمین پرت می کند، در حالی که جیغ می کشد و پا می کوبد آشفته و هراسان می شوند. و چرا نه؟ این موضوع برای هر کسی که با این مسئله رو به روست تبدیل به مشکل شده است. برای جلوگیری از جر و بحث و ایجاد ارتباط سالم برای مصرف دارو، ما توصیه های زیر را ارایه می دهیم.
گرایش مثبت نشان دهید
برای آنکه مجبور هستید به فرزند کوچک خود دارو بدهید، از او عذرخواهی نکنید و با اجازه ندهید او فکر کند دارو خوردن ناخوشایند است. مثبت باشید، گویی که بخشی از کارهای لازم و ضروری روزانه است.
مصمم و جدی باشید. تاجایی که کودک می داند هرگز در ذهن شما جای نمی گیرید که همکاری نخواهد کرد. وقتی زمان خوردن داروی مورد نظر فرا می رسد، جدی باشید. به طوری که هیج انتخاب و مشکلی وجود ندارد.
خود را مقصر ندانید. به کودک نگویید متأسف هستید که باید بد باشید و او را تهدید نکنید اگر داروهایش را نخورد به دکتر تلفن خواهید زد. از روش تیمی استفاده کنید. به او بگویید شما و دکتر میخواهید او خوب شود و به این دلیل است که او باید دارو بخورد.
تا حد امکان این کار را برای کودک و خودتان آسان کنید
راه های زیادی وجود دارد تا این کار راحت تر باشد. بعضی از داروها به شکل کپسول، مایع یا اشکال جویدنی هستند و شما می توانید آن نوع که کودک شما بهتر مصرف می کند را انتخاب کنید، ما توصبه فراوان می کنیم تا همیشه با پزشک کودک خود هنگام تجویز دارو صحبت کنید. برای تجویز داروی خاص، از او بهترین روش را بخواهید.
اگر پزشک یا داروفروش تأیید کردند. دارو را پاچیز دیگری که کودک دوست دارد ترکیب کنید داروی مایع را با مقداری کمی از مایع دیگر ترکیب کنید، مثل شیر یا آب میوه دارو را در بک فنجان با شیشه نریزید، چون اگر کودک تمام آن را نخورد، مقدار مناسب از دارو نخواهد بود. می توانید قرص را خرد کنید و در یک قاشق پر پودینگ سپس سیب با مربا مخلط کنید. با وجود این دارو را مثل آب نبات تلقی نکنید.
اگر کودکتان در بلعیدن قرص ها مشکل دارد. در سن مشخصی کودک باید بیاموزد بدون فریب و أشکارا به بخش و داروی خود را بخورد. بنابراین، این کار به او کمک نمی کند تا همیشه آن را پنهان کند. از روش های مختلف استفاده کنید. با دکتر یا دارو فروش در مورد مقدار قاشق هایی که به شما کمک می کند تا به کودک دارو بدهید مشورت کنید برای ریختن داروی مایع به دهان نوزاد از قطره چکان یا سرنگ بدون سوزن استفاده کنید.
از قبل طرحی بیندیشید. قطره های چشم و قطره های گوش، در میان انواع دیگر داروها نیازمند روش های خاص خود هستند. از این راه حل که یک متخصص چشم به ما آموخت استفاده کنید؛ از کودک بخواهید دراز بکشد و چشم هایش را ببندد. دارو را در گوشه داخلی چشم های بسته بریزید. وقتی کودک چشمهایش را باز کند قطرات به سمت قرنیه حرکست می کنند. بچه شش یا هفت ساله یاد می گیرد این کار را خودش انجام دهد. وقتی مجبورید قطره گوش به کودک بدهید، از کودک بخواهید تمام توجه خود را به صفحه تلویزیون یا داستانی که شما می گویید معطوف کند این کار را با آرامش انجام دهید.
درباره کاری که انجام می دهید توضیح دهید
حتی یک کودک نوپا می داند چه وقت احساس خوبی ندارد. در مورد میکروب ها با او صحبت کنید و از این حقیقت که داروها مبارزان کوچک شجاع هستند و به میکروب های بد حمله می کنند، آگاهش کنید. به او بگویید درست همین الآن نیازمند داروست و چند روز باید دارو مصرف کند.
قاطع باشید در مورد عمل خود توضیح دهید و سپس بدون عذرخواهی با احساس پشیمانی و ناراحتی سریع به او دارو بدهید. اگر می توانید، بعد از آن نوشیدنی (مثل یک لیوان آب میوه) بدهید.
یک دوره زمانی برای مصرف دارو در نظر بگیرد. از یک تقویم استفاده کنید و با شمارش معکوس شروع کنید. روزهایی که کودک مجبور است دارو مصرف کند را شماره گذاری کنید. هر بار دارو خورد، یک ستاره دریافت می کند و به پایان دوره تجویز شده نزدیکتر میشود.
از علامت استفاده کنید. از یک زمان سنج یا ساعت زنگدار استفاده کنید تا وقتی زمان دارو خوردن فرا می رسد کودک باخبر شود. با این روش، ساعت مقصر است نه شما!
همکاری را تقویت کنید
کودک را به خاطر خوردن دارو، سپس به خاطر اینکه آن را با خوشحالی و میل و رغبت خورد تشویق کنید. در مورد بچه های بزرگتر نیز کاری کنید که به خاطر خوردن دارو احساس خوبی داشته باشد.
از تقویت کننده های طبیعی استفاده کنید. یک خوراکی خوشمزه با یک نوشیدنی شیرین به خاطر همکاری کودک به او بدهید. با استفاد از روش تقویم، به کودک امکان بدهید پاداش های دیگری دریافت کند، یعنی با همکاری گرفتن او برای زمانی طولانی با دارو خوردن با میل و رغبت، او می تواند ستاره ها را جمع کند تا پاداش مورد نظر را بخرد.
برای آنکه مجبور هستید به فرزند کوچک خود دارو بدهید، از او عذرخواهی نکنید و با اجازه ندهید او فکر کند دارو خوردن ناخوشایند است. مثبت باشید، گویی که بخشی از کارهای لازم و ضروری روزانه است.
مصمم و جدی باشید. تاجایی که کودک می داند هرگز در ذهن شما جای نمی گیرید که همکاری نخواهد کرد. وقتی زمان خوردن داروی مورد نظر فرا می رسد، جدی باشید. به طوری که هیج انتخاب و مشکلی وجود ندارد.
خود را مقصر ندانید. به کودک نگویید متأسف هستید که باید بد باشید و او را تهدید نکنید اگر داروهایش را نخورد به دکتر تلفن خواهید زد. از روش تیمی استفاده کنید. به او بگویید شما و دکتر میخواهید او خوب شود و به این دلیل است که او باید دارو بخورد.
تا حد امکان این کار را برای کودک و خودتان آسان کنید
راه های زیادی وجود دارد تا این کار راحت تر باشد. بعضی از داروها به شکل کپسول، مایع یا اشکال جویدنی هستند و شما می توانید آن نوع که کودک شما بهتر مصرف می کند را انتخاب کنید، ما توصبه فراوان می کنیم تا همیشه با پزشک کودک خود هنگام تجویز دارو صحبت کنید. برای تجویز داروی خاص، از او بهترین روش را بخواهید.
اگر پزشک یا داروفروش تأیید کردند. دارو را پاچیز دیگری که کودک دوست دارد ترکیب کنید داروی مایع را با مقداری کمی از مایع دیگر ترکیب کنید، مثل شیر یا آب میوه دارو را در بک فنجان با شیشه نریزید، چون اگر کودک تمام آن را نخورد، مقدار مناسب از دارو نخواهد بود. می توانید قرص را خرد کنید و در یک قاشق پر پودینگ سپس سیب با مربا مخلط کنید. با وجود این دارو را مثل آب نبات تلقی نکنید.
اگر کودکتان در بلعیدن قرص ها مشکل دارد. در سن مشخصی کودک باید بیاموزد بدون فریب و أشکارا به بخش و داروی خود را بخورد. بنابراین، این کار به او کمک نمی کند تا همیشه آن را پنهان کند. از روش های مختلف استفاده کنید. با دکتر یا دارو فروش در مورد مقدار قاشق هایی که به شما کمک می کند تا به کودک دارو بدهید مشورت کنید برای ریختن داروی مایع به دهان نوزاد از قطره چکان یا سرنگ بدون سوزن استفاده کنید.
از قبل طرحی بیندیشید. قطره های چشم و قطره های گوش، در میان انواع دیگر داروها نیازمند روش های خاص خود هستند. از این راه حل که یک متخصص چشم به ما آموخت استفاده کنید؛ از کودک بخواهید دراز بکشد و چشم هایش را ببندد. دارو را در گوشه داخلی چشم های بسته بریزید. وقتی کودک چشمهایش را باز کند قطرات به سمت قرنیه حرکست می کنند. بچه شش یا هفت ساله یاد می گیرد این کار را خودش انجام دهد. وقتی مجبورید قطره گوش به کودک بدهید، از کودک بخواهید تمام توجه خود را به صفحه تلویزیون یا داستانی که شما می گویید معطوف کند این کار را با آرامش انجام دهید.
درباره کاری که انجام می دهید توضیح دهید
حتی یک کودک نوپا می داند چه وقت احساس خوبی ندارد. در مورد میکروب ها با او صحبت کنید و از این حقیقت که داروها مبارزان کوچک شجاع هستند و به میکروب های بد حمله می کنند، آگاهش کنید. به او بگویید درست همین الآن نیازمند داروست و چند روز باید دارو مصرف کند.
قاطع باشید در مورد عمل خود توضیح دهید و سپس بدون عذرخواهی با احساس پشیمانی و ناراحتی سریع به او دارو بدهید. اگر می توانید، بعد از آن نوشیدنی (مثل یک لیوان آب میوه) بدهید.
یک دوره زمانی برای مصرف دارو در نظر بگیرد. از یک تقویم استفاده کنید و با شمارش معکوس شروع کنید. روزهایی که کودک مجبور است دارو مصرف کند را شماره گذاری کنید. هر بار دارو خورد، یک ستاره دریافت می کند و به پایان دوره تجویز شده نزدیکتر میشود.
از علامت استفاده کنید. از یک زمان سنج یا ساعت زنگدار استفاده کنید تا وقتی زمان دارو خوردن فرا می رسد کودک باخبر شود. با این روش، ساعت مقصر است نه شما!
همکاری را تقویت کنید
کودک را به خاطر خوردن دارو، سپس به خاطر اینکه آن را با خوشحالی و میل و رغبت خورد تشویق کنید. در مورد بچه های بزرگتر نیز کاری کنید که به خاطر خوردن دارو احساس خوبی داشته باشد.
از تقویت کننده های طبیعی استفاده کنید. یک خوراکی خوشمزه با یک نوشیدنی شیرین به خاطر همکاری کودک به او بدهید. با استفاد از روش تقویم، به کودک امکان بدهید پاداش های دیگری دریافت کند، یعنی با همکاری گرفتن او برای زمانی طولانی با دارو خوردن با میل و رغبت، او می تواند ستاره ها را جمع کند تا پاداش مورد نظر را بخرد.
منبع:
از من بپرس
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼