ایمنی کودکان در خیابان، راه آموزش

بعضی از کودکان همیشه در خانه هستند و به محض اینکه بیرون برده می شوند، شروع به دویدن می کنند. از نظر آنها آنجا یک زمین بازی بزرگ است. اما حتی در امن ترین همسایگی، باید مرزهایی تعیین کنید و بدانید تمام مدت کودک شما کجاست. تا زمانی که آنقدر بزرگ شود و مسئولیت خود را بتواند به عهده بگیرد، او باید از قوانین پیروی کند.

به او آموزش بدهید
وقتی فرزاندانمان خیلی کوچک هستند، ما به طور دایم مراقب آنها هستیم. آنها باید بیاموزند که درون محدوده و مرزهای تعیین شده بمانند و سپس استقلال فزایندهای کسب کنند.
مراقب باشید نزدیک منزل بازی کند. در حیاط خانه خودتان یازمین بازی نزدیک منزلتان به او کمک کنید تا یاد بگیرد چگونه بازی کند. قبل از اینکه شما به تدریج به سمت خطوط کناری عقب بروید و فقط بازی او را تماشا کنید، به او می آموزید تاب بخورد و یا باشن بازی کند. در ابتدا به او می آموزید چگونه این کار را انجام دهد و سپس فقط تماشا می کنید. مرزها را به وضوح تعیین کنید. با یک شناور روشن یا نشانه ای خاص قابل دیدن، نواحی که او می تواند برود را تعیین کنید. روبان ها را روی صندوق پستی یا درختی در کنار حیاط ببندید (به رنگ قرمز برای توقف) به کودک بگویید فقط به اندازه روبان هایاسنگ بزرگ و یا بوته ی یاس می تواند دور شود.
از کودک بخواهید تا دستورالعمل ها را تکرار کند. قوانین را به او بگویید: برای مثال، «تو میتونی فقط روی تاب یا سرسره ها بازی کنی» سپس از او بخواهید تا آن را برای شما تکرار کند و مطمئن شوید که او منظور شما را فهمیده است.
به تدریج آزادی را افزایش دهید. وقتی کودک به اندازه کافی بزرگ شد که بتواند درک کند، مرزها را معین کنید. در حالیکه از فاصله ای مراقب او هستید، منطقه کوچکی برای بازی به او بدهید و اگر متوجه شدید که همیشه از دستورالعمل شما پیروی می کند، به تدریج این قلمرو را افزایش دهید تا جایی که او بدون نظارت مستقیم شما بتواند برود.

قوانین ایمنی را آموزش دهید
از هر فرصت پیش آمده برای فهماندن نکات مهم استفاده کنید.
قوانین را به وضوح تعریف کنید. همیشه سعی کنید قوانین را مثبت جلوه دهید. به کودک بگویید چه کار باید بکند، به جای اینکه بگویید چه کار نباید بکند. و یا انجام نده» را با انجام بده» ترکیب کنید. «گلها برای دیدن و بوییدن هستند، نه برای خوردن»، «ما اشیاء رابا چسباندن می سازیم، ما آنها را دور نمی اندازیم»، «وقتی باید از خیابان عبور کنی، بایست. به هر دو طرف نگاه کن و گوش بده ببین ماشینی می آید. سپس اگر همه چیز مرتب بود، می توانی حرکت کنی.» در ابتدا، قوانین سخت و طاقت فرسا هستند اما وقتی کلمات کلیدی مثل؛ «بایست»، «نگاه کن» و «گوش کن» با عمل ترکیب شوند معنی میدهند.
فرصت هایی ایجاد کنید تا از قوانین استفاده کنید. قوانین را در خانه نقش بازی کنید و درباره آنها صحبت کنید، اما سعی کنید هر زمان که می توانید از آنها در شرایط واقعی استفاده کنید. برای مثال هر بار که با کودک قدم می زنید به او یادآوری کنید قبل از عبور از خیابان بایستد، نگاه کند و گوش کند. وقتی به یک گوشه رسیدید، نشان دهید چه کار می کنید. سپس همانطور که انجام میهید، قوانین را نیز به صورت شفاهی بازگو کنید و سپس از کودک بخواهید آن را برای شما بگوید.
پیامدها را به صورت بصری نشان دهید. چون بعضی از کودکان نمی دانند نقض قوانین ایمنی چقدر خطرناک است با دیدن نتایج می توانند به این درک برسند. با نشان دادن یک قوطی له شده یا یک گربه مرده در گوشه خیابان که توسط ماشین زیر گرفته شده است، این نکته را برای او اثبات کنید. یا صحنه تصادف را با یک ماشین اسباب بازی و یا یک عروسک نشان دهید. وقتی کودک به اندازه کافی بزرگ شده، درباره دلایل اطاعت از قوانین صحبت کنید و برای تنظیم این قوانین از او بخواهید به شما کمک کند.

از تمرین آزمایشی استفاده کنید
معمولا کافی نیست فقط به کودک بیاموزیم از قوانین پیروی کند، وقتی انجام آن آسان است به او بیاموزید وقتی تصمیم گیری دشوار می شود چگونه باید از قوانین پیروی کند. مثلا وقتی توله سگ کوچک او به خیابان فرار کرد یا بادبادک از بالای دیوار به آن طرف عبور کرد. به او بیاموزید در شرایط وسوسه انگیز چگونه رفتار کند.
بازی «چه میشود» را انجام دهید. از کودک بخواهید که با اجرای نقش نشان دهد در این شرایط چه کار می کند: «چه میشود اگر غربیهای بخواهد با شما قدم بزند؟، چه میشود اگر توپ شما به سمت خیابان برود؟، چه می شود اگر یک تکه آب نبات روی زمین افتاده باشد؟، چه می شود اگر توله سگ شما فرار کند؟، چه می شود اگر به خودت صدمه بزنی؟» اجازه دهید به شما بگوید که چه کار خواهد کرد و سپس در مورد احساسات و پیشنهادات صحبت کند.
با تشویق کردن سریع به او پاداش بدهید. بگویید چقدر به او افتخار می کنید. موارد رفتار خوب راهم در موارد حقیقی و هم ساختگی تقویت کنید.
با افزودن مسئولیت ها و آزادی به او پاداش دهید. وقتی کودک به اندازه کافی بزرگ است به او بگویید اکنون شما به او ایمان دارید، «جانی! خیلی خوب در حیاط بازی می کنی، من قصد دارم بروم داخل منزل و یک لیوان آب بنوشم.» البته، یادتان باشد بدون جلب توجه مراقب او باشید و او را نگاه کنید. ابتدا برای سی ثاینه حیاط را ترک کنید، سپس فاصله زمانی یک دقیقه ای بگویید: «جانی! خیلی فوق العاده است که خودت به تنهایی در حیاط می مانی.»
برای پیروی نکردن قوانین، از پیامدها استفاده کنید
بگذارید کودک بداند اگر از قوانین اطاعت نکند پیامدهایی برای آن وجود دارد. سپس دقت کنید آن را انجام دهید.
از حالت سکوت استفاده کنید. وقتی بیرون منزل هستید، از یک صندلی سکوت استفاده کنید. اگر قانون این است که نباید سنگ پرتاب کنیم و سامی یکی پرتاب کرد، او را مجبور کنید برای دودقیقه کنار شما بنشیند. در حالی که توضیح میدهید چرا اینقدر سنگ پرت نکردن مهم است. اگر بیرون از دروازه رفت، در حالیکه شما آنرا ممنوع کرده اید او را به داخل بیاورید و برای پنج دقیقه روی صندلی بنشانید با یک دقیقه برای هر سال از سن و بعد از اینکه نسبت به مرزها و محدوده ها شناخت پیدا کرد به او بگویید. به او بگویید، دوباره امتحان کند.
مرزها را کاهش دهید. اگر درون محدوده های تعیین شده نماند، مرزها را کم کنید، به محدوده های اولیه باز گردید. ممکن است مجبور باشید کودک را از نزدیک کنترل کنید و برای بقیه طول روز او را به گردش بیرون از خانه ببرید.
از تمرین مثبت استفاده کنید. اگر سامی به دنبال توپ داخل خیابان بدود، کمی تمرین انتظار کشیدن به او بدهید و سپس به طور درست باید ده بار پشت سر هم، از خیابان عبور کنید. البته کاملا نظارت داشته باشید.
از جبران استفاده کنید. اگر کودک مرزها را نادیده می گیرد، به او بگویید با شما در امتداد این مرزها باید راه برود تا به او اثبات شود او می داند محدوده ها چیستند و کجاها نباید برود. به او بگویید باید تکه هایی از حیاط را با چوب علامت بگذارد یا برای علامت گذاری پیاده رو، از گچ استفاده کند. سپس به خاطر مسئول بودن، او را به گردش بیرون ببرید.