درمان نازایی با هیستروسکوپی، ممکن است؟

هیستروسکوپی راهکاری برای تشخیص و درمان بیماری های زنان و البته نازایی می باشد. هیستروسکوپی کاربردی ترین روش به جهت درمان اختلالات داخل رحمی است. عمل جراحی هیستروسکوپی با کمک تلسکوپ خاصی به نام هیستروسکوپ انجام می شود. دو نوع پرکاربرد هیستروسکوپ ها، فیبراپتیک و چشمی مستقیم می باشد.
هیستروسکوپی یا دیدن رحم، می تواند روشی برای بررسی ناکامی در باروری باشد. هیستروسکوپی برای بررسی علل خونریزی های غیر طبیعی از واژن استفاده می شود. هیستروسکوپی با فراهم آوردن امکان مشاهده داخل رحم در دو زمینه تشخیص علت بیماری و درمان به کمک پزشکان می آید.
هیستروسکوپی گزینه ای مناسب برای یافتن علت خونریزی رحم، غیر از دوران قاعدگی می باشد. از نشانه های بارز خونریزی های غیر طبیعی رحم، تغییر در سیکل قاعدگی، تغییر در تعداد روزهای خونریزی و حجم خروجی خون از بدن می باشد.
در روش هیستروسکوپی تشخیصی، حالات غیر نرمال رحم بعد از نمونه برداری از آن، تحت بررسی قرار گرفته سپس به کمک عمل جراحی هیستروسکوپی درمانی، اختلال کشف شده به وسیله هیستروسکوپ عریض تر درمان می شود. هیستروسکوپی تشخیصی می تواند مانند یک عمل جراحی سرپایی با بیهوشی کامل یا موضعی انجام شود و نیاز به بستری در بیمارستان ندارد.

دلایل استفاده از عمل جراحی هیستروسکوپی عبارتند از:
- تشخیص و برداشتن پولیپ ها یا زائده‌های داخل رحم
- خارج کردن میوم ها یا تومور های داخل رحم. (البته توجه به این موضوع که میوم ها نمی توانند تنها عامل برای ناباروری باشند و اینکه حدود یک چهارم خانم های بالای 35 سال دارای میوم های داخل رحمی هستند نیز حائز اهمیت می باشد.)
- تشخیص و درمان علل سقط های پی در پی
- بررسی اختلالات و مشکلات مادرزادی رحم
- بررسی و درمان چسبندگی های داخل رحم

موارد ممنوعیت در انجام عمل جراحی هیستروسکوپی
- عفونت های لگنی
- سرطان سرویکس
- ممنوعیت بیهوشی
- بارداری
- خونریزی های شدید (در صورتیکه مانع دید پزشک شود.)

شیوه ی کار عمل جراحی هیستروسکوپی
عمل هیستروسکوپی در ایام قاعدگی شخص انجام نمی شود. ابزار هیستروسکوپ برای بالا بردن دقت جراح، از راه واژن و سرویکس به داخل رحم هدایت می شود و مانند یک چراغ قوه داخل رحم را روشن نگه می دارد تا مشاهده دقیق حفره آندومتر و دهانه لوله های رحم را آسان سازد. برای راحتی ورود هیستروسکوپ بعد از گشاد کردن دهانه رحم توسط جراح، در ابتدا اسپکولوم از راه واژن وارد رحم شده سپس هیستروسکوپ داخل رحم جای داده می شود. بعد از ورود هیستروسکوپ با ابزار مخصوصی گاز دی اکسید کربن یا مایع شفاف مانند هیسکون یا گلیسین را وارد رحم می کنند تا باعث انبساط حفره رحم گشته و محتویات داخلی آن به سمتی سوق داده شود تا جراح براحتی داخل رحم را بتواند مشاهده نماید. تمامی ابزار های کوچک و لازم برای عمل جراحی، حتی ابزار های نمونه برداری از داخل رحم را می توان از طریق هیستروسکوپ به داخل رحم هدایت نمود. ترجیحاً در جراحی های بزرگ‌تر که به روش هیستروسکوپی انجام می شود بهتر است لاپاراسکوپی نیز همزمان انجام گیرد تا پزشک علاوه بر احاطه به محیط داخل رحم، محیط خارجی آن را نیز مشاهده نماید. در این صورت احتمال ایجاد سوراخ در رحم تقلیل می یابد. شخص بیمار ۱-۲ روز بعد از عمل جراحی می تواند فعالیت روزانه و شخصی خود را آغاز نماید. البته تا زمانی که خونریزی دارد بهتر است نزدیکی نداشته باشد.

عوارضی که بعد از عمل جراحی هیستروسکوپی احتمال وقوع دارند عبارتند از:
- به جای ماندن سوراخ در رحم تا مدتی بعد از عمل جراحی
- دردهای شدید در ناحیه شکم همانند درد های دوران قاعدگی
- عفونت در محل ورود هیستروسکوپ و سایر ابزار به داخل رحم
- لکه بینی یا خونریزی تا چند روز بعد از عمل جراحی یا تا مدتی بعد از هر بار مقاربت.