کوچک بودن شکم در بارداری، آیا جنین نقص دارد؟

بعید نیست که شما هم در دوران بارداری‌تان این اتفاق را تجربه کرده ‌باشید؛ به هر جمعی که وارد می‌شدید، آدم‌ها نگاهی به شکمتان می‌انداختند و از روی اندازه آن، وضعیت سلامت و رشد جنین را تخمین می‌زدند. اغلب زنان باردار هم درست مثل آدم‌هایی که هیچ وقت تجربه بارداری را پشت سر نگذاشته‌اند، تصور می‌کنند اندازه شکم مادر، نشان دهنده جنسیت جنین است و رازهایی را در مورد میزان رشد و وضعیت سلامت او فاش می‌کند.
کم نیستند مادران بارداری که به خاطر بزرگتر شدن شکم و در نتیجه رشد بهتر نوزادشان، به بیسکوییت شکلاتی پناه می‌برند و ته‌چین پر روغنی را جایگزین سالاد شبانه می‌کنند. اما واقعیت چیست؟ آیا رشد بهتر جنین، به میزان بستنی شکلاتی که مادر می‌خورد وابسته است؟

متخصصان می‌گویند بهتر است در ماه‌های بارداری خودتان و اندازه شکمتان را با کسی مقایسه نکنید؛ از نظر آنها شکل و اندازه شکم در دوران بارداری، به عوامل مختلفی وابسته است و الزاما، به اندازه جنین ارتباطی ندارد؛ بلکه معیارهایی که در ادامه ذکر می‌کنیم، بر این موضوع تاثیر می‌گذارند:

قد خودتان

اگر بلند قد باشید، احتمالا رحم شما ارتفاع بیشتری را برای زندگی جنین‌تان فراهم می‌کند و ضرورت برجسته و رو به جلو بزرگ شدن شکم را کمتر می‌کند. در این شرایط، حتی کوچک بودن شکم هم فشاری را به فرزند شما وارد نمی‌کند.

موقعیت کودک

بچه ها، به ویژه تا پایان ماه سوم، در رحم بسیار فعال هستند و مدام تغییر موقعیت می‌دهند. اما در سه ماهه آخر، نوزادان به سمت پایین رحم حرکت می‌کنند تا برای بیرون آمدن آماده شوند. با وجود نیاز فرزندتان به حرکت کردن در شکم شما، موقعیتی که او در آن قرار دارد، بر شکل و اندازه شکم‌تان تاثیر می‌گذارد.

تجربه بارداری قبلی
اگر اولین بار است که مادر شدن را تجربه می‌کنید، احتمالا شکمتان نسبت به زنانی که چند فرزند را به دنیا آورده‌اند، کوچکتر خواهد بود. عضلات شکمی شما هنوز آنقدر کش نیامده‌اند که به راحتی رو به جلو کشیده شوند. پس بی‌جهت از رشد اندک شکمتان نترسید.
البته به گفته متخصصان، زنان ورزشکار حتی در بارداری دوم و سوم هم ممکن است شکم بزرگی نداشته باشند. چراکه آمادگی عضلات آنها، احتمال بی‌حد و مرز رها شدنشان و بزرگ شدن بی‌قاعده شکم را کاهش می‌دهد.

مقدار مایع آمنیوتیک

در تمامی ماه‌های بارداری و حتی در روزهای بارداری، مقدار مایع آمینوتیکی که اطراف فرزندتان وجود دارد، درحال تغییر است و بد نیست بدانید که میزان این مایع، در بدن زنان باردار مختلف، متفاوت است. گرچه معمولا عوامل گفته شده بر اندازه شکم مادران تاثیر می‌گذارد، اما در برخی موارد هم حجم مایع آمنیوتیکی که نوزاد در آن شناور است، می‌تواند اندازه شکم مادر را تعیین کند.

اندازه نوزاد

گفتیم که در اغلب موارد، اندازه و شکل شکم مادر به اندازه فرزند او ارتباطی ندارد. اما در برخی موارد هم بزرگی یا کوچکی بیش از اندازه نوزاد، می‌تواند تغییر واضحی را در اندازه شکم مادر ایجاد کند. تفاوت‌‌های ژنتیکی مادران که بر اندازه نوزادانشان هم تاثیر می‌گذارد، می‌تواند عامل تعیین کننده‌ای در اندازه شکم مادر باشد.

حرف آخر
همه عواملی که در این مطلب از آنها صحبت کردیم، می‌توانند تاثیراتی را در اندازه شکم مادران بگذارند. اما بار دیگر باید تکرار کنیم که هیچ کس، حتی پزشک شما، نمی‌تواند با تنها نگاه کردن به شکمتان، اندازه و وضعیت سلامت جنین را تخمین بزند. اگر سونوگرافی‌های انجام شده می‌گویند فرزندتان در هفته‌ها و ماه‌های اخیر، رشد طبیعی در شکم داشته، دیگر نگران کوچک بودن شکمتان نباشید. شما این شانس را دارید که بدون ایجاد تغییرات برگشت‌ناپذیر در وضعیت جسمی و ظاهری‌تان، صاحب فرزندی سالم شوید.
چیزی که بیشتر از اندازه شکم در بارداری باید ذهن شما را به خود مشغول کند، احتمال بالا رفتن قند یا فشار خونتان است. گذشته از این، یادتان نرود که برجستگی بیش از اندازه شکم، می‌تواند به کمر و دیگر اعضای بدنتان فشار بیاورد و حتی بعد از زایمان، مشکلات جدی را برای سلامتتان به یادگار بگذارد.