ویژگی کودکان حساس، آستانه تحملش کجاست؟

کودکانی که درباره ی جزئیات ظریف مسائل غر می زنند و حساسیت به خرج می دهند اغلب دارای مزاجی حساسند.

کودکانی که درباره ی جزئیات ظریف مسائل غر می زنند و حساسیت به خرج می دهند اغلب دارای (( مزاجی حساسند)). کودکی که آستانه ی حسی او پایین است تفاوت های ظریف بین چیزهای مختلف را با دیدن ، شنیدن ، لمس کردن ، بوئیدن و چشیدن آنها تشخیص می دهد.

او این جزئیات را متوجه میشود و به همین دلیل نیز نسبت به بچه های دیگر در برابر آنها بیشتر عکس العمل نشان می دهد.

اگر آستانه ی حسی فرزندتان پایین است ، او شما را با ادراک های حسی تیز خود به حیرت درمی آورد. مثلا اگر یکی از مواد تشکیل غذا را تغییر دهید تفاوت مزه ی آن را متوجه میشود.

اگر بخواهید بلوزی را بپوشد که از نظر او با شلوارش هماهنگی ندارد مخالفت می کند.اگر جورابش پشت به رو باشد اعتراض می کند و اگر کمر دامنش کمی تنگ باشد از پوشیدن آن سر باز می زند.

کودک حساس به خلق یا حالت چهره ی شما توجه میکند و حتی وقتی چیزی نگفته اید ممکن است از شما بپرسد که آیا عصبانی هستید یا نه! کودک حساس اغلب تصاویری را که می بیند و مکان هایی را که به آنجا می رود به خوبی به یاد می آورد چون جزئیات را متوجه میشود و به خاطر می آورد.

از طرف دیگر کودکی که آستانه ی حسی او بالاست تفاوت غذاها و لباس هایش را کمتر تشخیص می دهد. او در تشخیص آدم ها و اشیاء چندان دقتی ندارد.

ممکن است متوجه شود چیزی تغییر کرده است اما تغییرات کوچک برای او مشکلی پیش نمی آورد. او تیزبین است اما گیرنده های حسی اش مانند کودک حساس تنظیم نشده است تا بتواند جزئیات را درک کند.

این پرسش ها به شما کمک می کند تا سطح آستانه ی حسی فرزند خود را تشخیص دهید:

- اگر با غذاهایی که فرزندم دوست دارد مقدار کمی غذایی که دوست ندارد مخلوط کنم آیا متوجه میشود؟

- اگر نوع شیر یا آبمیوه ای را که به فرزندم می دهم تغییر دهم آیا متوجه میشود؟

- آیا فرزندم متوجه بوی عطر یا دود می شود و نسبت به آنها عکس العمل نشان می دهد؟

- آیا فرزندم دوست دارد هنگامی که دستانش کثیف میشود آنها را بشوید؟

- آیا فرزندم تفاوت های جزئی را در تصاویر کتاب متوجه میشود؟

- آیا فرزندم در برابر پوشیدن لباسی که جنس آن نرم نیست یا کمی تنگ است مخالفت میکند؟

اگر پاسخ شما به بیشتر این پرسشها (( بلی )) بوده است احتمالا آستانه ی حساسیت فرزندتان پایین تر از کودکان دوساله ی دیگر است. اگر پاسخ تان به بیشتر این پرسشها (( نه )) بوده است احتمالا آستانه ی حساسیت فرزندتان بالاتر از کودکان دیگر هم سن و سال اوست.

البته بعضی از بچه ها در بعضی زمینه ها (( بسیار حساسند)) اما در زمینه های دیگر حساسیت کمتری به خرج می دهند. با این وجود اگر می بینید که با گذشت زمان حساسیت فرزندتان همچنان باقی است این ویژگی احتمالا از یک خصوصیت مزاجی واقعی ناشی میشود نه سلیقه ی متغیر دوران کودکی.

اگر فرزندتان بسیار حساس به نظر می رسد سعی کنید به احساسات او درباره ی جزئیاتی که در زندگی برایش مهم است احترام بگذارید. اگر به برخی غذاها یا لباس ها علاقه ی خاصی دارد شاید برای شما راحت تر و عملی تر باشد که غذاها و لباس های مورد علاقه اش را در اختیارش قرار دهید.

اگر از پوشیدن پیراهن آهارزده متنفر است به او اجازه بدهید تی شرت نخی بپوشد. اگر تحمل بوی سیر را ندارد به سس ماکارونی سیر نزنید هنگامی که بزرگتر شود می آموزد که بعضی از اوقات باید به خاطر رعایت آداب و رسوم لباس هایی را پوشید که خلاف میل او است اما کودک دوساله نمیتواند این موضوع را درک کند!

هر وقت که بسیار ناکام شدید به خاطر بیاورید که کودک دوساله ای که حساس است و تفاوت ها را خوب تشخیص می دهد در آینده احتمالا به فرد بزرگسالی تبدیل میشود که سلیقه ها و ادراکات جالبی دارد.

اگر آستانه ی حساسیت فرزند دوساله ی شما بالا است احتمالا به راحتی میتوان از پس کارهای او برآمد. برنامه ریزی برای غذاها و لباس های او ساده است و او همانند کودکان حساس از تغییرات احساس ناراحتی نمی کند. این سهل گیری ها گاهی نیز معایب خود را دارد.

کودک دوساله ای که حساسیت چندانی ندارد اگر تمام صورتش کثیف یا لباسش رنگی شده باشد یا کف آشپزخانه را با جا پاهای گلی خود پوشانده باشد نه متوجه میشود و نه اهمیت می دهد!

منبع: کودک آنلاین