تاثیر بچه در زندگی، تغییر اولویت‌ها

پیش از بچه‌ دار شدن، نمی‌ توانید تصور کنید رابطه شما و دوستان تان تا چه حد تغییر خواهد کرد - اما چنین خواهد شد و وقتی نوزاد از راه می‌ رسد، حفظ ارتباط با دوستانی که بچه ندارند اندکی زمان می‌برد.
بچه‌ دار شدن دنیای شما را چنان زیر و رو خواهد کرد که انتظارش را ندارید. به ویژه وقتی دریابید که بچه‌ داری بر رابطۀ شما با دوستان تان اثر می‌گذارد، خصوصا دوستانی که هنوز خودشان بچه دار نشده‌اند.
فارغ از اینکه از قبل چه قول‌هایی به خودتان داده‌اید، وقتی بچه از راه می‌رسد، زندگی‌ شما دگرگون خواهد شد. معمولا محرومیت از خواب و درگیری های ذهنی، جایی برای دوستان سابق شما نمی‌گذارد و زمان آزاد بسیار کمتری دارید.
به گفته دکتر جینی لاموس، روان شناس کودکان، وقتی بچه دار شدید، اولویت ها و طرز فکرتان دربارۀ جهان عوض می‌شود. به احتمال زیاد، دربارۀ دوستان تان مثل قبل فکر نمی‌کنید. آنچه می‌تواند مشکل‌ساز شود، این است که گاهی دوستان تان درک درستی از تغییر اولویت های تان ندارند و اگر خودشان بچه نداشته باشد، سردی شما را در تداوم دوستی درک نمی‌کنند.
سخت به نظر می‌رسد، اما وقتی خسته، پر مشغله و بسیار گرفتارید، باید برای دوستان تان نیز وقت بگذارید. اما آیا هنوز زمانی را به خودتان اختصاص می‌دهید تا بتوانید با دوستان ارتباط برقرار کنید.
پس از ورود نوزاد با تغییر اولویت های زندگی تان تمام حرف‌ های تان دربارۀ بچه خواهد شد، اما آشکار است که دوستان تان نمی‌توانند با این حرف‌ها ارتباط برقرار کنند. اگر به دوستی‌های خود پایبند هستید، خصوصا در چند ماه اول که اجرای وظایف والدین خسته‌ کننده‌ است، این روند به موجب بلوغ بیشتر دوستی‌های شما می‌شود.
حتی دوستانی که بچه ندارند نیز شرایط جدید شما در چند ماه نخست آمدن نوزاد را درک می‌کنند، اما وقتی این روند به ماه‌های بدون تماس مداوم و معنی‌دار بین شما و آنان بدل می‌شود، دوستی‌تان با مشکلاتی روبه‌رو می‌شود.
به گفته دکتر جینی لاموس، باید دربارۀ تغییر اولویت هایتان و کم آوردن زمان، حرف بزنید تا دوستان تان درک کنند که در زندگی شما چه می‌گذرد.
وقتی مغز مادرانه به معنای فراموش کردن پاسخگویی به پیام‌هاست، گفتنش ساده‌تر از عمل کردن به آن است. حداقل دوستان تان مطمئن خواهند شد که اگر پاسخگوی شان نیستید، ولی آنها را در مغزتان نگه داشته‌اید. اگر فقط به این فکر کنید که زندگی‌تان تغییر کرده است و این موضوع را به دوستانتان توضیح دهید، این کار انطباق را بسیار ساده‌تر می‌کند.
دوستی مثل همه روابط به زمان و تلاش نیاز دارد تا رشد کند. به سادگی می‌توانید قرار ملاقاتی بگذارید و سپس آن را نادیده بگیرید، اما حمایتی که از دوستان می‌گیرید، بسیار مهم است. قرار ملاقات بگذارید، سپس برای یادآوری تلفن همراه خود را تنظیم کنید، یادداشتی روی یخچال بگذارید یا آن را در دفتر یادداشت‌ خود بنویسید.
دکتر لاموس می‌گوید: باید فعالانه تلاش کنید تا دوستان تان را در کنار خود نگه دارید. اجرای این عمل نه فقط برای حفظ سلامت روحیه شما موثر است بلکه به شما کمک می‌کند تا در حباب نوزاد گُم نشوید. باید فعالانه تلاش کنید، برای خود وقت بگذارید و از خود مراقبت کنید.
همۀ اینها زمانبندی می‌خواهد. در این دوران احتمالا آنچه برای دوستان بدون بچۀ شما مناسب است، اغلب بدترین زمان ممکن در روز است زیرا برنامه شما تحت تاثیر تغذیه، حمام و خواب بچه تغییر یافته است. توضیح دهید که چرا آن زمان از روز برای شما مناسب نیست و سپس ساعتی را جایگزین کنید که در برنامۀ جدید شما مناسب‌تر است. گام‌ها را یک به یک بردارید و توجه داشته باشید که چگونه می‌توانید آنها را مدیریت کنید.
به علاوه، اگر دوستانتان از آنهایی نیستند که با بچه وقت بگذرانند، سپردن فرزندتان به مادر یا خواهرتان برای چند ساعت زیاد دشوار نیست. به گفتۀ دکتر لاموس، خوب است که گاهی از خانه بیرون بروید و دوستانتان را ببینید و خود را بیابید، زیرا اگر از خود مراقبت نکنید، در واقع گنجایش کمتری برای کنار آمدن با نوزاد خواهید داشت.
گفتنش ساده‌تر از انجام دادنش است، اما اگر برخی از دوستان تان ظاهراً کمتر از شما به فرزندتان گرایش نشان می‌دهند، سعی کنید به خود نگیرید. این موضوع به معنای آن نیست که آنها شما را دوست ندارند یا از وجود فرزندتان خوشحال نیستند.
برای افرادی که بچه ندارند، صرف زمان برای بودن یا حرف زدن دربارۀ انسانی کوچک و کارهایی که می‌کند، اولویت‌ ندارد. این رفتار دوستانتان آن هم در زمانی که در محاصره هورمون‌های مادرانه قرار دارید می تواند حساسیت شما را نسبت به هر اظهار نظری برانگیزد. امکان دارد دوستی فکر کند که اگر آزادتان بگذارد و روزانه با شما تماس نگیرد، از شما حمایت کرده است.
در حالی که ممکن است شما فکر کنید که او دیگر به زندگی شما بی‌توجه شده است. صراحت نداشتن دربارۀ چگونگی احساس تان باعث درک نادرستی می‌شود که به دوستی‌ها آسیب‌ می‌زند و حتی آنها را از بین می‌برد.
به گفتۀ دکتر لاموس، وقتی احساسات شما به شدت از هورمون‌ها تاثیر می‌پذیرد، آن را به شدت نیز منعکس می‌کنیم، پس اگر دوستی برای آسوده بودن شما در اجرای وظایف مادرانه کمتر با شما تماس بگیرد، این عمل می‌تواند چنین درک شود که "دوست من فرزندم را دوست ندارد". بنابراین، اگر با آن دوست به روشنی تعامل نکنید، به سادگی در افکار منفی غرق خواهید شد، در حالی که واقعیت می‌تواند متفاوت باشد.
وقتی دوستی جدیدی را آغاز می کنیم، معمولاً فرض می‌کنیم که این دوستی تا ابد ادامه خواهد یافت، اما حقیقت این است که بی‌تردید برخی از دوستی‌ها توفان‌های دوران مادر شدن را تحمل نمی‌کند. به گفتۀ دکتر لاموس، دوستان باید موضوع تغییر اولویت ها را در ذهن داشته باشند. عده‌ای آن را درک می‌کنند و برخی نمی‌توانند. گاهی دوستان فقط می‌توانند به روش‌هایی خاص شما را حمایت کنند و برای انطباق با این تغییرات تلاش می کنند.
اگر می‌خواهید دوستی‌های تان دوام داشته باشند و بین وظایف روزانۀ نوزاد عقل سلیم خود را حفظ کنید، باید به روشی بسیار خودآگاه به خود بگویید که تخصیص وقت برای ملاقات با دوستانم را یکی از اولویت های خود قرار می‌دهم. گرچه فرزندتان همیشه مهم‌ترین اولویت شما خواهد بود، باید از خودتان نیز مراقبت کنید و فعالانه درگیر این روند باشید، و نگذارید کاملا در اجرای وظایف والدین غرق شوید.