چگونه کودک خود را به حرف بیاوریم؟

صحبت کردن کودک یکی از مهمترین مراحل رشد اونه و شما میتونین به پیشرفت این مرحله حساس کمک کنین.

صحبت کردن کودک یکی از مهمترین مراحل رشد اونه و شما میتونین به پیشرفت این مرحله حساس کمک کنین. یکی از موارد مهم اینه که در حین تلاش برای به حرف آوردن کودکتون، مراقب باشین که فرزندتون مشکلی در این مورد نداشته باشه.برای این که در زبان باز کردن و پیشرفت مهارت های کلامی کودکتون نقش مهمی داشته باشین، باید به این مراحل توجه کنین.

حرف زدن با کودک و تاثیر فوق العاده برای به حرف آوردن کودک

تحقیقات نشون میده بچه هایی که پدر و مادرشون باهاشون صحبت میکنن، به نسبت بچه های هم سن خودشون که این امتیاز رو ندارن، به مراتب هوش بالاتری دارن و قدرت کلامیشون افزایش بیشتری پیدا میکنه. البته نیازی نیست مدام در حال حرف زدن با کودکتون باشین، کافیه هر وقت با فرزندتون تنها شدین و فرصتی بود با اون صحبت کنین. در این مکالمه یه طرفه براش توضیح بدین که چیکار میکنین، ازش سوال کنین یا حتی براش آواز بخونین. اگر خوب حرف بزنین، باعث میشین کودکتون علاقه پیدا کنه که بخواد بهتون جواب بده و به حرف بیاد، حتی اگه از نظر اصواتی گنگ باشه.

کتاب خواندن برای کودکان

خوندن با صدای بلند برای بچه ها یه راه عالیه تا اونها رو با الگوهای کلامی، دایره لغات و صداهای بیشتری روبه رو کنین. این که چطور جمله ها پشت سر هم میان و به صورت داستانی روایت میشن، باعث میشه کودکتون به صدای شما با دقت گوش کنه. کتاب های عکس دار برای کودکتون موثره و کودکان پیش دبستانی با حفظ کردن کلمات مربوط به تصویر میتونن بگن چه اتفاقی در کتاب افتاده.

خوب گوش کردن به بچه ها و ایجاد انگیزه برای صحبت کردن

وقتی که فرزندتون با شما صحبت میکنه باید شنونده خوبی باشین. همیشه وقتی که فرزندتون حرف میزنه بهش نگاه کنین و عکس العمل نشون بدین. وقتی اون متوجه بشه که به حرفهاش با دقت گوش میدین، برای بهتر حرف زدن انگیزه بیشتری پیدا میکنه.

لزوم ادبیات مناسب والدین جلو کودک

والدین الگوی اصلی کودک در بیشتر اوقات هستن و این موضوع در نوع صحبت کردن اونها هم موثره. کودکان باید با تربیت کلامی خوبی بار بیان و یکی از مهم ترین روش های این نوع تربیت اینه که جلو اونها خوب حرف زده بشه. شنیدن حرف یا کلمه نامناسبی ازکودکتون باید به عنوان یه هشدار جدی در نظر گرفته بشه و والدین حتما باید به این موضوع توجه کنن که دلیل به وجود اومدن این کلمات در فرزندشون از کجاست. پس، حتما نوع حرف زدن و انتخاب کلمه هاتون رو موقعی که کودکتون حضور داره درست کنین تا از شما الگو برداری نکنن.

هشدارهای لازم در خصوص صحبت کردن بچه ها

مواردی وجود داره که مثل زنگ خطر به شما میگن باید حواستون رو بیشتر جمع کنین و کارهای لازم رو انجام بدین. به برخی از این هشدار در سنین مختلف اشاره میکنیم:

6 تا 12 ماهگی:

اگر کودکتون هیچ صدایی تولید نمیکنه یا حتی تلاشی واسه حرف زدن نمیکنه یا موقع صحبت کردن با شما ارتباط و تمایل چشمی نداره. همچنین اگر صداهای پراکنده و نامفهوم اون متوقف میشه.

13 تا 18 ماهگی:

اگر فرزندتون حتی تا 15 ماهگی کلمه ای نمیگه و واژه هایی ساده مثل بابا و مامان رو نمیتونه بگه، باید دلیلش رو پیگیری کنین؛ در ضمن ادا نکردن صداهای نامفهوم قبل از 1 سالگی قابل توجه و پیگیریه. کودکی که تا 18 ماهگی، کلمات ساده رو نامفهوم و گنگ میگه هم نیاز به بررسی جدی داره.

19 تا 24 ماهگی:

اگر کودکتون خیلی کم تلاش میکنه کلمه ای رو ادا کنه و تنها بخشی از یه کلمه رو میگه. در این شرایط فرزندتون از ترکیب کردن کلمات ناتوانه و منظورش رو سخت به شما میفهمونه.

25 تا 36 ماهگی:

همچنین اگر کودکتون کلمات رو هنگام ادا کردن میخوره و جمله هاش ناقصه. اسم وسایل روزمره و پرکاربرد رو به سختی ادا میکنه یا حتی اونها رو نمیدونه و در رسیدن به 3 سالگی افرادی که اون رو نمیشناسن از حرفهاش متوجه منظورش نمیشن.

اینها مواردی هستن که باید جدی گرفته بشن و والدین موقع به وجود آمدن اینها حتما باید با متخصص مشورت کنن و کارهای لازم رو انجام بدن. روند به حرف اومدن کودکان همیشه شبیه هم نیس، اما نباید نشونه های جدی مشکلات گفتاری اونها رو نادیده بگیرین و به زمان واگذارش کنین.