مستقل غذا خوردن کودک، سن شروع

اگر کوچولوی شما آماده است تا با مستقل غذا خوردن ، کمی از کودکی فاصله گرفته و گامی به سوی بزرگ شدن بردارد، در اینجا مواردی را ذکر کرده ایم، که او را در رسیدن به این نقطه عطف هیجان انگیز در رشدش، یاری می دهد.
فرزند شما در حال رشد است و برای چشیدن طعم استقلال، عطش دارد. هر نقطه عطفی که در رشد یک کودک نوپا حاصل می شود، حرکتی است از یک کودک ساکن و ناکارآمد به سوی یک فرد پرتحرک و دارای کارکرد.
جائه چانگ، متخصص پزشکی بالینی در نیویورک، می گوید: " اینکه یک کودک قادر باشد خود را تغذیه کند، جنبه مهمی برای رشد شخصی و اجتماعی اوست. این به او کمک می کند تا به استقلال دست پیدا کرده و یک حس خودمختاری ایجاد کند".
تیفانی هیز، مدیر و متخصص تغذیه کودکان در مرکز کودکان جان هاپکینز در بالتیمور می گوید: "هنگامی که تغذیه یک کودک تحت کنترل است، او به نشانه های طبیعی برای گرسنگی و سیری پاسخ می دهد و این یک کمک بزرگ برای والدین است که بتوانند دریافت مواد غذایی کافی توسط کودک را تشخیص دهند. به علاوه، هنگامی که یک کودک ویتامین ها و مواد مغذی لازم را دریافت می کند، در مسیر رشد و تکامل قرار می گیرد".

نوع رشد: مهارت های حرکتی عالی
هنگامی که کودک شما شروع به تغذیه خود می کند، به مهارت های حرکتی خوبی دست می یابد. وقتیکه کودک شما یاد می گیرد که موانع سر راه خود را برای رسیدن به بشقاب شام کنار بزند، می تواند برایتان یک تصویر جالب و واقعی از یک فعالیت عمیق را رقم بزند. هر بار که او همه صورتش را موزی می کند و یا قاشق غذا را به سوی دهانش می برد، در واقع قدرت عضلات و هماهنگی ذهنی اش را تقویت می کند.
این مهارت از دوران کودکی به آینده بسط خواهد یافت و به او کمک می کند تا تجربه لازم برای فعالیت های روزانه را به دست آورد، مهارتهایی مانند تایپ کردن با صفحه کلید کامپیوتر، ورق زدن صفحات یک کتاب، شانه کردن موها و مسواک زدن دندان ها.

از چه موقع پروسه مستقل غذا خوردن کلید می خورد؟
این می تواند هیجان انگیز باشد که فرزندتان شما را در میز شام همراهی کند و در حال حاضر شما به سه صندلی برای میز شامتان نیاز دارید، اما مادامیکه او نتواند به راحتی و آسودگی سر جای خود بنشیند، خودش غذایش را نخواهد خورد.
دکتر چانگ می گوید: در حدود ۸ تا ۱۲ ماهگی کودک شما شروع به استفاده از انگشتان دست خود برای تغذیه اش می کند. بنابراین، حتی اگر تحملش برایتان سخت باشد، طبیعی است که او با استفاده از انگشتانش با غذای خود بازی کند. بین ۱۳ تا ۱۵ ماهگی، او شروع به استفاده از قاشق می کند و در ۱۸ ماهگی، از ظروف غذایش بسیار بیشتر و به طور مداوم استفاده می کند.

از مستقل غذا خوردن کودک چه انتظاری می توان داشت؟
اگر کودک شما برای رسیدن به کاسه سبزی موجود در سفره تلاش نموده و چشم هایش را بر روی غذا و حرکات ظروف متمرکز می کند، او به لحاظ ذهنی آمادگی این که خودش غذایش را بخورد، دارد و هر زمان که او خودش شروع به خوردن می کند، باید آمادگی و انتظار یک ریخت و پاش را داشته باشید.
غذای کودک شما تقریباً در هر جای مختلف می ریزد، بنابراین رزرو یک مکان لوکس غذاخوری را باید بگذارید برای بعد! دکتر چانگ می گوید: "اکثر کودکان تا ۱۸ الی ۲۴ ماهگی قادر نخواهند بود تا بدون ریخت و پاش غذایشان را بخورند و این حالت در بسیاری از کودکان در سال سوم زندگیشان نیز ادامه دارد".
بنابراین نظر به رشد کودک، وقتی به فکر تهیه یا سفارش غذا می افتید، از چیزهای کوچک و نرم مانند پاستا، سبزیجات پخته شده، پوره سیب زمینی، نیمرو و یا املت استفاده کنید.
به تدریج و زمانی که قدرت گرفتن او تقویت شد، شما می توانید قاشق به دست او بدهید و اجازه دهید غذاهای حجیم تری مانند پودینگ، ماست و سیب زمینی له شده را امتحان کنند. خوراکیهای دیگری به جز غذاها مانند انگور، بادام زمینی و ذرت می توانند خطر خفگی را به همراه داشته باشند و مناسب نیستند.
در نظر داشته باشید، مادامیکه او مهارت های مربوط به غذا خوردن را کسب می کند، عجیب نیست که زمان غذا خوردن خیلی طولانی به نظر برسد، بنابراین لازم است که در این مقطع کاملاً صبور باشید. به او اجازه دهید خودش تلاش کند، حتی اگر غذای ریخته شده روی زمین، خیلی بیشتر از غذایی باشد که در نهایت در دهانش جای خواهد گرفت.
برای کودکان خیلی مهم است که مهارتهای تغذیه را خودشان کسب کنند. هیز می گوید برای جلوگیری از خستگی و ناامید شدن او، اطمینان حاصل کنید که از زمان آخرین تغذیه او بیش از حد نگذشته باشد، زیرا ممکن است او بیش از حد گرسنه یا خسته بوده و نتواند موفق شود.

خطوط قرمز پروسه استقلال تغذیه در کودک
در شرایط زیر کودک ممکن است در معرض مشکل و یا پیشرفت ضعیف و با تاخیر در مهارت های حرکتی مربوط به دهان باشد :
- غذا خوردن برای او احساس وجود مانع در گلو یا خفگی داشته باشد.
- در جابجایی غذا در دهانش مشکل داشته باشد.
- مشکل جویدن یا بلعیدن داشته باشد.
مراقب باشید که فرزندتان هیچگونه ناسازگاری یا آلرژی غذایی خاصی نداشته باشد، زیرا می تواند منجر به عدم توجه به خوردن و تغذیه مناسب او شود. جوش، کهیر و صدای خس خس سینه آشکارترین علائم آلرژی غذایی است، اما باید حواستان به دنبال علائم ظریف تری مانند آبریزش بینی، گودی زیر چشم، لب های متورم و یا بیدار شدن از خواب با بینی گرفته نیز باشد.
اگر هیچ کس در خانه سرماخوردگی نداشته باشد و این علائم پس از معرفی یک غذای خاص، در کودک شما ظاهر شود، ممکن است او با یک مورد خاص در رژیم غذایی مشکل داشته باشد. اگر متوجه هر کدام از این مسائل شدید ، با پزشک متخصص اطفال صحبت کنید.