عادت ناخن جویدن کودکان، راهکارهایی برای ترک

عادت جویدن ناخن، پس از سن سه تا چهار سالگی دیده می شود، در مواردی نادر در سن خیلی پایین و نزدیک ۱۵ تا ۲۰ ماهگی هم دیده شده است؛ این اختلال در بین دختران کمتر از پسران است و در هنگام ناراحتی و نگرانی تشدید می شود.
شکوفه اویارحسینی کارشناس ارشد مشاوره خانواده درباره دلایل ناخن جویدن کودکان اظهار کرد: این عادت دهانی ناشی از اضطراب است و در ایجاد این اضطراب مادر یا معلم نقش مؤثری دارند.
وی بیان کرد: کودکانی که ناخن‌های خود را می‌جوند اغلب افرادی هستند که وقتی کاری اشتباه انجام می‌دهند مادرشان آنها را به شکل کلامی سرزنش، تحقیر یا توهین می‌کند.
احساس ناامنی و بی اعتمادی نسبت به محیط اطراف و خانواده، محیط زندگی محدود و دارای قوانین سخت یا مرتب مورد انتقاد قرار گرفتن، مقایسه دایمی با خواهر و برادرها، احساس تنهایی کردن، نگران و عصبی بودن، مسایل داخل خانواده، اختلالات و دعوای دایمی بین والدین، از علت های اضطراب است.
برای حل مساله از اقداماتی مانند تنبیه، ترساندن و سرزنش کردن که باعث شدت یافتن حس حقارت می شود، خودداری کنیم؛ جلوی کودک با یکدیگر دعوا نکنیم، تا جایی که ممکن است اجازه تماشای فیلم های خشونت آمیز، ترسناک و پر از صحنه های زد و خورد را به کودک ندهیم، با مشاهده پیشرفت، کودک را تشویق کنیم و جایزه ای برایش در نظر بگیریم.
این کارشناس ارشد مشاوره خانواده با اشاره به شیوع بیشتر ناخن‌ جویدن در ایام امتحانات دانش‌آموزان افزود: معمولاً‌ کودکانی که مادران آنها تمایل دارند که فرزندشان نسبت به سایر کودکان بهتر باشد و در امتحانات نمره خوب بگیرد، در مقایسه با سایر کودکان بیشتر دچار ناخن جویدن می‌شوند.
اویارحسینی تأکید کرد: برخی از دانش‌آموزان تصور می‌کنند برای اینکه مورد تأیید مادر یا معلمشان باشند باید در امتحانات نمرات عالی کسب کنند؛ این افراد در مقایسه با سایر کودکان بیشتر دچار اضطراب می‌شوند که این اضطراب به شکل ناخن جویدن بروز پیدا می‌کند.

مؤثرترین راهکارها برای رفع ناخن جویدن کودکان
وی در باره مؤثرترین راهکارها برای رفع ناخن جویدن کودکان تصریح کرد: اگر ناخن جویدن تنها مختص ایام امتحانات دانش‌آموزان باشد مادران باید نخست زمان‌هایی را شناسایی کنند که فرزندشان ناخنشان را می‌جوند و بررسی کنند که پیش و پس از ناخن جویدن چه اتفاقی رخ داده است بنابراین وقتی این زمان‌های ثبت شده را کنار هم قرار بدهیم به علت ناخن جویدن کودکان پی می‌بریم.
اویارحسینی گفت: اگر ناخن جویدن موقتی بوده و با نگرانی کودک از عکس‌العمل مادرش ارتباط داشته باشد در این مواقع مادر باید واکنش خودش را مدیریت کند به این شکل که نخست راجع به کارها و نمرات خوب فرزندش صحبت کند سپس در جهت رفع نقاط ضعف او گام بردارد؛ مادران باید از تحقیر و توهین کردن فرزندانشان خودداری و همواره آنها را تشویق کنند.
وی یادآور شد: اگر ناخن جویدن در زمان‌های دیگر سال به جز ایام امتحانات هم وجود داشته باشد و طول دوره ناخن جویدن بیشتر از ۶ ماه شد و ناخن‌های کودک آسیب دیدند در این مواقع باید مادران فرزندانشان را نزد روانشناس یا روانپزشک کودک و نوجوان ببرند که حتی ممکن است در برخی شرایط به دارو درمانی هم نیاز باشد.
به کودک در مورد آسیب های ناشی از ناخن جویدن آگاهی دهید و توضیح دهید که جویدن ناخن برای سلامتی او زیان آور است؛ می توانید از کودک بخواهید دستش را با دست یکی از والدین مقایسه کند یا از او بخواهید جلوی آینه بنشیند و خود را در حال ناخن جویدن مشاهده کند.