عوارض پروتز پستانها، ابتلا به سرطانی نادر!

طبق مطالعه‌ای جدید ، زنانی که اقدام به کاشت سینه یا پروتز سینه می‌کنند، در معرض خطر بالای پیشرفت نوع نادری از سرطان سیستم ایمنی بدن قرار دارند، اما احتمال کلی ابتلا به این سرطان به دلیل وجود ایمپلنت، بسیار کم است.
 به گفته محققان، این مطالعه یکی از دقیق‌ترین ارزیابی‌ها در تاریخ خطر توسعه این سرطان برای زنان با پروتز سینه است که لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک (ALCL) نامیده می‌شود. ALCL، سرطان سینه نیست؛ بلکه نوعی لنفوم است که یک نوع سرطان سلول‌های سیستم ایمنی بدن است. وقتی این سرطان در زنان دارای ایمپلنت پستان اتفاق می افتد، معمولاً سرطان در بافت شکاف اطراف ایمپلنت ظاهر می‌شود.
در پژوهش جدید، محققان این طور تخمین می‌زنند که برای زنانی که ایمپلنت پستان دریافت می‌کنند، خطر پیشرفت ALCL در پستان، ۱ در ۳۵۰۰۰ در ۵۰ سالگی، ۱ در ۱۲۰۰۰ در ۷۰ سال، و ۱ در ۷۰۰۰ درسن ۷۵ سالگی است.

اگر چه این میزان خطر کم است، محققان توصیه می‌کنند زنانی که از کاشت پستان برای اهداف زیبایی یا ترمیمی استفاده می‌کنند، باید در مورد خطر ALCL، و همچنین در مورد علائم بیماری تحت مشاوره قرار بگیرند.


ایمپلنت‌های پستان و سرطان

محققان، سال‌ها، از ارتباط بین ایمپلنت‌های پستان و توسعه ALCL در سینه آگاه بوده‌اند. اما برآوردهای خطر این اتفاق بسیار متفاوت است. به گفته محققان مطالعه جدید بهتر قادر به برآورد این خطر بود، زیرا وسیع‌تر بود و نسبت به تحقیقات پیشین روش‌های دقیق‌تری در آن استفاده شده بود.
محققان، از مرکز پزشکی دانشگاه VU ، بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶، از فهرست آسیب شناسی برای شناسایی تمام بیماران مبتلا به لنفوم غیر هوچکین که شامل ALCL سینه می‌شود، استفاده کردند.

محققان ابتدا این موضوع را بررسی کردند که آیا ایمپلنت‌های پستان واقعاً خطر ابتلا به بیماری ALCL را افزایش می‌دهند یا خیر. اما از آنجایی که ALCL بیماری بسیار نادری است، فهمیدن ساده احتمال توسعه ALCL در افراد بدون ایمپلنت و یا با ایمپلنت، دشوار است. در عوض، محققان به بررسی این سؤال از آن سوی قضیه پرداختند، با زنانی شروع کردند که مبتلا به ALCL در سینه خود بودند، و سپس میزان وجود ایمپلنت‌های سینه در این زنان را بررسی کردند. محققان سپس این میزان را با میزان وجود ایمپلنت در زنانی که لنفوم های دیگری را در سینه خود داشتند، مقایسه کردند.
آن‌ها دریافتند که از ۴۳ بیمار با ALCL در پستان، ۳۲ مورد ایمپلنت پستان داشتند. برای مقایسه، فقط ۱ نفر از ۱۴۶ زن با لنفوم های دیگر سینه، دارای ایمپلنت سینه بود. این امر بدین معنا است که زنان با ALCL در پستان، نسبت به زنان با لنفوم های دیگر سینه، حدود ۴۲۱ بار بیشتر احتمال دارد که ایمپلنت سینه داشته باشند. به گفته محققان، این پیوند قوی بین ایمپلنت‌های پستان و ALCL، احتمالاً نشان می‌دهد که ایمپلنت‌ها در ایجاد سرطان نقش دارند.

با این حال، این آمار به زنانی که ایمپلنت پستان دارند، شانس‌های کلی توسعه بیماری در طول عمر آنها را نشان نمی‌دهد. برای محاسبه این موضوع، محققان نیز، با استفاده از سوابق ۳۰۰۰ اشعه ایکس (که می‌تواند ایمپلنت سینه را نشان دهد)، همراه با اطلاعات دیگر، میزان استفاده از پروتزهای سینه در جمعیت زنان را برآورد کردند.
محققان دریافتند که حدود ۳ درصد زنان دارای ایمپلنت‌های پستان هستند. آن‌ها تخمین زدند که برای هر ۷۰۰۰ زن که ایمپلنت‌های پستان را استفاده می‌کنند، یک زن تا سن ۷۵ سالگی، مبتلا به ALCL درپستان می‌شود.

این مطالعه همچنین دریافت در مواردی که اطلاعات مربوط به نوع ایمپلنت پستان استفاده شده وجود داشت،
 ۸۲ درصد از زنان مبتلا به ALCL دارای ایمپلنت زبر بودند (در مقایسه با ایمپلنت‌های با سطح صاف). به گفته محققان، از آنجا که تنها حدود ۴۵ درصد از محققان گفتند که ایمپلنت‌های سینه فروخته شده از نوع زبر هستند، این میزان بسیار بالاتر از سطح انتظار بود. این یافته به شواهد قبلی که نشان می‌دادند ایمپلنتهای زبر در مقایسه با انواع دیگر ایمپلنت‌ها، با خطر بیشتر ALCL همراه هستند، اضافه می‌کند.


ایمپلنت چگونه باعث سرطان می‌شود؟

به گفته محققان این موضوع که ایمپلنت‌های پستان دقیقاً چطور ممکن است باعث ALCL شوند، ناشناخته است. ممکن است به دلیل التهاب مزمن در اطراف پستان - خواه توسط خود ایمپلنت ایجاد شده باشد و یا باکتری‌هایی که به سطح ایمپلنت چسبیده‌اند- ایمپلنت در بروز این بیماری نقش داشته باشد.
 معمولاً اگر بیماری زود درمان شود، بیماران مبتلا به ALCL در سینه، به خوبی زندگی می‌کنند. از ۳۲ بیمار
با ALCL مربوط به ایمپلنت‌های سینه در این مطالعه، ۹۰ درصد پس از حدود سه سال بهبودی کامل کسب کردند (به این معنا که هیچ نشانه‌ای از سرطان نداشتند).
به گفته محقق این مطالعه، به همین دلیل مهم است که زنانی که در فکر انجام ایمپلنت‌ های پستان هستند، از علائم ALCL آگاه شوند. طبق FDA (سازمان غذا و دارو)، علائم می‌تواند شامل تورم یا درد ماندگار در ناحیه ایمپلنت پستان باشد. این علائم اغلب چندین سال یا دهه بعد از جراحی ایمپلنت سینه رخ می‌دهد.