نوزاد در یازده ماهگی، رشدش در چه حال است؟

آموزش غذا خوردن به کودک، نیازمند تمرین زیاد و البته تحمل مقداری کثیف کاری و صبر و حوصله از جانب شماست.

آموزش غذا خوردن به کودک، نیازمند تمرین زیاد و البته تحمل مقداری کثیف کاری و صبر و حوصله از جانب شماست. به یاد داشته باشید که کودک باید برای فراگرفتن این مهارت، به آن عادت کند، پس صبور باشید.

در ابتدا این کار مانند نوعی بازی برای کودک به شمار می آید و بیشتر غذای کودک بر روی زمین، دیوار و یا پاهای او می ریزد تا در دهانش.

باید این حقیقت را بپذیرید که اگر کودک بخواهد خودش غذا بخورد، این کار بیشتر از زمانی طول می کشد که شما بخواهید به او غذا بدهید. پس باز هم صبور باشید.

یک توصیۀ دیگر، پوشاندن یک لباس کهنه و دست دوم در هنگام غذا خوردن به کودک است. همچنین می توانید با قرار دادن یک پارچۀ بزرگ زیر او، از کثیف شدن کف اتاق و دشواری جمع کردن خورده های غذا، پیشگیری کنید.

کودک در این سن از اینکه در جایی حبس شود، واقعاً بدش می اید، حتی اگر این حالت در داخل کالسکه، صندلی مخصوص اش و یا صندلی ماشین، برای او ایجاد شود.

پس حتماً ساعاتی او را آزاد بگذارید تا خودش به تنهایی این طرف و آن طرف برود و چیزهای اطرافش را بشناسد. اجازه دهید تا در فضای باز روی چمن ها قدم بزند و در حالیکه به کالسکه اش تکیه داده، با آن راه برود.

البته در مورد بعضی از موقعیت ها، هنوز نیاز است که قاعدۀ قبلی حفظ شود، مثلاً وقتی کودک در ماشین است باید فقط در داخل صندلی مخصوص اش قرار بگیرد.

شما می توانید در مورد بعضی از موارد انعطاف به خرج دهید و کودک تان را آزاد بگذارید، اما باید همواره در مورد مسائلی که با امنیت و سلامت او در ارتباط اند، قاطع باشید، حتی اگر با مخالفت کودک تان رو به رو شوید.

شاید شما احساس کنید که کودک تان گاهی به شما کم محلی کرده و شما را نادیده می گیرد. باید بدانید که کودکان این کار را از روی عمد انجام نمی دهند، بلکه فقط می خواهند تماماً بر روی کاری که دارند انجام می دهند، تمرکز کنند.

شاید برای بعضی از بچه ها واقعاً سخت باشد که بخواهند از روی یک کار بر روی کار دیگر متمرکز شوند. پس شما نباید از این کم توجهی کودک تان ازرده شوید. صبور باشید و به کودک تان زمان کافی را برای تمرکز دوباره بر روی فعالیت جدیدی که شروع می کند، بدهید.

همچنان که کودک شما بزرگتر شده و استقلال بیشتری کسب می کند، چگونگی ابراز علاقه اش برای نزدیک شدن به شما و بودن در آغوش شما، تغییر می یابد و به شیوۀ جدیدی می خواهد مورد محبت شما قرار بگیرد.

او حالا در حالی که شب ها برایش کتاب می خوانید، سرش را روی پاهای شما می گذارد و به حرف های شما گوش می دهد. بعد از اینکه تمام روز را با بازی کردن و به این طرف و آن طرف سرکشیدن گذرانده، حالا نیاز به آرامش و امنیت از جانب شما دارد.

همچنین علاقۀ بیشتری نسبت به صفحات کتاب و عکس های داخل آن از خود ابراز می کند، به طوری که با دیدن آنها، محو تماشا شده، از خود صداهای مختلف در می آورد، تصاویر را لمس می کند و به ورق زدن کتاب همراه با شما علاقه نشان می دهد.

به خاطر داشته باشید که هر چقدر کودک شما صداها و کلمات بیشتری بشنود، راحت تر کلمات را با زبان خود خواهد ساخت. بنابراین، هر روز برای اجرای این تمرین با او وقت صرف کنید.

شاید شما تا الآن بارها و بارها، هر شب یک کتاب را در هنگام خواب برای کودک تان خوانده اید زیرا فکر کرده اید او منتظر شنیدن داستان جدیدی نمی باشد و از اینکه تصویرهای تکراری و کلمه های مشابه را مدام می بیند و می شنود، احساس راحتی می نماید.

اما موضوع به همان سادگی که فکر می کنید نیست؛ سعی کنید که هر چند وقت یک بار، داستان جدید و کتاب متفاوتی را برای کودک تان بخوانید. کودک شما از کتاب هایی که جنس و تصاویر صفحات آنها با هم متفاوت است، به ویژه از آنهایی که در هنگام ورق زدن صدای متفاوتی از آن در می آید، لذت می برد.

در ۱۱ ماهگی حافظۀ کودک همچنان در حال تکامل و رشد می باشد. او در حال کسب توانایی در ایجاد تصاویر پایدار و ماندگار از اجسام گوناگون در ذهن خود است و می تواند تصویری ذهنی از اشیاء پیرامونش داشته باشد.

ممکن است اسباب بازی دلخواهش را به یاد بیاورد و برای اینکه آن را در اختیارش قرار دهید، شروع به گریه کردن کند. البته با این که هفته ها و شاید هم ماه ها زمان نیاز است تا این توانایی کودک تکمیل شود، اما شما حتماً متوجه این موضوع شده اید که کودک تان دیگر به اندازۀ قبل با رفتن شما، گریه و بی قراری سر نمی دهد. این موضوع به دلیل آن است که او فهمیده شما حتی با رفتن و ترک کردن او وجود دارید و به زودی برمی گردید.

کودک در این سن تا جایی که می تواند شما را وادار به تحرک می کند. او حالا بیشتر اوقات در حال راه رفتن است و می خواهد راه های جدیدتر و سریع تری را برای حرکت کردن کشف کند.

حالا که کودک می تواند به راحتی چهار دست و پا راه برود و حتی شاید برای یکی دو لحظه بدون تکیه کردن برجایی بایستد، کم کم به برداشتن اولین قدم های لرزان خود همراه با تلوتلو خوردن نزدیک می شود.

با گذشت زمان او برای مدت بیشتری می تواند خودش به تنهایی، روی پاهایش بایستد. هرچقدر کودک بیشتر تمرین کند تا بتواند از پاهایش بیشتر استفاده نماید، بدنی قوی تر پیدا کرده و بهتر می تواند تعادلش را حفظ نماید.

شاید کودک تان تا الآن موفق به خم کردن زانوهایش و سپس نشستن بر روی زمین شده باشد. این موضوع بدون شک یک پیشرفت واقعاً چشمگیر برای اوست. او حالا دیگر می تواند بدون اینکه خودش را روی زمین بیندازد، بنشیند. شاید تا الآن دست تکان دادن و بای بای کردن را نیز در هنگامی که او را ترک می کنید، یاد گرفته باشد.

کودک در این سن، برای مدت کوتاهی در حالی که دستش را گرفته اید، شروع به راه رفتن می کند. او حالا می فهمد که شما هنگام پوشاندن لباس به او، چه کاری انجام می دهید و با بالا نگه داشتن دست هایش، سعی می کند که در این کار به شما کمک کند.

کودکان معمولاً در این سن، می توانند خودشان به تنهایی با لیوان آب بخورند، البته کودکانی نیز وجود دارند که چند ماه دیرتر از سایرین این توانایی را پیدا می کنند.

حتماً این موجب تعجب شماست که چرا کودک تان مثل میمون ها، دوست دارد از هر چیز مثل تختخواب، کالسکه و یا صندلی اش بالا برود. اکنون کار عوض کردن لباس و پوشک او نیز بسیار مشکل شده است.

کودک دوست ندارد حتی یک لحظه آرام بگیرد و دست از این طرف و آن طرف رفتن و کنجکاوی کردن بردارد. دقت کنید که تمام چیزهای خطرناک، داغ و یا سنگین باید حداقل ۳۰ سانتی متر دورتر از لبۀ میز قرار گیرند تا از دسترس او خارج باشند.

مسلماً با روحیۀ کنجکاو و ماجراجویی که کودک در این سن به دست می آورد، بروز تصادفات و پیشامدها برای او اجتناب ناپذیر خواهد بود. بنابراین سعی کنید بیش از حد در مقابل این گونه خطاها و اتفاقات که به نوعی تجربۀ عملی برای کودک به شمار می آیند، از خود واکنش نشان نداده و برافروخته نشوید.

در هنگام بروز اینگونه پیشامدها، صبر کنید ببینید که کودک چه احساسی دارد و اینکه آیا آسیب دیده یا خیر. مثلاً اگر او زمین خورد، به او بگویید: افتادی زمین و او را ببوسید.

بدین ترتیب او به بازی کردنش ادامه داده یا سعی می کند با دوباره انداختن خودش، باعث شود که شما دوباره او را ببوسید. فقط زمانی که واقعاً صدمه دیده، بلافاصله اقدام به درمان و مراقبت از او کنید.

منبع: کودک آنلاین