۱۷۸۶۲۵
۱۴۱۹
۱۴۱۹
پ

عادات بد کودکان، چه عاملی دارد؟

خیلی از اوقات والدین، خود را به دلیل برخی رفتارهای فرزندان‌شان سرزنش می‌کنند و خود را مسئول بروز این موارد از آنها می‌بینند.

خیلی از اوقات والدین، خود را به دلیل برخی رفتارهای فرزندان‌شان سرزنش می‌کنند و خود را مسئول بروز این موارد از آنها می‌بینند. اما این دغدغه‌ها و راه حل آنها چیست؟
اکثر شما پدر و مادرها این سوال را در ذهن خود دارید یا حتی با همدیگر مطرح می‌کنید:
آیا پدر و مادر خوبی هستیم؟
خیلی از اوقات والدین، خود را به دلیل برخی رفتارهای فرزندان‌شان سرزنش می‌کنند و خود را مسئول بروز این موارد از آنها می‌بینند.
اما این دغدغه‌ها چیست؟ و اینکه آیا صحیح است یا خیر و دیگر اینکه راه حل آن چیست؟
آیا اگر ناگهان صدای‌تان را بر سر کودکان بلند کنید، پدر و مادر بدی هستید؟
به هرحال حتما مواقعی پیش می‌آید که پدر یا مادر در هر کجای دنیا ناگهان به روی کودکش صدایش را بلند کند. حال ممکن است موقعی باشد که آنها کار خطرناکی انجام می‌دهند یا کار اشتباهی مرتکب می‌شوند یا ... .
در هر حال این حرکت پدر و مادر معمولا ناگهانی است و در واقع برای حفظ کودکان‌شان است، اما غافل از اینکه ممکن است باعث دلخوری بچه‌ها شود.
راه حل کارشناسی
به گفته کارشناسان، اگر والدین برای یک بار دچار چنین وضعیتی شدند، نباید خود را سرزنش کنند، اما اگر داد زدن‌های آنها به دفعات تکرار شد، جای ناراحتی است و اشکالی در رفتار پدر و مادر وجود دارد که باید در صدد تصحیح آن برآمد.
متوجه باشید اولین باری که شما صدای‌تان را بر روی بچه‌ها بلند می‌کنید، آنها پیام اصلی گفته شما را نخواهند گرفت، بلکه فقط به‌خاطر صدای بلند شما هیجان‌زده شده و شوکه می‌شوند.
اما بار دوم حتی شگفت‌زده هم نمی‌شوند، بلکه از رفتار شما الگوبرداری می‌کنند.
پس بهترین روش در چنین شرایطی، کنترل خود در زمان خشم و آگاهی از تکنیک‌هایی برای آرام کردن خود و تنظیم فشار خون است تا دچار رفتارهای تند نشوید و بتوانید خود را کنترل کنید، چرا که داد زدن هیچ فایده‌ای ندارد.

من نمی‌توانم کودکم را از تلفن همراهش جدا کنم. آیا پدر یا مادر بدی هستم؟
آیا فرزندی دارید که اکثر اوقات با تلفن همراه خود سرگرم است؟ آیا هر چه تلاش می‌کنید موفق به جدا کردن او از گوشی‌اش نمی‌شوید؟ آیا احساس گناه دارید؟ اما چه باید کرد و چه کاری درست است؟
راه حل کارشناسی
بهترین راه حل، ایجاد نظم و قوانینی برای خانه و بچه‌ها است که در مقاله‌های قبلی راجع به آن صحبت شده است. ایجاد قوانین به خصوص برای کودکان در سنین پایین‌تر آنها را به اصول زندگی آشنا می‌نماید و حد و حدودی برای آنها وضع می‌کند.
از جمله اینکه کودکان را از آوردن وسایل الکترونیکی به سر میز غذا منع نمایید یا اینکه شارژ کردن تلفن‌های همراه و وسایل بازی‌شان را در کنار تختخواب و هنگام خواب منع کنید.
اما برای بچه‌های بزرگتر، تلفن‌های همراه به‌عنوان بخشی از زندگی مدرن امروزی محسوب می‌شوند و ارتباط آنها با دنیای خارج از خانه و دوستان‌شان است.
پس بهتر است شما والدین با توافق نظر یکدیگر خوب فکر کنید و تصمیم‌هایی را برای گذاشتن حد و حدود استفاده از تلفن همراه در منزل برای بچه‌ها بگیرید.
سپس جلسه‌ای مشترک با بچه‌های بزرگتر بگذارید و با همدیگر در مورد وضع یکسری قوانین در این حیطه تصمیم بگیرید.
کودک من فقط هله‌هوله خور است. آیا من پدر یا مادر بدی هستم؟
چند درصد از پدر و مادرها درباره اینکه کودک‌شان سالم‌خور نیست و غذاهای فست‌فودی مصرف می‌کند، ناراحت هستند؟
البته به هرحال، غذاهایی مانند پیتزا، برگر و ساندویچ در زمره غذاهای مصرفی خانواده قرار می‌گیرند و نمی‌توانید به کل مانع مصرف آنها شوید، اما تکرار زیاد این خوراکی‌ها در جیره غذایی، می‌تواند اضافه وزن و عدم سلامتی را به مرور زمان به همراه داشته باشد.
راه حل کارشناسی
غذاهای سالم هم خوشمزه هستند، به‌خصوص اگر از همان بچگی ذائقه بچه‌ها را به خوردن این نوع خوراکی‌های سالم عادت دهید و کمتر از نمک، چربی و قندها در وعده‌های غذایی آنها استفاده کنید.
غذاهای فست‌فودی را برای زمان‌هایی خاص و گاه به گاه قرار دهید، نه در زمره غذاهای هفتگی. این یکی از بهترین پیشنهاد‌ها است.
تحقیقات نشان داده برای اینکه بچه‌ها از طعم غذایی خوش‌شان بیاید، حداقل ده بار باید آن را خورده باشند.
پس تا می‌توانید به دفعات کمتر و حتی در حجم‌های کمتر از این غذاها به آنها بدهید تا اشتیاق به مصرف‌شان در آنها شروع شود.
آیا من پدر یا مادر بدی هستم که فرزندم تمایلی به بودن در کنارم ندارد؟
گاهی اوقات پیش می‌آید که والدین رفتار بچه‌ها را اشتباه برداشت کنند. در نظر داشته باشید که بچه‌ها وقتی بزرگتر می‌شوند بیشتر تمایل دارند تا با هم سن و سالان خود وقت بگذرانند تا شما.
این یک امر طبیعی است و به این معنا نیست که شما کاری را اشتباه انجام داده باشید.
آنها به سن خاصی که می‌رسند، تمایل کمتری به بیرون رفتن و وقت گذراندن دائم با پدر و مادر از خود نشان می‌دهند. این به‌خاطر حس استقلال‌طلبی‌شان است.
این رفتار استاندارد تشخیص داده شده است و جای نگرانی نیست.
راه حل کارشناسی
در واقع به‌عنوان پدر و مادر باید از چنین مساله‌ای خوشحال باشید، زیرا نشان می‌دهد که شما در پرورش اعتماد به نفس وی موفق بوده‌اید.
به‌خاطر داشته باشید کودکان شما در هر سنی که باشند، همیشه به عشق پدر و مادری چون شما نیازمندند.

آیا از اینکه سر کار می‌روید، شاغل هستید و مثل والدین خانه‌دار نمی‌توانید در کنار فرزندتان باشید، احساس گناه می‌کنید؟
در دنیای امروزی اکثر پدر و مادر‌ها به‌شدت مشغول کار هستند و بیشتر به‌خاطر مسائل مالی و پوشش مخارج خانواده باید کار کنند.
به این ترتیب، ممکن است بسیاری از مراسم‌ها، جشن‌ها و جلسات مدارس و مهدکودک‌های فرزندشان را از دست بدهند و احساس ناخوشایندی در خود داشته باشند.
این حالت گاهی حتی ممکن است به ایجاد استرس منجر شود، به‌خصوص در مواردی که پدر و مادر قادر به برقراری تعادل بین کار و خانواده خود نمی‌باشند.
راه حل کارشناسی
برای این موضوع چنین بگویید که پدر و مادرها در واقع برای بهبود شرایط زندگی کل خانواده در حال کار کردن هستند. پس این خود یعنی رضایت.
دومین نکته قابل اشاره هم این است که به محض ورود به خانه، مسائل کاری را کنار بگذارید و تمام و کمال در خانه و کنار افراد خانواده باشید تا حس خوب با آنها بودن شما را فرا گیرد.
پ

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.