مبتلایان به بیماری ایدز، چگونه با آن ها زندگی کنید؟

ایدز یا HIV دیگر یک بیماری کشنده نیست و در حقیقت، علم پزشکی به پیشرفتهایی حیرت‌انگیز در این باره دست پیدا کرده است که افراد را قادر می‌سازد تا بتوانند زندگی عادی داشته باشند و همانند دیگر انسانها از زندگی لذت ببرند.

آگاهی های لازم در این زمینه امکان برقراری روابط نزدیک، صرف نظر از وضعیت HIV، را برای افراد مبتلا ممکن می‌سازد. اگر آزمایش شما منفی باشد و آزمایش همسرتان مثبت، حتماً باید آموزشهای لازم را در مورد گزینه‌های درمانی ببینید تا با آسودگی خاطر و سلامتی ماندگار برای هر دو نفر، به زندگی ادامه دهید.

مسائل درمانی همسر

درمان ضد رتروویروسی بسیار فعال (HAART)، ترکیبی از درمانهاست که در چند مرحله، از عفونت تا تکثیر ویروسی، مانع از پیشرفت ایدز می‌شود. این درمان، ایدز را از یک بیماری به طور بالقوه کشنده، تبدیل به یک بیماری مزمن کرده است. هرچه CD-4 count فرد پایین تر باشد، احتمال انتقال کمتر می‌شود. اما کسانی که بار ویروسی آنها هنوز شناسایی نشده است، ضرورتاً به طور کامل فاقد ذرات ویروسی HIV نیستند. CD counts می‌تواند کاملاً غیرقابل پیش‌بینی باشد. ویروس HIV گاهی ناگهانی ظاهر می‌شود و ممکن است با هیچ علامتی همراه نباشد. پزشکان معتقدند که هیچ درمان ۱۰۰ درصد موثری وجود ندارد. بنابراین، لازمست بلافاصله اقدامات امنیتی را انجام دهید. نظر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها اینست که خطر انتقال هرگز صفر نیست.

مراقبتهای قبل از آمیزش

همسران دارای HIV منفی، می‌توانند با استفاده روزانه از پروفیلاکسی (PrEP) خطر انتقال را کاهش دهند.

PrEP چیست؟

PrEP ترکیبی از دو داروست که از تکثیر سلولی جلوگیری می‌کنند. در صورت استفاده منظم از این دارو، خطر انتقال به میزان ۹۲ درصد کاهش پیدا می کند. استفاده از پروفیلاکسی به کسانی که بیش از یک همسر دارند، و یا همسرشان مبتلا به HIV مثبت است، توصیه می‌شود. پروفیلاکسی به ندرت با عوارض جانبی همراه است. اگرچه حالت تهوع در برخی از افراد گزارش شده است که بعد از سه هفته ناپدید می‌شود. کسانی که از PrEP استفاده می‌کنند، لازم است ابتدا تست آزمایش کبد انجام دهند تا مطمئن شوند که از عهده دارو برمی‌آیند. به خاطر داشته باشید که پروفیلاکسی از HPV و یا دیگر بیماری‌های قابل انتقال آمیزشی جلوگیری نمی‌کند و نمی‌تواند جایگزینی برای روشهای پیشگیری از بارداری باشد.

در مورد استفاده از پروفیلاکسی، لازمست که با پزشک خود مرتباً در تماس باشید و از او مشورت بگیرید و با نظر پزشک یک سری از آزمایشات را مرتباً انجام دهید. اگرچه ایدز می‌تواند بسیار سریع رشد کند، اما به دلیل اینکه یک انگ اجتماعی به شمار می‌آید؛ برخی از مبتلایان از مشورت با پزشکان در مورد پروفیلاکسی امتناع می ورزند. اجازه ندهید ترس شما ار از کنترل بیماریتان باز دارد. پزشکان جهانی زیادی وجود دارندکه از کمک کردن به شما خوشحال خواهند شد.

آزمایشات

حتی در صورت استفاده از پروفیلاکسی و بار ویروسی پایین همسر، انجام مداوم برخی از آزمایشات بسیار حیاتی هستند. علاوه بر تستهای منظم HIV، لازمست غربالگری های زیر نیز انجام گیرد :

- اگر خانم هستید، تست HPV و تست پاپ اسمیر سالانه را انجام دهید.

- اگرسعی دارید حامله شوید، آزمایش ویروس هرپس سیمپلکس دو(Herpes simplex virus two) را انجام دهید. از آنجا که این تست همراه با آزمایشات STI panel انجام نمی شود، شما باید به طور اخص انجام این آزمایش را از پزشک بخواهید.

- آزمایشات کلامیدیا و سوزاک (گونوره) (Chlamydia and Gonorrhoea) که نیاز به سواب و نمونه ادرار دارند. انجام این آزمایشات، درصورتی که بدن شما مقاوم در برابر آنتی بیوتیک نباشد، آسان است.

- هپاتیت

- سفلسکیس و تریکومونیاز(Syphilis and trichomoniasis) که با استفاده از نمونه، سواب و یا آزمایش خون تست می‌شوند.

اهمیت پایبندی به درمان

مطالعه ۳۰۰ فرد مبتلا به HIV مثبت نشان داد که زوجهای فعال از لحاظ جنسی، هر ۱۰۰ سال، با ۳/۴ درصد خطر انتقال روبرو هستند. این درصد تنها تا زمانی پایین خواهد ماند که آزمایشات ARV را به طور منظم انجام دهید و مرتباً به دکتر مراجعه کنید. بار ویروسی نیز باید طی ۶ ماه در پایین‌ترین حد باشد تا این درصد تحقق پیدا کند. اما مهمترین مسئله اینست که هیچیک از زوجین نباید به دیگر بیماری‌های قابل انتقال آمیزشی مبتلا باشند. چراکه در این صورت خطر انتقال افزایش پیدا می‌کند.

کنار نهادن انگ و شرمندگی

شما از دیابت یا سرماخوردگی احساس شرمندگی نخواهید کرد. با این حال، ایدز همچنان یک موضوع ممنوعه برای گفت و گو به شمار می‌آید. انگی که از این بیماری ناشی می‌شود، نتیجه شیوه انتقال آن و ترس و نادیده گرفتن در نهایت به احساس خجالت و شرمندگی بیشتر منتهی می‌شود. کنار نهادن این مسائل کاری سختی است؛ به ویژه برای آنها که در اولین بحران جهانی ایدز، سالهای ۱۹۸۱، بزرگسال بودند. برخی افراد فکر می‌کنند افراد مبتلا به HIV، افرادی شهوت پرست و گناهکار هستند که این نیز مسئله را پیچیده‌تر می‌کند.

ایدز باید مانند دیگر بیماری‌های قابل کنترل در نظر گرفته شود؛ اما فراتر رفتن از انگ اجتماعی آن کاری دشوار است. مقصر دانستن قربانی خیلی زود فراگیر می‌شود. این نگرش‌ها سمی هستند. اما، هرچه بیشتر در مورد ایدز بدانید، بهتر می‌توانید با این بیماری و انگ اجتماعی آن به مبارزه برخیزید. اگر مبتلا به HIV مثبت هستید، آموزش همسرتان یک شروع عالی برای تغییر نگرش و کمک به درمان این بیماری است.