تیک های عصبی کودکان، انواع و درمان آن ها
هرچقدر هم تیک عصبی شما را ناراحت کند، نباید از کودک بخواهید که آن را متوقف سازد.
حرکات غیرارادی، اجباری، تکراری و کلیشهای را در اصطلاح تیک مینامند. این حرکات شبیه حرکات باهدف است چون هماهنگ بوده و در عضلاتی دیده میشود که رابطه طبیعی هماهنگ باهم دارند. تیکهای عصبی یکی از عادتهای عصبی ناراحتکننده است که معمولاً در سر یا شانهها پدید میآید. نمونههای مشخص تیکهای عصبی عبارتاند از: بالا کشیدن بینی، پلک زدن، فین کردن، تکان دادن شانهها، مالیدن گونه، چین انداختن به پیشانی.
غالب تیکهای عصبی در ابتدای امر برای منظور خاصی بهکاربرده شده و ژست به خصوصی بودهاند. مثلاً کودک برای آنکه موهایش را از پیشانیاش عقب بزند، سرش را به عقب میبرده است ولی بعد از کوتاه کردن موها نیز این اخلاق را نتوانسته ترک کند.
کودک دیگر ممکن است به علت آنکه خجالت میکشد هنگام صحبت کردن با افراد بینی خود را بخاراند و این مسئله درست مثل حالت شخصی است که برای اولین بار جلوی دوربین تلویزیون قرارگرفته و حرکات عصبی و اضافی از خود نشان میدهد.
هرچقدر هم تیک عصبی شما را ناراحت کند، نباید از کودک بخواهید که آن را متوقف سازد. کودک نمیتواند بنا به دستور شما جلوی تیک عصبی را بگیرد، ولی محرک آن را درصورتیکه سعی نماید، میتواند کنترل کند.
گناه تیک عصبی به گردن کودک نیست و در زمان خودش محو خواهد شد ولی عادت ناراحتکننده دیگری جای آن را خواهد گرفت. تیکهای عصبی صدمهای به کسی نمیزند ولی بهتر است دقت نمایید که چه عاملی موجب دلواپسی و نگرانی فرزند شما شده است. اشاره کردن به موضوع یا حرکت عصبی فقط کودک را عصبیتر کرده و هرچه سعی بیشتری در کنترل حرکات خود بنماید، کمتر موفق خواهد شد.
انواع تیک:
تیکهای گذرا
تیکهای حرکتی معمول که اغلب در حدود سه و نیم سالگی شروع میشوند به کودکان کمک میکنند تا انرژی عصبی را آزاد کنند. هفتادوپنج درصد از کودکان این نوع تیک را در عرض شش ماه پست سر میگذارند. اگر کودک شما گرفتار تیک شد، بهترین راه ، نادیده گرفتن آن است. هیچگاه او را سرزنش نکرده و یا تنبیه نکنید.
تیکهای مزمن
اگر تیک بیش از دوازده ماه ادامه یابد، تیک مزمن محسوب میشود. تیکهای مزمن پایدار هستند و معمولاً انقباض ماهیچه در آنها بیشازحد و بسیار شدید است. این تیکها مشخصاً بهصورت حملههای دورهای صورت میگیرند و غالباً شدت آنها ماهبهماه، روزبهروز یا حتی ساعتبهساعت تغییر میکند. در حقیقت رفتار تیکی ممکن است برای هفتهها یا ماهها کاملاً محو شود اما دوباره ظاهر گردد.
تصور اکثر افراد این است که تیکها نشانهای از اضطراب و ناراحتی عصبی کودک هستند و بروز تیکها را به وجود ناملایمات و ناراحتیهایی در درون خانواده یا مدرسه و محیط کودک نسبت میدهند. اما واقعیت این است که علیرغم اینکه تیکها ممکن است در موقعیتهای اضطرابآور و پراسترس تشدید شوند، برای آنها بیشتر علل زیستشناختی مطرح است.
دخالت عوامل ژنتیک و وجود بار وراثتی در این اختلالات مشاهدهشده است. همچنین واسطههای شیمیایی مختلفی بهعنوان عوامل دخیل در بروز تیکها شناساییشدهاند. حتی مشاهدهشده است که برخی از انواع تیکها به دنبال عفونتهای خاصی ظاهر میشوند، که دلیلی برای دخالت سیستم ایمنی بدن در بروز تیکها است.
بههرحال آنچه مشخص است این است که هرچند عوامل روانشناختی در تشدید تیکها مؤثرند، این عوامل زیستشناختی هستند که نقش مهمتری در پیدایش این اختلال دارند و شواهدی از اینکه استرس یا اضطراب باعث به وجود آمدن تیکها شوند، وجود ندارد. شدت تیکها در طول زمان ممکن است ثابت باشد، یا بهطور متناوب نوسان داشته باشد.
درمان تیک:
۱- تیکهای زودگذر نیازی به درمان ندارند.
۲- تیکهای مزمن که ممکن است علامت نشانگان تورت (TOURETTE SYNDROME) باشد، باید تحت نظر پزشک درمان گردد.
۳- درمان دارویی شامل آرامبخشها، ضدافسردگیها، آنتی سایکوتیک ها و بلوک کنندههای دوپامین میباشند. (CLONAZEPAM-CLONIDINE-FLUXETINE-PIMOZIDE-RISPERIDONE-Haloperidol)
۴- هیچگاه کودک را به خاطر تیکهایش مورد سرزنش قرار ندهید و به وی اطمینان خاطر دهید که وی نباید بهواسطه آن دچار خجالتزدگی شود.
۵- سعی کنید مشکلات و استرسهای زندگی کودک خود را به حداقل برسانید.
۶- خواب کافی از خستگی کودک کاسته و شدت و تناوب تیک را کاهش میدهد.
درمان غذایی تیک :
کمبود غذایی باعث بروز تیک در کودکان دچار سندرم توره میگردد. سبزیهای سبزرنگ، آجیل، لوبیا، موز و غذاهای دریایی از منیزیم غنی میباشند.
- کربوهیدرات، شکر ،کافیین و دیگر محصولات مصنوعی کممصرف شود.
- سبوس گندم و آووکادو را در رژیم کودک بگنجانید، این غذاها دارای ویتامین B3 میباشند که در جلوگیری از تیک مؤثر است.
- نوشیدن دمکردهی گل بابونه، دمکردهی گل ساعتی، دمکردهی گل ارکیده باعث راحتی اعصاب میشود.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼