رفتارهای کودک نوپا، شش ماهگی تا دو سالگی
کودکان نوپا معمولاً تا شش ماهگی رفتارهایی مشابه هم دارند.در این زمان کودک نوپا کم‌کم معنای خشم و عصبانیت اطرافیان را تشخیص می‌دهد.
کودکان نوپا معمولاً تا شش ماهگی رفتارهایی مشابه هم دارند.در این زمان کودک نوپا کم‌کم معنای خشم و عصبانیت اطرافیان را تشخیص می‌دهد.کودک نوپا حدود ۹ ماهگی می‌تواند بنشیند ۱۰ ماهگی چهار دست و پا می‌رود و اواخر همین ماه می‌تواند راه برود.
کودک نوپا در حدود ۸ ماهگی والدینش را از غریبه‌ها تشخیص می‌دهد.او در این زمان تقلید آگاهانه انجام می‌دهد چون مغزش در حال رشد است.کودک نوپا از۹ تا۱۰ ماهگی کلماتی مانند: مامان ، بابا ، آب و... را از هم تشخیص می‌دهد و از ۱۱ تا ۱۲ ماهگی اولین کلمات معنادار را بیان می‌کند.
کودک نوپا در سنین ۷ تا ۸ ماهگی از نظر عاطفی به مرحله‌ای میرسد که بود و نبود افراد و اشیا را تشخیص می‌دهد خوشحالی و ناراحتی خود را با خنده و گریه نشان می‌دهد.این احساسات تا۲ سالگی متنوع تر و کامل تر می‌شود.
قدرت تکلم کودک نوپا از۱۲ تا۱۸ ماهگی رشد بیشتری پیدا می‌کند و او می‌تواند خواسته‌های ما را درک کنند.بازی‌های تقلیدی معمولاً از همین دوران شروع می‌شود و چون پدر و مادر اولین کسانی هستند که در کنار او هستند به همین خاطر کودک نوپا از آن‌ها تقلید می‌کند.
کودک نوپا به تدریج دنیای اطراف خود را می‌شناسد و با اطرافیان خو می‌گیرد در آغوش گرفتن ، نوازش و کلام محبت‌آمیز بسیار مهم‌اند و کمبود آن‌ها در آینده بر رشد عاطفی بسیار تأثیرگذار است.
بعد از۶ ماهگی والدین می‌توانند با توجه به اینکه کودک محیط اطراف را درک می‌کند او را در انجام کارها راهنمایی کنند و خطرات را به زبان قابل‌فهم کودک به او گوشزد کنند.پدر و مادر باید در برابر رفتار نامطلوب کودک صبوری کنند و با رفتاری محبت‌آمیز و لحنی قاطعانه با کودک خود صحبت کنند.
کودکان در این سنین احساس مالکیت را تجربه می‌کنند و کلماتی مثل :«ماله منه ، عروسک منه و...»را بیان می‌کنند و گاهی هم می‌خواهند اسباب‌بازی‌های دیگران را متعلق به خودشان کنند.این حس ممکن است تا۷ سالگی ادامه پیدا کند اما شکل آن تغییر می‌کند.اگر والدین در این زمان نتوانند برخورد مناسبی با کودک داشته باشند رفتارهای ناشی از خودخواهی در وجود کودک می‌ماند.
والدین باید به کودک نوپا بیاموزند که همه چیز متعلق به او نیست در سنین پایین تر باید حواس او را پرت کنند ولی در سنین بالاتر باید برایش توضیح دهند که هر چیزی که دوست دارد متعلق به او نیست.
کودکان تقریباً از۱۸ ماهگی می‌فهمند چه کاری خوب است یا چه کاری بد است در این زمان چون آن‌ها متوجه می‌شوند که باید به حرف اطرافیان گوش دهند می‌توانیم تربیت واقعی آن‌ها را شروع کنیم.
پایه‌های تربیتی باید از۶ماهگی به طور کامل گذاشته شوند هنگامی‌که کودک بتواند با اطرافیان ارتباط برقرار کند شما باید او را برای رفتارهای خوبش تشویق کنید و برای رفتارهای نامطلوبش پاسخی متناسب با رفتارش را برای او در نظر بگیرید مثلاً وقتی وسایلش را پرت می‌کند یا جیغ میزند بلافاصله برایش به زبانی که او متوجه می‌شود علت نادرستی کارش را توضیح دهید او کاملاً از نوع کلام و چهره اطرافیان میفهمدکه کارش درست یا غلط بوده است.
اگر می‌خواهیم کودکی را از کاری منع کنیم باید دلایلش را برای او توضیح دهیم «دست نزن ، ببین چایی داغه! میسوزی..»بعد کمی دستش را نزدیک می‌کنیم تا معنی داغی و سوختن را متوجه شود. .
سعی کنید علاوه بر اینکه با کودک زیاد حرف می‌زنید کلمات مترادف زیادی هم بکار ببرید تا گنجینه‌ی لغات او بیشتر شود:«ماشین رو ببین !چه قشنگه ،خیلی خوشگله...»
نکاتی که بهتر است در مورد کودک نوپا بدانید:
۱. همه کودکان مثل هم نیستند و هر کدام ویژگی‌های خاص خود رادارند.
۲. رفتارهای محبت‌آمیز و تشویق‌های بجا باعث ایجاد اعتمادبه‌نفس در کودکان می‌شود و در تقویت این احساس در آینده بسیار موثر است.
۳. والدین باید با صبر و حوصله کافی بتوانند رفتارهای مناسبی با کودک داشته باشند.ضمن اینکه قاطعیت هم باید همیشه چاشنی تربیتشان باشد.
۴. وقتی والدین با فرزندشان بامحبت حرف می‌زنند او هم با عروسکش رفتار محبت‌آمیزی دارد چون تربیت حالت انتقالی دارد که خیلی زود در کودک شکل می‌گیرد.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼