علائم زگیل مقعدی، درمان آن
زگیل های مقعدی، زگیل های بسیار کوچکی هستند که در اطراف مقعد مشاهده می شوند.
زگیل های مقعدی، زگیل های بسیار کوچکی هستند که در اطراف مقعد مشاهده می شوند. زگیل های مقعدی در واقع نوعی زگیل تناسلی هستند. در اکثر موارد زگیل باعث ناراحتی یا درد نمی شود. با این حال، اگر آنها به اندازه کافی بزرگ شوند، ممکن است دچار خارش یا خونریزی شوند و می توانند تحریک شوند. اگر نشانه ای نباشد، افراد مبتلا به زگیل های مقعدی ممکن است حتی ندانند که این زگیل ها را دارند.
زگیل های مقعدی ممکن است تنها در یک نقطه رخ دهند، یا ممکن است در طول زمان به قسمت های مختلف اندام تناسلی و مقعد گسترش یابد.
علائم زگیل مقعدی
زگیل های مقعدی در داخل و اطراف سوراخ مقعد یافت می شوند.آنها معمولا به شکل زگیل هایی کوچگتر از سر سوزن ظاهر می شوند. در ابتدا، آنها معمولا خیلی کوچک هستند به طوری که متوجه آن ها نمی شوید. آنها می توانند مانند گل کلم رشد کنند یا چندین تای آن ها به صورت خوشه ای با یکدیگر ظاهر شوند. زگیل ممکن است به رنگ هلویی، زرد، صورتی یا قهوه ای روشن باشد و ممکن است با رنگ پوست شما همخوانی داشته باشد.
زگیل های مقعدی اغلب بدون درد و ناراحتی رخ می دهند. علائم دیگر زگیل های مقعد نادر هستند اما می توانند شامل خارش، خونریزی یا ترشحات مقعد باشند. فرد مبتلا به زگیل های مقعد ممکن است احساس کند که در ناحیه مقعد خود یک توده دارد.
زگیل ممکن است در سایر قسمتهای بدن شما همزمان با زگیل های مقعدی رخ دهد. زگیل های تناسلی در زنان ممکن است در ناحیه تناسلی، داخل واژن یا دهانه رحم ظاهر شوند. زگیل تناسلی در مردان می تواند بر روی آلت تناسلی، بیضه ها، ران، یا کشاله ران رشد کند.
زگیل ممکن است بر روی دهان یا گلو کسی که مبتلا به HPV نیز می شود رشد کند. رابطه جنسی دهانی با فردی که مبتلا به زگیل های تناسلی است یا بوسیدن عمیق فرد می تواند منجر به عفونت شود.
علل زگیل مقعدی
زگیل تناسلی، از جمله زگیل های مقعدی، ناشی از ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) است. HPV یک عفونت منتقله جنسی است (STI) است. در جوانان، HPV ممکن است به خودی خود از بین برود و علائمی ایجاد نشود. با این حال، ویروس می تواند در بدن باقی مانده و باعث زگیل تناسلی شود. برخی از انواع HPV باعث ایجاد زگیل های تناسلی و دیگر مشکلات می شود که در نهایت منجر به سرطان می شوند، اما آن نوع HPV که موجب زگیل های مقعدی و تناسلی می شود به طور کلی به سرطان منجر نمی شود.
HPV به طور کلی از طریق تماس مستقیم با دهان، مقعد، آلت تناسلی مرد و یا واژن فرد مبتلا به HPV از یک فرد به فرد دیگر گسترش می یابد. مقاربت برای گسترش عفونت ضروری نیست. این ویروس می تواند با تماس پوست به پوست نیز انتقال یابد. انتقال HPV حتی اگر زگیل قابل مشاهده نباشد می تواند رخ دهد.
با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، زگیل های تناسلی اغلب از طریق مقعد و واژن گسترش می یابند. CDC همچنین اظهار می کند که تقریبا تمام مردان و زنان که از لحاظ جنسی فعال هستند، در بعضی مواقع در زندگی خود، HPV را دریافت می کنند.
چه کسانی در معرض خطر بیشتری قرار دارند
شما در معرض خطر بیشتری برای گسترش زگیل های مقعدی هستید اگر شما:
- داشتن رابطه جنسی محافظت نشده (عدم استفاده از کاندوم)
- شرکای جنسی متعدد داشته باشید
- مقاربت مقعدی داشته باشید
- داشتن رابطه جنسی یا تماس با فرد مبتلا به HPV داشته باشید
- داشتن رابطه جنسی در سنین پایین
- یک سیستم ایمنی داشته باشید که از طریق بیماری یا دارو به خطر بیافتد
با این حال، شما می توانید زگیل های مقعدی را حتی اگر فقط یک شریک جنسی داشته باشید دریافت کنید، و کاندوم به طور کامل در برابر آنها محافظت نمی کند.
تشخیص زگیل مقعدی
یک پزشک می تواند زگیل های مقعدی را با معاینه بصری تشخیص دهد. بعضی از پزشکان اسید استیک (سرکه) را در طول آزمایش بکار می برند. این باعث می شود که زگیل ها به رنگ سفید تبدیل شوند و بیشتر قابل رویت باشند. با این حال، برای تشخیص زگیل های مقعد لازم نیست.
معاینه برای زگیل های مقعد شامل آزمایش داخلی با یک ابزار به نام آنوسکوپ برای جستجوی زگیل در داخل مقعد است. پزشک همچنین می توانید آزمایش کامل منطقه لگن شما را برای جستجوی سایر انواع زگیل های تناسلی انجام دهد. برای زنان شامل آزمایش پاپ اسمیر می باشد.
تشخیص همچنین می تواند با بیوپسی از زگیل انجام شود. این ممکن است برای تأیید تشخیص استفاده شود اگر زگیل به درمان اولیه پاسخ ندهد.
درمان زگیل مقعدی
انتخاب درمان بستگی به تعداد و محل زگیل، اولویت بیمار و تجربه پزشک دارد.
داروهای موضعی
درمان با داروهای موضعی ممکن است مناسب برای زگیل هایی باشد که بسیار کوچک و محدود به قسمت خارجی عصب می باشند. در این مورد، باید داروهای تجویزی برای زگیل های مقعدی استفاده شود. استفاده از داروهای بدون نسخه پزشک برای ناحیه مقعد یا ناحیه تناسلی در نظر گرفته نمی شود. اطمینان حاصل کنید که از مصرف آنها برای زگیل های مقعدی اجتناب کنید.
برخی از داروها برای درمان زگیل های مقعدی توسط دکتر در مطب خود اعمال می شود. دیگران می توانند این داروها را در خانه اعمال کنند. درمان ها معمولا چندین هفته یا بیشتر ادامه می یابند.
سایر گزینه های درمان
بسته به شدت و موقعیت زگیل های مقعدی، ممکن است از سایر گزینه های درمان استفاده شود. این درمانها عبارتند از:
کریوتراپی در این روش از نیتروژن مایع برای مسدود کردن زگیل استفاده می کند. پس از انجماد، زگیل ها از روی پوست کنده می شوند.
الکتروکوتر در این روش پزشکان از یک جریان الکتریکی برای سوزاندن زگیل ها استفاده می کنند.
درمان لیزر. لیزر درمانی با استفاده از انرژی منتقل شده از نور شدید است. این تکنیک معمولا برای موارد دشوار استفاده می شود.
اگر زگیل گسترده باشد، درمان با استفاده از این موارد صورت می گیرد. و در برخی موارد ممکن است جراحی انجام شود.
گزینه های جراحی
گزینه های جراحی ممکن است برای زگیل های بزرگتر که به درمان های دیگر و یا برای زگیل های مقعدی واقع در کانال مقعد که به درمان جواب نمی دهد، موثرتر باشد. درمان جراحی معمولا به صورت سرپایی انجام می شود. این بدان معنی است که شما می توانید در همان روز به خانه برگردید.
در طی این روش، جراح از یک ابزار ویژه برای قطع زگیل ها استفاده خواهد کرد. به احتمال زیاد یک بی حس کننده موضعی نیز به شما داده می شود. اگر تعداد و محل زگیل های مقعد گسترده باشد، ممکن است بیهوشی عمومی یا نخاعی لازم باشد.
پس از استفاده از الکتروکوتر، کریوتراپی یا درمان جراحی زگیل های مقعدی، اکثر افراد برای چند روز احساس ناراحتی می کنند. برای کمک به کاهش ناراحتی، پزشک ممکن است داروهای ضد درد را تجویز کند.
چشم انداز زگیل مقعدی
زگیل های مقعدی تهدید کننده زندگی نیستند و در اکثر موارد به سرطان تبدیل نمی شوند. با این حال، HPV می تواند در بدن شما باقی بماند، و باعث شود زگیل مقعدی مجددا تکرار شود.
برای پیشگیری از این مساله به طور مرتب به پزشک مراجعه کنید. این در سه ماه اول پس از درمان بسیار مهم است.
پیشگیری از زگیل مقعدی
آزمایش HPV به طور معمول توصیه نمی شود، اما واکسن HPV در دسترس است. این می تواند به افراد تا سن 26 سالگی داده شود. CDC توصیه می کند که افراد در سن 11 یا 12 سالگی برای HPV واکسینه شوند تا بتوانند قبل از اینکه از طریق فعالیت جنسی در معرض آن قرار گیرند، ایمن به ویروس شوند.
راه های دیگر برای کمک به جلوگیری از انتقال HPV و زگیل های مقعدی عبارتند از:
- پرهیز از تماس جنسی
- استفاده از روش های محافظت کننده مانند کاندوم
- محدود کردن شرکای جنسی
با این حال، روش های محافظت کننده از HPV کاملا محافظت نمی کند و ممکن است HPV تنها با یک شریک جنسی نیز ایجاد شود.
نتیجه گیری
زگیل های مقعدی می تواند ناراحت کننده و در موارد نادر دردناک باشد، اما آنها قابل درمان هستند. اگر فکر می کنید که شما زگیل های مقعدی دارید اول باید به پزشک مراجعه کنید. آنها می توانند شما را مورد بررسی قرار دهند، تشخیص را تایید کنند و برنامه درمان را که ممکن است برای شما مناسب باشد، توصیه کنند.
منبع:
اینفو سلامت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼