درمان ناسزاگویی کودکان، نمی خوام بچم بی ادب باشه

کودکان با واژه‌هایی که جنبۀ ناسزاگویی دارد آشنا هستند. آنها این کلمات را از همتایان، والدین، خواهر و برادر خود و از تلویزیون و فیلمها می‌شنوند.

کودکان با واژه‌هایی که جنبۀ ناسزاگویی دارد آشنا هستند. آنها این کلمات را از همتایان، والدین، خواهر و برادر خود و از تلویزیون و فیلمها می‌شنوند. آنها از بخشی از این کلمه‌ها استفاده می‌کنند تا ببینند چه تاثیری روی همبازی‌ها و والدینشان می‌گذارد.

آنها چنین واژه‌هایی را در زمین بازی زمزمه می‌کنند و داستانهایی تعریف می‌کنند که مثلاً فلان کودک به دلیل بر زبان آوردن چنین چیزهای بدی به دردسر افتاده است.

کودک با ناسزاگویی احساس می‌کند مقاوم و بزرگ شده است. همچنین می‌تواند دوستانش را تحت تاثیر قرار دهد و احساس کند عضوی از گروه همتایان خود شده است.

در عین حال که بیشتر کودکان به ناسزا گفتن علاقه دارند، از این امر هم اطلاع دارند که چنین رفتاری غیرقابل قبول است. آنها هشدارهای والدین خود را شنیده‌اند و اغلب یکدیگر را به بدگویی متهم می‌کنند. فیلیپ امروز به من فحش داد؛ آنتون یک کلمۀ زشتی را به زبان آورد.

آنها فقط این کلمات فحش مانند را در حضور آموزگاران خود به کار نمی‌برند، بلکه در مورد بزرگسالانی هم که بیرون از خانه با آنها روبه‌رو می‌شوند چنین می‌کنند.

با این وجود، آنها گاهی در خانۀ خودشان هم این ناسزاها را می‌گویند و اغلب از روش ناسزاگویی بزرگسالان استفاده می‌کنند تا خشم و ناراحتی خود را نشان دهند.

کودکان برخلاف بزرگسالان از واژه‌های ناسزا به ندرت، مخفیانه و با نگاهی که نشان میدهد خودشان می‌دانند کار اشتباهی است استفاده می‌کنند. تا زمانی که والدین نشانه‌های گناه را در آنها می‌بینند نباید دربارۀ ناسزاگویی فرزندشان ناراحت باشند. او فقط در حال امتحان کردن اثر این واژه‌هاست.

بعضی از والدین ناسزاهایی را که گاه در خانه گفته می‌شود می‌پذیرند با این ملاحظه که استفادۀ آزمایشی فرزندشان از این کلمات ضرری ندارد، اما برخی اجازه نمی‌دهند که هیچ ناسزایی در خانه بر زبان آورده شود.

احساسات شما در این مورد هرچه که باشد، اطمینان پیدا کنید تا زمانی که او میداند ناسزاگویی ناپسند است، دلیلی برای واکنش نشان دادن شما وجود ندارد. با این وجود، اگر او به هنگام استفاده از این کلمات هیچ نوع نشانه‌ای از گناه از خود نشان نمیدهد یا اغلب از چنین کلمه‌هایی استفاده می‌کند، باید نسبت به مسئله توجه بیشتری نشان دهید.

شاید او به این دلیل ناسزا می‌گوید که به توجه مثبت بیشتر شما و دوستانش نیاز دارد. ناسزاگویی روشی برای جلب توجه است و از نظر کودکی که احساس می‌کند نادیده گرفته شده است، توجه منفی از سوی دیگران بهتر از بی‌اعتنایی آنهاست.

همچنین ممکن است او به این دلیل دشنام بدهد که شما از طریق پیامی کاملاً آشکار او را متوجه نکرده‌اید که این کار اشتباه است. محدودیتهای قاطعی در استفاده از کلمات زشت برای او در نظر بگیرید و اگر به اخطارهای شما توجهی نکرد، آنها را اجرا کنید.

یک دلیل دیگر هم وجود دارد که ممکن‌است فرزندتان زیاد دشنام دهد و آن اینکه شاید در اغلب موارد این کلمات را از زبان شما شنیده است و به‌همین دلیل تکرار آنها به نظرش طبیعی است. برای اینکه او دست از این کار بردارد شما باید برای او الگو و مراقب گفتار و کردارتان باشید.

منبع: کودک آنلاین