آبریزش بینی نوزاد، زمان دندان درآوردن نرماله؟
مردم اغلب بر این باورند که دندان درآوردن میتواند سبب بروز علایمی مثل آبریزش بینی، تب، درد، تحریکپذیری و مشکلات خواب شود.
مردم اغلب بر این باورند که دندان درآوردن میتواند سبب بروز علایمی مثل آبریزش بینی، تب، درد، تحریکپذیری و مشکلات خواب شود. در هر حال، شواهد علمی پشت این باورها سرراست و یکدست نیست.
پژوهشگران جمعبندیهای متفاوتی در مورد ارتباط میان این علایم و دندان درآوردن ارائه دادهاند. در حالی که بسیاری از کارشناسان توافق دارند که دندان درآوردن باعث ایجاد احتقان یا آبریزش بینی نمیشود، استرس همراه دندان درآوردن ممکن است اطفال را در برابر بیماریهای دوران کودکی آسیب‌پذیرتر کند.
آیا دندان درآوردن سبب آبریزش بینی میشود؟
اولین دندان در نوزادان به طور معمول در شش ماهگی درمیآید. نوزادان گرایشی به کامل شدن چیدمان 20 تایی دندانها در 30 ماهگی نشان میدهند.
دورۀ دندان درآوردن برای هر دندان به طور معمول 8 روز وقت نیاز دارد. این دوره شامل 4 روز اول میشود که در آن دندان از درون لثه بالا میآیند و سه روز بعدی به رشد دندان از داخل لثه اختصاص دارد. این فرآیند به عنوان فوران دندان شناخته میشود.
بسیاری از والدین و مراقبان بچه پیش از ایجاد هر دندان تازه با مشکلاتی مثل آبریزش بینی یا تب در بچه مواجه میشوند. اما برخی کارشناسان معتقدند که این علایم به طور مستقیم با دندان درآوردن مرتبط نیست.
"بیمارستان کودکان سیاتل" هشدار میدهد که دندان درآوردن باعث ایجاد آبریزش بینی، تب، اسهال یا راش پوشک نمیشود.
به هر حال برخی کارشناسان معتقدند که شاید یک ارتباط غیر مستقیم در این مورد وجود داشته باشد و اینکه استرس دندان درآوردن ممکن است بچه را در برابر عفونتهایی که میتوانند سبب بروز علایمی مثل آبریزش بینی شوند، آسیب‌پذیرتر کند.
در فاصلۀ بین 6 ماهگی و 30 ماهگی دندانها درمیآیند و سیستم ایمنی بچه دستخوش تغییر میشود. در طول این دوره محافظت ایمنی که نوزاد با آن متولد شده و ممکن است از طریق شیر مادر به دست آورده باشد رو به کاهش میرود.
در همین دوره زمانی، بچهها فعل و انفعال بیشتری با جهان اطراف خود پیدا میکنند و به شکل فزایندهای در معرض بیماریهای دوران کودکی قرار میگیرند.
نوزادان در عی حال گرایشی به جویدن چیزها در فرآیند دندان درآوردن نشان میدهند و خود این موضوع آنان را در معرض تماس با اجرام بیماریزا قرار میدهد.
علایم متعارف دندان درآوردن کدامند؟
نشانههای اصلی دندان درآوردن شامل موارد زیر است:
- بیهودهگویی و وراجی
- یک راش روی صورت، که هنگامی بروز میکند که یاوه‌گویی بچه با ذرات ریز غذایی همراه میشود که پوست را تحریک میکنند
- افزایش اشتیاق نسبت به جویدن چیزها
- نق نق کردن
- درد خفیف لثه، که میتواند نتیجۀ ورود اجرام داخل دهان به درون شکافهای تازهای باشد که در لثهها ایجاد میشود و تمامی کودکان با آن مواجه نمیشوند
دندان درآوردن کمتر محتمل است که سبب بروز موارد زیر شود:
- گریه کردن بیش از حد
- تب شدید
- فقدان اشتها نسبت به مایعات
- اختلال خواب
- اسهال یا شل و آبکی شدن مدفوع
- استفراغ
- سرفه
علل آبریزش بینی در کودکان
بینی منظماً مخاط تولید میکند، مایعی که درون بینی را مرطوب نگه میدارد و اجرام را پیش از اینکه به نقاط عمقی‌تر نفوذ کنند محبوس میکند. بدن به طور معمول مخاط را روفته و به عقب سمت گلو رانده و میبلعد.
آبریزش بینی یا ریتوریا وقتی اتفاق میافتد که مخاط اضافی به جای آنکه به سمت عقب رفته وارد گلو شود از بینی سرازیر میشود.
مخاط ممکن است غلیظ یا رقیق و شفاف یا کدر باشد. آبریزش بینی مشکلی است که به طور معمول خود به خود از بین میرود.
برخی علل آبریزش بینی در کودکان شامل موارد زیر است:
- هوای سرد. هوای سرد محرک واکنشی است که باعث میشود تا بدن مخاط بیشتری تولید کند.
- گریه کردن. اشک میتواند از طریق حفره بینی عبور کرده و وارد بینی شود.
- تحریک. آبریزش بینی میتواند نتیجۀ قرار گرفتن در معرض مواد آلرژی‌زا یا تحریک کننده مثل دود سیگار و هوای آلوده باشد.
- سرماخوردگی و آنفولانزا. این عفونتهای ویروسی میتوانند باعث پر شدن حفره بینی از مخاط شوند، که بر اثر آن انسدادی ایجاد میشود که نتیجۀ آن آبریزش بینی است.
- انسداد. وجود یک جسم خارجی میتواند باعث انسداد بینی شده نتایجی مشابه مورد پیشین ایجاد کند.
- عفونت سینوس. سینوس‌ها حفرههایی در ناحیه صورت هستند که به درون بینی تخلیه میشوند. در طول بیماری این حفرهها ممکن است با مخاط آلوده پر شوند و نتیجۀ آن انسدادی است که میتواند باعث ایجاد التهاب در سینوس‌ها شود. به هر حال، سینوسهای اطفال هنوز به طور کامل توسعه نیافته است و عفونت مورد بحث در نوزادان شایع نیست.
- عفونت ادنوئیدها. ادنوئیدها بافتهایی در قسمت عقب بینی هستند. در کودکان عفونت بافت مزبور میتواند به آبریزش بینی منجر شود.
علل مندرج در زیر کمتر شایعند:
- کوانال اتریسیا. این اختلال هنگامی رخ میدهد که استخوان یا بافت باعث بسته شدن بخش عقب بینی میشوند. اگر هر دو حفره بینی مسدود شوند پزشکان معمولاً این وضعیت را بلافاصله پس از تولد بچه تشخیص میدهند. در هر حال، اگر اتریسیا فقط مبتلابه یک سمت بینی باشد، ممکن است تا مدتی کشف نشده باقی بماند.
- استنوزیز روزنه گلابی شکل. این وضعیت هنگامی مطرح است که دهانه استخوانی بینی به قدری باریک است که باعث مسدود شدن بینی میشود.
- انحراف تیغه بینی. تیغه بینی دیوارهای از جنس استخوان و غضروف است که دو طرف بینی را از هم جدا میکند. در برخی موارد تیغه بینی ممکن است به یک سمت کج شده و سبب بروز انسداد بینی شود. فرد ممکن است با این اختلال به دنیا بیاید یا این احتمال هست که بر اثر آسیبدیدگی بینی دچار آن شود.
- پولیپهای بینی. پولیپ بینی میتواند باعث ایجاد آبریزش بینی شوند.
- کیستها یا تومورهای بینی. در موارد نادر کیست یا تومور میتواند عاملی برای انسداد بینی باشد. این تودهها ممکن است سرطانی باشند و اغلب در یک سمت بینی رشد میکنند.
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
پزشک باید هر نوزادی را که آرامش نمیپذیرد یا دچار تب شدید است معاینه کند. این علایم ممکن است به همراه بیماریهایی مثل عفونت گوش ظاهر شوند.
اگر آبریزش بینی خود به خود از بین نرود این وضعیت میتواند به وجود یک اختلال زیربنایی مثل موارد فهرست شده در بالا اشاره داشته باشد. اگر بینی نوزادی به مدت بیش از ۱۰ روز دچار آبریزش باشد، وی باید مورد مراقبت پزشکی قرار گیرد.
پیام همراه
مردم اغلب اوقات آبریزش بینی و دیگر علایم را در خردسالان به دندان درآوردن مرتبط میکنند. در هر حال شواهد علمی در این مورد وجود ندارد که بر مبنای آنها بتوان اثبات کرد دندان درآوردن باعث بروز علایمی مثل، تب، آبریزش بینی، اسهال، استفراغ یا گریه کردن بیش از حد میشود. این علایم بیشتر محتمل است که نتیجۀ توسعۀ دنیای پیرامون بچه و مواجهه وی با بیماریهای دوران کودکی باشد.
اگر بچه آرامش نداشته، دچار تب باشد یا علایم بروز یافته در وی شدید یا پایدار باشند، باید وی را به پزشک ارجاع داد. در صورتی که علایم ظاهر شده در نوزاد نگران کننده باشد باید به پزشک مراجعه کرد.
منبع:
مهرین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼