کودک پنج ساله من، رشد اجتماعیش چجوریه؟
خانواده مرکز دنیای کودک پنج ساله محسوب میشود. اولین سرپرست او معمولاً مادر است که کانون اکثر فعالیتها است.
خانواده مرکز دنیای کودک پنجساله محسوب میشود. اولین سرپرست او معمولاً مادر است که کانون اکثر فعالیتها است. کودکان دوست دارند مادر خود را راضی نگهدارند، کارها را با او انجام دهند و بهطورکلی در کنار او باشند.
هرچند کودکان پنجساله ارتباط تنگاتنگی با مادر خوددارند اما ارتباط با پدر نیز اغلب برایشان دلنشین است. آنها در انتظار موقعیتهای خاص برای ارتباط با پدر هستند و بسیار از آن لذت میبرند.
ممکن است کودک شما در این سن دربارۀ خانواده بهعنوان یک مجموعه، احساساتی قوی داشته باشد و بهویژه از جشنهایی مثل جشن تولد و تعطیلات لذت ببرد. در این دوره، ارتباط با پدربزرگ و مادربزرگ مهم است، بهویژه اگر در نزدیکی شما زندگی کنند و پیوسته با شما در تماس باشند.
کودکان در این سن با خواهر و برادر کوچکتر خود خوب بازی میکنند، بهویژه دختران که رفتاری حمایتکنندهتر، مهربانتر و مادرانهتر دارند. وقتی کودکان با خواهر و برادر کوچکتر خود تنها میمانند، معمولاً موارد خاصی از اذیت کردن و گرفتن اسباببازیها هم مشاهده میشود.
مهارت بازی با کودکان دیگر در این سن رشد نسبتاً خوبی دارد. کودکان اغلب ترجیح میدهند بیرون از خانه بازی کنند. بازیهای گروهی معمولاً به سه نفر محدود میشود و اگر بیشتر از سه نفر شوند ممکن است کار به نزاع بکشد.
وقتی کودکان هماهنگ کردن فعالیتها را فرامیگیرند، تعامل و تعاون واقعی بین آنها حاصل میشود. از پنج تا ششسالگی، کودکان شخصاً دوستان خود را پیدا میکنند. آنها میتوانند با کودکان دیگر به بازهای رقابتی یا بازیهایی که نیاز به همکاری دارد، بپردازند.
بازیها در این سن آگاهانه، جهتدار و پیچیدهتر میشود. ویژگیهای اجتماعی مثل رهبری، پرخاشگری و همکاری بارزتر میشود و معمولاً بر سر اینکه کی چه کسی را دوست دارد، چه کسی با کی بازی کند، چه کسی در بازی باشد و چه کسی نباشد، نزاع درمیگیرد.
اصولاً کودکان پنجساله خیلی زود دوستان خود را عوض میکنند. درگیریهای دخترها بیشتر لفظی و درگیری پسرها بیشتر فیزیکی است.
هرچند کودکان در این مرحله نسبت به تفاوتهای جنسی کنجکاو هستند، اما دخترها و پسرها عموماً خوب باهم بازی میکنند. ممکن است کودکان برای پی بردن به شکل اندامهای جنسی جنس مخالف یا مقایسۀ خود با همجنسانشان، دکتر بازی کنند.
اما والدین نباید در این مورد واکنش افراطی نشان دهند بلکه باید سعی کنند بازی را بهسوی فعالیت مناسبتری سوق دهند. بعدها وقتی با فرزند خود تنها شدند، بهتر است دربارۀ تفاوت دختر و پسر باهم صحبت کنند.
همچنین باید بحثی دربارۀ اندامهای مختلف بدن پیش بکشید و بر این نکته تأکید کنید که برخی از اعضای بدن عمومی هستند و اِشکالی ندارد دیگران آن را ببینند، اما برخی دیگر خصوصی هستند و دیگران مجاز نیستند آن را ببینند.
برای آنکه بدانید چه مقدار اطلاعات در اختیار کودک قرار دهید، به این نکته توجه کنید که او تا چه حد در مطرح کردن سؤالات پیشقدم میشود. برخی به اندک اطلاعاتی قانع میشوند و برخی دیگر سؤالات بیشتری دارند و میخواهند بیشتر بدانند. آنچه باید به یاد داشته باشید این است که رفتار کودک شما از کنجکاوی طبیعی او ناشی میشود.
کودکان پنجساله معمولاً از دنیایی که دارند راضی هستند، بیشتر در این دنیا و در زمان حال زندگی میکنند و دوست دارند اطرافیان را راضی نگهدارند. رفتاری مناسب دارند و غالباً راستگو هستند.
بااینحال ممکن است کودک پنجساله در تشخیص درست و نادرست دچار مشکل شود. دروغگویی معمولاً برای جلبتوجه بزرگسالان است. اگر موضوعی توجه و فکر شما را به خود معطوف کرده باشد، در چنین حالتی کودک دروغ میگوید تا توجه شما را بهسوی خود جلب کند.
دروغگویی کودکان در این سن ممکن است راهی برای جلب موافقت والدین نیز باشد. از طرفی، اگر کودک احساس کند کاری برخلاف معیارهای شما انجام داده است، یک دروغ کوچک ممکن است راهحل مناسبی برای فرار از پاسخ دادن به شما تلقی شود.
ترس از تنبیه سومین دلیل شایع دروغگویی در این سن است. اگر مقررات خشن شما کودک را نگران میسازد، شاید وقت آن باشد که دربارۀ روشهای انضباطی خود تجدیدنظر کنید.
مطمئن شوید که تنبیه متناسب با خطاست و به یاد داشته باشید که کودک پنجساله نمیتواند بهروشنی فرق درست و نادرست را تمیز دهد. کودکان پنجساله قوۀ تخیل نیرومندی دارند که گاه ممکن است با دروغ گفتن اشتباه شود.
و سرانجام، نکتۀ مهم این است که از دوگانگی معیارها بپرهیزید. وقتی مادر در جواب تلفن میگوید همسرش در خانه نیست (حالآنکه او روی مبل نشسته است)، کودکی که شاهد این ماجرا است، درنمییابد که چرا باید درست به دلیل کاری تنبیه شود که مادرش هم انجام میدهد!
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼