نقش والدین در خانواده، اهمیت و بررسی آن
اولین نقش والدین این است که مراقبت از نیازهای بیولوزیکی کودک را بر عهده بگیرند. مراقبت های فیزیکی برای برآورده شدن نیاز های کودک است.
در این مقاله با در نظر گرفتن ابعاد بیولوژیکی، روانشناسی، اجتماعی و مالی، درباره عملکرد و نقش والدین در خانواده بحث می کنیم. وجود والدین در خانواده، اهمیت زیادی برای رشد کودکان دارد.
بررسی نقش والدین در خانواده
برخی از اساسی ترین نقش های والدین در خانواده عبارت اند از:
- پرورش و آموزش کودکان
- نظم دادن به اعضای خانواده
- مدیریت خانه
- پشتیبانی مالی از اعضای خانواده
همچنین نقش های مدرن و مشارکت فعال پدران در رابطه با مراقبت از کودکان را برایتان توضیح می دهیم.
ایده اصلی این است که والدین باید فرزند محور باشند و باید به رشد و توسعه مطلوب فرزندان خود، به منظور کمک به آن ها توجه کنند.
در بررسی نقش والدین در خانواده همچنین باید هدف بهینه ای را در زمینه رشد بیولوژیکی، اجتماعی، روحی با احساسی رضایت بخش را مد نظر داشته باشند.
مراقبت از نیازهای زیست محیطی کودکان
اولین نقش والدین این است که مراقبت از نیازهای بیولوزیکی کودک را بر عهده بگیرند. مراقبت های فیزیکی برای برآورده شدن نیاز های کودک است.
این بدان معنی است که غذای مناسب، هوای تازه، روشنایی خوب، خواب کافی، زمان تفریح و غیره را به درستی در حیطه وظیفه خود انجام دهند.
ارائه محیط خوب نشان دهنده نقش والدین در خانواده است
شما باید یک محیط امن و پرورشی با حمایت و پشتیبانی ایجاد کنید تا به کودک اجازه رشد سالمی را دهد.
برای توسعه بهینه، کودکان نیاز به محیط مناسب فیزیکی، یک پناهگاه آرام بخش و مطلوبی نیز دارند که دارای شرایطی جهت تغییرات مثبت و پیشرفت و موقعیت هایی برای کشف و آزمایش در محیط خانه خود با روالی ثابت و همیشگی بتوانند داشته باشند.
محافظت از کودکان
باید مطمئن باشید که محیط آن ها امن است. شما باید از فرزندان خود محافظت کنید. آن چه را که آن ها درباره امنیت نیاز دارند برایشان انجام دهید.
قبل از آن که احساس خطر کنند، باید به آن ها هشدار دهید. به کودکانتان تفاوت بین درست و غلط را آموزش دهید.
زیرا اشتباهات ممکن است برای او و دیگران مضر باشند.
در واقع هدفتان این است که برای محافظت از فرزندان خود از خطراتی که ممکن است آسیب پذیر باشند، آن ها را نیز حفظ کنید.
در صورتی که تداوم و انسجام در خانواده حاکم باشد، کودک همچنین احساس امنیت می کند. به ویژه هنگامی که فضایی دوستانه و صمیمی در خانه حکمفرما باشد.
در آموزش و تربیت فرزندانتان کوشا باشید
در بررسی موضوع نقش والدین در خانواده باید بدانید که وظایفتان تنها محدود به خوراک، پوشاک، خانه و محافظت از او نیست.
بلکه او نیاز به تعلیم و تربیت نیز دارد. یادگیری علم و دانش و شخصیت، فرزندانتان را برای مقابله با دنیای واقعی آماده می کند.
بنابراین نقش والدین وظیفه شناس این است که فضای مناسب یادگیری را به هنگام فعالیت هایی چون پیاده روی و صحبت با همدیگر، خواندن و نوشتن نیز آموزش دهند.
( البته والدین برای سهولت یادگیری این فعالیت ها باید اندکی صبر و درک داشته باشند) یادمان باشد که هدف اصلی این است که فرزندان را به بهترین شکل ممکن آموزش دهیم.
والدین باید بتوانند ناظر خوبی باشند تا بتوانند رفتار و فعالیت های فرزندشان را با آموزگارش به خوبی کنترل نمایند.
اهمیت نقش والدین در خانواده
اگر می خواهید در فرآیند آموزش موفق باشید، باید بتوانید الگوی فرزندتان باشید. به خصوص الگوی جنسیتی که به او نشان دهید چگونه یک زن یا مرد هستید.
اطفال خود را در مورد آن چه که در هسته واقعی مردانگی یا زنانگی هستید، به عنوان نمونه کامل آموزش دهید. (نقش های جنسیتی در خانواده را به دقت بررسی کنید)
به فرزندان خود فرصت های مختلفی بدهید تا نهایتا به یک عضو سالم جامعه تبدیل شوند.
برای موفقیت فرزندتان در جامه، باید دانش کلام فرهنگی خود را به او تحویل دهید تا او بتواند اطلاعات و مهارت های مورد نیاز جهت بالابردن سطح رشد را داشته باشد.
این نکته حائز اهمیت است که فرزندانتان را به سمت و سوقی سازگار و ادغام اجتماعی راهنمایی کنید.
برای کمک به بچه های خود مهارت های پیشرفته مناسبی را در اختیار آن ها قرار دهید و به آن ها کمک کنید تا مستقل شوند.
سعی کنید توضیحات و انجام وظایف را با فرزند خود انجام دهید. همچنین باید مشاور خوبی باشید و بتوانید به درستی فعالیت های وی را بررسی و کنترل نمایید.
زمان مناسبی را برای توضیح آموزش خود بیابید. نقش سوال والدین نباید به گونه ای باشد که یک نقش واحد و اساسی وجود داشته باشد.
برای پدر و مادر نقش ها و مسئولیت های زیادی وجود دارند که می توانند بسیار ضروری به نظر برسند. در حالی که بقیه آن ها در اولویت بعدی قرار دارند.
مقدمات راهنمایی، راهکار، کمک و مساعدت را فراهم سازید
گاهی اوقات می توانید به عقب برگردید و به حرف های کودکتان گوش کنید. از ارائه دیدگاهتان خودداری نکنید و فقط جهت و راهنمایی مناسبی را پیشنهاد دهید.
یکی دیگر از مهم ترین نقش های والدین این است که راهنمایی و همکاری را در روند توسعه و رشد شخصیتی کودک فراهم سازند.
موثرترین راه برای کمک به کودکان این است که به جای آن که فرماندهی کنید، آن ها را راهنمایی کنید و بدون توجه به کار خود به پیشرفت کودک متمرکز شوید
( به آن ها کمک کنید ولی مشکلاتشان را حل نکنید). برای آن ها راه کارهایی را تعیین کنید و حمایت کافی برای موفقیت آن ها را در نظر داشته باشید و احساس کنید که آن ها منبع موفقیت هستند.
وظایف والدین در تربیت فرزند
مطمئن باشید که کودکان احساس استقلال می کنند. آن ها را همچنین تشویق کنید که مستقل باشند.
همیار آن ها باشید تا نیازهایشان را برای استقلال و خود مختاری به دست آورند. نیازشان را برای استقلال طلبی بدون از دست دادن قدرتشان، درک کنید.
هنگامی که کودکان سطح مشخصی از مسئولیت ها را نشان می دهند، استقلال، اعتبار و آزادی های خود را افزایش می دهند.
اما زمانی که رفتار آن ها اشتباه است، آن را نادیده می گیرند.
نقش والدین در خانواده بسیار مهم میباشد برای نمونه در مرحله اول برای فرزندانتان تصمیم می گیرید اما در مرحله نوجوانی به آن ها کمک می کنید تا تصمیم بگیرند. به فرزندتان در دستیابی به یک موفقیت تنها زمانی که لازم است و تا جایی که ممکن است کمک کنید.
فرزندان خود را با جوانب مختلف زندگی اعم از مثبت و منفی و انتخاب مزایای مناسب ترین شیوه های زندگی آشنا کنید.
اجازه دهید شغل خود را انتخاب کنند. سولات مختلفی را که دقیقا همان چیزها را می خواهد انجام دهد، یا می داند از کودک بپرسید.
برای انجام نقش والدین در خانواده حتما کودک را حمایت کرده و به او انگیزه دهید
اگر می خواهید فرزندتان موفق شود و به اهدافش برسد، او را تشویق کنید و به او انگیزه دهید.
انگیزه های مثبت و تشویق کردن امری ضروری است. سعی کنید بچه های خودتان را در هر دو حالت موفقیت و شکست، انگیزه دهید.
در واقع تشویق و همدلی و همچنین به حداقل رساندن ناامیدی و شکست، به عنوان پاداشی برای نائل شدن به موفقیت است.
کودک را همیشه در وضعیت یادگیری نه در یک موقعیت شکست بنگرید.
برای دستیابی به موفقیت، فرزندان را انگیزه داده و آن ها را نیز متقاعد کنید تا بیشتر فکر کنند.
اگر می خواهید فرزندتان اراده قوی داشته باشد، او را تحریک کنید و به آرامی به او فشار آورید تا سخت تر تلاش کند.
فکر نکنید که داشتن فرزند، کافی است و خودشان رشد می کنند و بزرگ می شوند.
بلکه کودکان باید به طور شخصی برای دستیابی به وظایفشان به آن ها انگیزه داده و سپس آموزش داده شوند.
به طور خلاصه باید مربی خصوصی فرزندان خود باشید. به فرزندان دل و جرات و روحیه مثبتی بدهید و برای رشد و پیشرفت آن ها فعال بوده و بر آن ها تاثیر بگذارید. فرزندتان را ستایش کنید.
از مهارت های احساسات اجتماعی آن ها مراقبت کنید
از وظایف دیگر شما به عنوان یک پدر و مادر، کمک به کودکتان برای به دست آوردن احساس خوشبختی است که عوامل مثبتی در این باره وجود دارد:
ستایش، تشویق، گفتگو و واکنش های آرام، توجه دلسوزانه و غیره که می تواند به ایجاد احساسات سالم کمک کند.
تلاش برای از بین بردن عوامل منفی مانند، نابودی، سرزنش، غفلت و یا قلدری بسیار مهم است.
هر کودک منحصر به فرد است پس او را با کسی مقایسه نکنید. ( مخصوصا وقتی که او را ضعیف مشاهده می کنید).
بلکه به او کمک کنید تا متفاوت باشد و حتی او را تشویق کنید تا منحصر به فرد باشد.
کمک به کودکان در یادگیری نحوه بیان، احساسات و خواسته ها و کمک به آن ها در ایجاد روابط سالم اهمیت فراوانی دارد. بنابراین فرزند خود را متحول کنید.
نظارت بر رشد عاطفی کودکان و جلوگیری از وقوع حوادث اصلی آسیب پذیر که می تواند جنبه عاطفی آن ها را تحت تاثیر قرار دهد.
به کودکتان کمک کنید تا احساسی مثبت و همچنین هوشمند و قوی درون خود ایجاد کند و مطمئن شوید که آن ها شما را دوست دارند.
اگر می خواهید جوان بالغ و سالمی داشته باشید، آرام و احساسی رفتار کنید. به او آموزش دهید که چگونه بر تغییر افکار، احساسات و رفتار کنترل داشته باشد.
به تدریج او را منضبط کنید
آنچه که کودک به طور مستقیم یا غیر مستقیم با نگرش و رفتار خود ارتباط برقرار می کند را درک کنید.
یکی از مهم ترین نقش والدین، حفظ نظم و انضباط در خانواده است که نیاز به دستورالعمل مشخصی دارد. زمانی که رفتار او نامناسب است، واکنش آرامی داشته باشید.
به طور مداوم، مناسب و واضح پاسخ دهید. همچنین به طور منظم بازخورد را به کودک بدهید.
بحث آرام و محرمانه به کودکان کمک می کند تا از اشتباهات خود آگاهی یابند. یک واکنش نارحت باعث می شود تمایل به دفاع او را افزایش دهد.
به جای آن که روش های رفتاری را نادیده بگیرید، باید آن چه را که برای کودکتان مناسب است، انجام دهید. بتدریج روش مستحکم و منضبطی را تمرین کنید.
اگر بخواهید یک اراده قوی را پرورش دهید، مرزها و محدودیت هایی را برای کنترل فرزندان تعیین کنید.
قوانین و استانداردهای اساسی را تنظیم کنید. وقتی رفتار کودک نامناسب است، هرگونه تایید، ستایش و یا پاداشی از خود بروز ندهید.
وظیفه والدین این است که بچه ها را قبل از انجام تکلیف، به دنیای کودکی خود بسپارند تا خودشان بازی و تلویزیون را رها کنند.
پ
منبع:
ویکی روان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼