کمک به کودک برای دوست یابی، چیکار باید بکنید؟
تغییرات همواره در ابتدا سخت و دشوار هستند و باید به کودکانی که با تغییراتی مثل جابجایی محل سکونت و مدرسه مواجه میشوند کاملا حق داد که آشفته شوند.
هرگونه تغییر و جابجایی، سختیهای خاص خود را نیز به همراه دارد.
تغییرات همواره در ابتدا سخت و دشوار هستند و باید به کودکانی که با تغییراتی مثل جابجایی محل سکونت و مدرسه مواجه میشوند کاملا حق داد که آشفته شوند.
گاهی اوقات میزان آشفتگیهای کودکان به هنگام تغییر مدرسه آنقدر زیاد میشود که مرتب والدین خود را سرزنش میکنند و میگویند:
- شما زندگی من را خراب کردید.
- اصلا هیچ راهی نیست که دوباره به مدرسه قبلی برگردم؟
- نمیدانید که با این کارتان من چقدر دچار مشکل شدم!
بیایید با هم روراست باشیم. ما نمیتوانیم برای دردی که میکشند، مرهمی باشیم.
آنها از بهترین دوستان خود جدا شدهاند و به سرعت هم نمیتوانند با فضای جدید و افراد نا آشنا، ارتباط نزدیک برقرار کنند.
ناراحتی و غم دوری از دوستان صمیمی قبلی را نمیتوان برطرف کرد، ولی میتوان به آنها کمک کرد که دوستان جدیدی پیدا کنند.
حتی میتوانید به آنها یاد بدهید که چگونه خودشان در مدرسه این کار را انجام دهند.
کمی مثبت نگرتر باشیم و سعی کنیم روحیه دوستیابی را در فرزندانمان تقویت کنیم.
دوستی و دوستیابی و سازگاری با محیط جدید نیاز به مهارتهایی دارد. تمام این مهارتها اکتسابی هستند.
شما میتوانید به کودک خود کمک کنید تا شادتر و موفقتر باشد و حتی از حضور در یک مدرسه جدید هم لذت ببرد، اما چگونه؟
بیان احساسات
برخی از کودکان به سختی احساسات خود را با دیگران تقسیم میکنند و حتی آنها را بروز میدهند.
شاید باید به آنها کمک کنید تا احساسات خود را بشناسند؛ احساس غم، نگرانی، ترس، مهربانی و ... .
اجازه دهید که خودش بفهمد و درک کند که برای برقراری دوستی و ارتباط با دوستان جدید در یک محیط تازه کمی زمان نیاز است و باید صبور باشد.
از مکالمات باز استفاده کنید
حتی اگر کودکتان ترجیح میدهد که سکوت کند و با شما حرف نزند، شما خودتان شروع کنید.
مثلاً بگویید: آیا من میتوانم کاری انجام دهم که تو بیشتر احساس راحتی و خوشیکنی؟
آیا لازم است که با معلمت صحبت کنم؟ چیزی نیاز نداری؟
سر حرف را باز کنید و بگذارید کمکم او نیز وارد حرفها شود و نظرش را بگوید.
با سایر والدین آشنا شوید و خودتان را به آنها نزدیک کنید
با بقیه والدین قرار بگذارید، در تمام جلسات شرکت کنید، حتی برخی از آنها را به منزل دعوت کنید و این فرصت را برای کودک خود فراهم سازید تا از طریق ارتباطات شما با دیگران، وارد رابطه با سایر کودکان شود.
روزهای اول مدرسه، خودتان فرزندتان را به مدرسه ببرید. از سرویس استفاده نکنید. حضور شما برای او دلگرمی است. با حضورتان روحیه او را بهتر کنید.
کمی با او در آن حوالی گردش کنید
با فرزند خود پیادهروی کنید و او را با محیط اطراف مدرسه آشنا نمایید.
به این ترتیب ترس او از محیط جدید و ناآشنا کمتر میشود و احساس امنیت بیشتری میکند.
راهی پیدا کنید که او را جذب دیگران و دیگران را جذب او کنید
احتمالا برای کودکتان شرایط و فرصتهایی به وجود میآید که در جایی با کودکان دیگر ملاقات میکند، مثلاً در پارک ممکن است به طور اتفاقی یکی از همکلاسیهایش را ببیند، در بازیهای گروهی، فروشگاه، کتابخانه، در برنامههای جانبی بعد از مدرسه و ... بهتر است از این فرصتها استفاده کنید و به فرزند خود کمک کنید تا کودکان دیگر را ببیند و با آنها در فضاهای دیگر برخورد کند و به این ترتیب باب آشنایی بیشتر فراهم شود.
به دنبال علاقه فرزندتان و پرورش آنها باشید
شرایطی را به وجود آورید که کودکتان فعال باشد و در تمرینات شرکت کند، زیرا از این طریق اعتماد به نفس او رشد میکند و علاقه او برای یادگیری مهارتهای جدید با سایر کودکان افزایش مییابد.
پیدا کردن دوست و ملاقات با کودکانی که با فرزند شما علاقههای مشترک دارند باعث شروع آشناییهای بیشتر میشود.
با خرید کردن در دوستیابی به کودک خود کمک کنید
لباس، مدل کفش، کیف و ... میتواند شروع یک رابطه و دوستی دیرینه را به دنبال داشته باشد.
اگر برای شروع سال تحصیلی جدید قصد خرید دارید، به فروشگاهی بروید که در آن محله معروفتر است.
از فروشنده سوال کنید کدام جنس در میان کودکان طرفدار بیشتری دارد.
به این ترتیب جنسی را خرید میکنید که ممکن است سایر بچههای کلاس نیز خرید کرده باشند و این خود زمینه دوستی بیشتر را فراهم میکند.
مهارتهای دوستیابی را به او یاد بدهید
آیا کودک شما نیاز به مهارتهای دوستیابی دارد؟ پس باید به او کمک کنید؛ مثلاً به او آموزش دهید چگونه سر صحبت را باز کند و خود آغازکننده یک رابطه دوستی جدید باشد.
به این ترتیب مدرسه جدید برایش یک تجربه خوشایند و شیرین خواهد بود.
گوش دادن به حرفهای دیگران، احترام گذاشتن به آنها، خداحافظی کردن و ... همگی مهارتهایی هستند که در دوستیابی کمک زیادی میکنند.
با معلم جدید فرزندتان ارتباط خوبی برقرار کنید
طبق آمار و ارقام، کودکانی که مرتب جابهجایی مدرسه دارند تا ۱۲ درصد از کودکانی که جابهجایی ندارند، بیشتر دچار افت تحصیلی میشوند، بنابراین لازم است ارتباط نزدیکی با معلم او برقرار کنید و از طریق معلم متوجه شوید که آیا همه چیز روال عادی دارد یا خیر.
معلم فرزندتان به شما خواهد گفت که آیا وضعیت تحصیلی فرزندتان مناسب است یا نه؟ در مدرسه دوست پیدا کرده است یا همیشه تنها و منزوی است.
سلامت عاطفی؛ روحی و روانی فرزندتان را نیز تحت نظر داشته باشید
بیشتر کودکانی که جابجایی مدرسه و محل سکونت دارند، دچار مشکلات روحی میشوند.
نیازی نیست که کودکتان در همان ابتدا دوستان زیادی پیدا کند، یک دوست نیز برای او کافی است.
از دست دادن اشتها، مشکلات مربوط به خواب، وحشت و کابوس شبانه، خشونتهای بیدلیل و پرخاشگری، گریه کردن و ... همگی نشاندهنده افزایش احتمال بروز رفتارهای خاص به دلیل مشکلات روحی، روانی و عاطفی هستند.
نشانهها و تغییر حالات ممکن است تا سالیان سال با کودک باشند، بنابراین لازم است در فکر جستجوی راهحل برای برطرف کردن مشکلات برآیید.
منبع:
زندگی آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼