بازی و سرگرمی نوزاد، هفت تا نه ماهگی

در سن هفت تا ۹ ماهگی کودک شما در نشستن مهارت پیدا کرده و ممکن است به زودی چهار دست‌وپا رفتن را هم شروع کند. شما نیز می‌توانید با دست زدن و فریاد هورا کشیدن برای هر کدام از این نقاط عطف، پیشرفت‌های فیزیکی کودکتان را تشویق کنید. توانایی انتقال اشیا از یک دست به دست دیگر و آن مهارت معروف گرفتن اشیا بین انگشت شست و اشاره نیز بخشی از توانایی کودک شماست. در این سن، کودک روی سرش نیز کنترل دارد و می‌تواند آن را بالا نگه دارد و همین‌طور به تدریج می‌فهمد که وقتی چیزی از دید او خارج شد به این معنی نیست که کلاً وجود ندارد. این کشف کودک را پایداری شیء می‌نامند که باعث می‌شود بازی‌هایی مثل بازی دالی‌موشه را برای او جذاب ‌کند. در این مطلب می‌توانید با برخی روش های ساده و سرگرم‌کننده برای بازی با کودکان هفت تا ۹ ماه آشنا شوید.

دالی‌موشه‌ها

یکی از روش‌ها برای انجام این بازی این است که یک تی‌شرت را تا نیمه روی سرتان بگذارید و با صدا زدن نام فرزندتان وانمود کنید که به دنبال او می‌گردید، بعد یکدفعه یقهٔ تی‌شرت را از سرتان پایین بکشید و با حیرت از یافتن او شادی کنید یا یک حوله را بین صورت خودتان و کودکتان بگیرید و مثلاً بپرسید، «یارین کجاست؟ یارین کجاست؟» و آن را بارها و بارها تکرار کنید.

شما می‌توانید این بازی را به هزار شکل دیگر نیز تغییر دهید. به عنوان مثال پشت یک در پنهان شوید و کودک را تشویق کنید آن را هل بدهد تا شما را ببیند یا پشت یک صندلی پنهان شوید و ابتدا از بالای صندلی و سپس از کناره‌های صندلی بیرون بپرید. همچنین می‌توانید همراه یکی دیگر از کودکانتان یا پدر کودک در یک گوشه پنهان شوید و نوبتی ظاهر و دوباره قایم شوید و واکنشش را ببینید.

همچنین می‌توانید تعدادی کلاه را پشت مثلاً کاناپه پنهان کنید و هر بار یکی از آنها را بپوشید و جلوی کودک ظاهر شوید تا ریسه رفتنش را تماشا کنید. کار دیگری که قهقههٔ ‌کودکتان را تضمین می‌کند این است که یک کلاه سرتان بگذارید طوری که تا روی چشم‌هایتان را بپوشاند و اجازه دهید که کودک آن را بردارد و هر بار که این کار را می‌کند بگویید «اِ، تو اینجا بودی؟» این کارهای به ظاهر بی‌مزه و ساده می‌تواند لحظات بیشماری کودکان را سرگرم و خوشحال کند.

توپ بازی

کودکان عاشق توپ و شکل حرکت آنها هستند. برای بازی با توپ یک روش این است که وقتی یک توپ را دست به دست می‌کنید یا به هوا می‌اندازید بگذارید روی زمین بیفتد و یک صدای خنده‌دار ناشی از افتادن توپ از خودتان دربیاورید. با این کار می‌توانید حسابی کودک را بخندانید یا یک توپ کوچک را به سوی کودک بغلتانید و تماشا کنید که چطور آن را می‌گیرد و فشار می‌دهد. با تشویق و راهنمایی شما، ‌در نهایت او هم توپ را به سمت شما می‌غلتاند. عجله نکنید؛ یک روز که خیلی دور هم نیست او می‌تواند با پا به توپ لگد بزند یا پرتابش کند یا آن را در یک سبد ‌بزرگ بازی بیندازد اما اکنون بهتر است فقط به همان تکان دادن و غلتاندن اکتفا ‌کنید.

کنترل دنیا

بچه‌‌ها در این سن عاشق رابطهٔ علت و معلولی اتفاقات اطرافشان هستند، مثلاً من این کار را می‌کنم نور می‌آید، من این کار را می‌کنم نور می‌رود. نشان دادن طرز کار کلید برق، شیر آب، زنگ در و غیره، کودکتان را هیجان‌زده خواهد کرد و البته می‌تواند کار را برای شما کمی سخت‌تر کند، زیرا کودک دائما می‌خواهد در آغوش گرفته شود که دوباره لامپ‌ها را روشن و خاموش کند یا زنگ در را بزند.

بد نیست اگر به جای این کار یک تلفن اسباب‌بازی یا ریموت تلویزیون را به او بدهید تا به داشتن حس کنترل بر اشیا قانع شود یا اینکه پایین‌ترین کشو یا کابینت آشپزخانه را با اشیای بی‌خطر پر کنید و بگذارید کودکتان آن را زیر و رو کند. اطمینان حاصل کنید که هیچ وسیلهٔ برنده، لبهٔ تیز یا خطر دیگری برای کودک وجود ندارد و هنگام کندوکاوش او را نگاه کنید تا مطمئن شوید که همه چی مرتب است. همچنین یادتان باشد کشوهای آشپزخانه که به راحتی باز می‌شود و سپس از جا درمی‌آید و دراورهایی که توی اتاق‌هاست می‌تواند روی کودک بیفتد و خطرساز شود. اما برخی کابینت و کشوهای آشپزخانه که با کشیدن از جا درنمی‌آید برای تفریح کودک مناسب است.

بکوب بکوب

اگر یک شیء به کودکتان بدهید، او معمولاً آن را به میز می‌کوبد ولی اگر دو شیء داشته باشد ممکن است کارهای زیادی با آنها بکند. مثلاً هر دو را به هم می‌کوبد، جلوی نور بالا می‌گیرد، با دقت به آنها نگاه می‌کند، آنها را جداجدا به میز می‌کوبد، ‌آنها را همزمان به میز می‌کوبد، با دست‌های مختلف به میز می‌کوبد و بارها و بارها این بازی‌ها را تکرار می‌کند تا ببیند آیا صدای کوبیدن آنها با دست چپ و راست فرق می‌کند یا یکی است. پس بهتر است اشیایی به او بدهید که صداهای جالبی ایجاد می‌کند مثل ظرف‌های خالی پلاستیکی، قاشق‌های فلزی، زنگوله و هر چیزی غیر از شیشه، چینی و سفال‌ها. همچنین می‌توانید اشیایی برای بازی به او بدهید که بافت متفاوتی با یکدیگر دارند که می‌تواند از یک لیف حمام تا انواع ماکارونی‌ها متفاوت باشد.

پیست با مانع

اگر کودکتان چهار دست‌وپا رفتن، راه رفتن با دست گرفتن به مبلمان یا راه رفتن بدون تکیه‌گاه را شروع کرده، ممکن است از پا گذاشتن و رد شدن از روی اشیا لذت ببرد. این بازی برای رشد مهارت‌های حرکتی او هم مفید است. رد شدن از چیزهایی مثل بالش‌ها، یک پدر خسته و کوهی از لباس‌ها اغلب موانعی دوست‌داشتنی برایش محسوب می‌شود. فقط مراقب باشید که این رد شدن‌ها برای او امکان وجود خطری جدی را نداشته باشد مثل افتادن از بلندی یا اصابت سرش به اشیای تیز یا محکمی که ممکن است این بازی را برایش تبدیل به ناخوشی کند.