استقلال کودک نوپا، نحوه تقویت

کودک نوپای شما در حدود ۱ و نیم سالگی کم کم به یک کودک مستقل تبدیل می شود. او نه تنها می خواهد دنیا را کشف کند بلکه می خواهد آن را به روش خودش انجام دهد. او به دنبال استقلال است! او می خواهد خودش غذا بخورد و خودش لباس بپوشد، و در این که نمی خواهد موهایش را بشویید بسیار جدی است. برای داشتن خانه ای آرام و شاد، سعی کنید هم زمان با تعیین حدودش به استقلال در کودکان احترام بگذارید. اما چگونه می توانید این کار را بکنید؟
با کودک نوپایتان دنیا را جستجو کنید. هنگام پیگیری کارهای روزمره تان مثل رفتن به فروشگاه، بانک، یا بنزین زدن او را همراه ببرید. برای رویدادهای ویژه مانند پیک نیک در پارک یا غذا دادن به اردک ها هم وقت بگذارید.
درباره آن چه قابل مذاکره است و چیزی که غیر قابل مذاکره است جدی باشید. مسائل غیر قابل مذاکره معمولا به موضوعات ایمنی محدود می شوند. او باید در صندلی خودرو بسته شود، او نباید در جاده بدود، او باید دست شما را در پارکینگ نگه دارد، و او نباید به آدم ها یا حیوانات صدمه بزند. مسائل غیر قابل مذاکره را به حداقل برسانید. اگر لیست بلندی از مسائل غیر قابل مذاکره در دست دارید به این معنی است که با دردسر زیادی مواجه خواهید شد. هر چه تعداد قوانین غیر قابل مذاکره بیشتر باشند موارد مجادله ی بیشتری روی خواهند داد. و هدف، کاستن از این موارد تعارض است.
از خندیدن برای فرونشاندن تنش استفاده کنید. اگر فرزندتان دوست ندارد به رختخواب برود یا بخوابد، شاید گفتن داستان خرسی که در زمستان می خوابید رفتارش را تغییر دهد. اگرچه در نهایت، داشتن یک برنامه ی منظم خواب بهترین روش برای داشتن آرامش در زمان خواب است.
دیگر موارد غیر قابل مذاکره از خانه ای به خانه ی دیگر فرق می کنند. برای برخی والدین خرابکاری با رنگ یا بیدار ماندن پس از وقت خواب در این محدوده قرار می گیرد برای بعضی پدر و مادرها این مسائل اهمیتی ندارند اما تغذیه ی سالم بسیار مهم است. مسئله ی مهم این است که مسائل غیر قابل مذاکره قوانینی هستند که شما هرگز نباید از آن ها کوتاه بیایید یا خلافشان رفتار کنید. پس درباره ی آن چه واقعاً غیر قابل مذاکره است خوب فکر کنید. هنگامی که تصمیم تان را درباره ی مسائل غیر قابل مذاکره گرفتید خاطر جمع شوید که تمام بزرگ ترهای منزل از آن ها اطلاع دارند و می تواند آن را اجرا کنند.
تمام مسائل باقی مانده قابل مذاکره هستند. به یاد بسپارید شما با یک بزرگسال مذاکره نمی کنید. چه رویای شیرینی است تصور این که بتوانید به فرزندتان گفتگو و به توافق رسیدن را یاد بدهید. این اتفاق نخواهد افتاد. دست کم تا مدتی طولانی. کودکان دنیا را سیاه و سفید و بدون سایه ای خاکستری می بینند. شما باید ساختار مذاکره را بر مبنای سیاه و سفید تنظیم کنید.
نکته مهم در خصوص رشد استقلال در کودکان این است که وقتی پیشنهادی را مطرح می کنید فقط دو گزینه به او بدهید. موز یا بیسکویت؛ جوراب قرمز یا آبی. تا می توانید به کودک نوپایتان گزینه پیشنهاد کنید چون قدرت تصمیم گیری او افزایش می دهد. این برای او مهم است. و همچنین برای رشد و نمو او. و اگر ناراحت نمی شوید با انتخاب فرزندتان کنار بیایید. پس اگر شما پیراهن آبی و پیراهن سبز را به او پیشنهاد کردید و او پیراهن زرد را از کشو بیرون کشید بگویید «آره !» همکاری شادمانه ی او چیزی است که اهمیت دارد. اگر می توانید بگویید «آره» پس آن را بگویید. «نه» را فقط وقتی که واقعا لازم است بگویید. کودکتان نه های زیادی خواهد شنید که نه به آن ها نیاز دارد و نه لازم است. چیزی که او در اغلب مواقع نیاز دارد، شنیدن «آره» است.
به خاطر بسپارید آن چه ما به شما توصیه می کنیم این نیست که برای رشد استقلال در کودکان در برابر تمام هوس های کودکتان خیلی راحت تسلیم شوید. ما نمی خواهیم شما به یک آدم ساده و خام تبدیل شوید. اگر قانون ها مشخص باشند شما موظفید همواره آن ها را رعایت کنید. با این حال، ما معتقدیم که بخش بزرگی از زندگی یک کودک خارج از کنترل او است (به دلیل قوانینی که بزرگترها آن را وضع کرده اند) پس هنگامی که می توانید به فرزندتان مقداری اختیار بدهید، این کار را بکنید.
یکی راه دیگر حفظ آرامش منزل پیگیری روال عادی کارها است. کودکان در نتیجه ی ثبات پیشرفت می کنند. کودک نوپایتان دوست دارد بداند اتفاق بعدی چیست. او قابل پیش بینی بودن را می خواهد؛ او می خواهد از ترتیب وقوع رویدادها و یا زمان رخ دادن آن ها در طی روز آگاهی داشته باشد. هم چنین قابل پیش بینی بودن به او احساس کنترل بر زندگی اش را می دهد بدین نحو که او می داند قرار است چه اتفاقی بیافتد. اگر او بفهمد شما همیشه پیش از خواب مسواک می زنید و بعد دراز می کشید و کتاب می خوانید، این آگاهی به او کمک می کند هنگام خواب آسوده تر باشد. بدین ترتیب اتفاق غیر منتظره و عجیبی رخ نمی دهد و او می تواند مطمئن شود که قرار است چه اتفاقی بیافتد. آرامش نتیجه ی این وضع است.
یک فایده ی دیگر ثبات این است که وقتی کودک نوپایتان به انجام امور با ترتیبی مشخص عادت کرد در انجام دادن کارهای روزمره همکاری بیشتری خواهد داشت. اگر ترتیب مشخصی برای انجام کارها وجود نداشته باشد و شما رفتاری متفاوت از آن چه او در سر دارد انجام دهید و موجب دودلی و تردید او خواهید شد. پس تلاش کنید روالی مشخص برایبیدار شدن، غذا خوردن، و خوابیدن داشته باشید. این باعث قابل پیش بینی شدن شبانه روز برای او و در نتیجه آرامش افراد خانه می شود.