کودکم دارو نمیخورد، چجوری مقاومتش رو بشکونم؟

بسیاری از والدین با مشاهده ی رفتار دفاعی کودکان در برابر دارو ( پرت کردن قرص ها، بستن دهان، جیغ کشیدن و...) غمگین و هراسان میشوند.

مصرف دارو همیشه یک تجربه ی مطبوع نیست اما ضروری است. بسیاری از والدین با مشاهده ی رفتار دفاعی کودکان در برابر دارو ( پرت کردن قرص ها ، بستن دهان ، جیغ کشیدن و...) غمگین و هراسان میشوند.

ناراحتی آنها کاملا طبیعی است تحمل این رفتارها برای یک انسان آگاه بسیار مشکل است. برای اجتناب از جنگ و دعوا و ایجاد یک تصور صحیح از درمان دارویی به توصیه های ما عمل کنید.

دیدی مثبت داشته باشید:

برای دارو دادن به فرزند کوچک خود از او عذر خواهی نکنید و نگذارید فکر کند که به نظر شما دارو بدمزه است. درست مانند آنکه یکی از اعمال عادی و ضروری روزانه را انجام می دهید مثبت باشید.

رفتاری جدی داشته باشید به طوری که عدم همکاری کودک به هیچ وجه به ذهنتان خطور نکند. وقتی ناچارید برای درمان به کودک دارو بدهید طوری رفتار کنید که احساس کند حق انتخاب دارد و مشکل مهمی پیش نیامده است.

خود را سرزنش نکنید. به کودک نگویید که به خاطر دادن دارویی بدمزه به او متاسف هستید و همچنین در صورت مقاومت در برابر مصرف دارو کودک را تهدید نکنید که این موضوع را به اطلاع پزشکش می رسانید. از یک روش جمعی استفاده کنید به او بگویید که شما و پزشک خواهان درمان و بهبودی او هستید و به همین علت او مجبور است که دارو مصرف کند.

مشکل را تا حد امکان آسان بگیرید:

راه های زیادی برای آسان تر کردن مصرف دارو بدون از بین رفتن اثر آن وجود دارد. داروها به شکل های گوناگون : قرص ، شربت یا قرص های جویدنی موجودند و شما می توانید نوعی را انتخاب کنید که مصرف آن برای کودکتان آسان تر باشد. توصیه اکید ما این است که همیشه هنگام تجویز داروها با پزشک صحبت کنید و از او بخواهید بهترین راه را برای استفاده از آن داروی خاص به شما توصیه کند.

در صورت موافقت پزشک یا داروسازان ، دارو را با چیزی که کودک دوست دارد مخلوط کنید. مثلا میتوانید یک داروی مایع را با قدری شیر یا آب میوه مخلوط کنید . دارو را داخل یک فنجان یا شیشه نریزید زیرا اگر کودک همه ی آن را نخورد مقدار صحیح دارو را دریافت نخواهد کرد. میتوانید یک قرص را خرد کنید و با یک قاشق فالوده ی سیب ، مربا یا آب پرتقال مخلوط کنید. هیچگاه دارو را به عنوان آب نبات به کودک ندهید.

روش های گوناگون را بیازمایید. در مورد قاشق های مخصوصی که میتواند به شما در دادن دارو به کودک کمک کنند با پزشک مشورت کنید. بکوشید با یک قطره چکان یا سرنگ بدون سوزن داروی مایع را در دهان طفل بریزید.

از روش های ویژه استفاده کنید. قطره های چشمی و گوشی در میان سایر داروها احتیاج به روش های خاصی دارند. از روش زیر که یک چشم پزشک به ما آموخته است استفاده کنید : کودک را بخوابانید و چشمانش را ببندید. چند قطره از دارو را در گوشه ی داخلی چشمی که بسته است بچکانید. هنگامی کودک چشمانش را باز میکند قطرات دارو به قرنیه می رسند. یک کودک شش یا هفت ساله میتواند خودش از این روش استفاده کند.

در صورت نیاز به استفاده از قطره ی گوشی در حال چکاندن دارو توجه کودک را به تماشای تلویزیون یا داستانی که برایش تعریف می کنید جلب کنید.

در مورد کاری که می کنید توضیح دهید:

حتی یک کودک خردسال نیز بیماری را احساس میکند. در مورد میکروب ها و داروها که جنگجویان کوچک و شجاعی برای مبارزه با آنها هستند با کودک صحبت کنید به او بفهمانید که مصرف دارو همین حالا ضروری است. او را از طول زمان درمان نیز آگاه کنید.

پایدار باشید. عمل خود را توضیح دهید و سپس بدون عذر خواهی یا همدردی بیش از حد دارو را به او بخورانید. در صورت امکان بهتر است همراه با دارو یک لیوان آب میوه نیز به کودک بدهید.

برای مصرف دارو یک دوره ی زمانی تعیین کنید. با استفاده از یک تقویم شمارش معکوس را آغاز کنید. تعداد روزهایی را که کودک باید دارو مصرف کند علامت بزنید. هر بار که دارو می خورد یک ستاره می گیرد و به پایان آن دوره ی زمانی نزدیک تر می شود.

از یک علامت دهنده استفاده کنید. مثلا یک تایمر یا یک ساعت را طوری تنظیم کنید که زمان مصرف دارو را با زنگ زدن اعلام کند. با این روش تقصیرها بر گردن ساعت می افتد نه شما!

همکاری را تشویق کنید:

کودک را در آغاز به خاطر مصرف دارو و سپس به خاطر خوش اخلاقی در دریافت آن تشویق کنید. کودک بزرگتری که خودش دارو را مصرف می کند باید رفته رفته احساس خوبی نسبت به این عمل پیدا کند.