فرزند بزرگ خانواده، رفتار با کودک ارشد

سال ها پیش زمانی که در جامعه ای خشک و مستبد زندگی می کردیم، فرزند ارشد یا اول به دلیل ارشدیت نسبت به برادر یا خواهر خود از مزایای خاصی بهره می برد.

سال ها پیش زمانی که در جامعه ای خشک و مستبد زندگی می کردیم، فرزند ارشد یا اول به دلیل ارشدیت نسبت به برادر یا خواهر خود از مزایای خاصی بهره می برد. اما امروزه در دنیایی زندگی می کنیم که سن و سال چون گذشته نشانه ی احترام و ابهت نیست.

همچنین ما فرزند بزرگتر را همانند دیگر فرزندانمان تصور می کنیم. گرچه باید اقرار کرد کههنوز هم مزایایی نظیر دیرتر خوابیدن را به فرزند بزرگتر اعطا می کنیم ، ولی در مجموع همیشه می کوشیم میان فرزندانمان تمایزی قائل نشویم و محبت و عشق خود را به طور مساوی نثار آنها کنیم.

سارا شش ساله به دلیل رها کردن اسباب بازی هایش در وسط خانه مدام از سوی پدر و مادر خود سرزنش می شود . وقتی خواهر سه سال و نیمه اش اسباب بازی های خود را در سراسر خانه رها می کند ، پدر و مادر بدون کوچک ترین اعتراض یا تذکری آنها را مرتب می کنند.

سارا با خود می گوید که چرا هر وقت خواهر کوچک ترش کاری انجام می دهد با تحسین و تشویق پدر و مادر مواجه می شود ، در حالی که اگر خودش همان کارها را انجام دهد ، سرزنش و نکوهش آنها را تجربه می کند.

سارا در این شرایط نه تنها نسبت به خواهر و کوچک تر خود احساس ضدیت پیدا می کند ، بلکه شاید تصور کند پدر و مادرش اصلا او را دوست ندارند.

اگر این شرایط ادامه یابد سارا قطعا دچار مشکل خواهد شد. خواهر کوچک تر نیز در این زمان متوجه میشود که کوچک تر بودن او ضمانتی است برای کسب عشق و توجه پدر و مادر و به همین دلیل انگیزه ی چندانی برای بزرگ شدن پیدا نمی کند.

یکی از این نشان ها توقف پیشرفت در صحبت کردن است. او گمان می کند با این کار میتواند حالت کودکی و بی گناهی خود را حفظ کند. در اینجا فقدان انگیزه برای کودک مشکل اصلی است و حال چگونه باید رفتار کنیم که هیچ یک از طرفین کمبودی احساس نکنند؟

۱. باید رقابت و ضدیت را میان فرزندان از بین ببریم. علت این ضدیت بسیار ساده است : کودکان به خودی خود نمیتوانند طی زمان حسادتی را که نسبت به یکدیگر دارند مهار کنند.

ولی برعکس ، به دلیل احساسات بچگانه ای که نسبت به یکدیگر دارند ، تنها همدیگر را به دردسر می اندازند. به آنها بیاموزند که چگونه با یکدیگر کنار بیایند و از درگیری های روزمره اجتناب کنند. این کار باعث میشود که به جای حسادت یا بی میلی به یکدیگر از بخش های دیگر بزرگ شدن در کنار هم لذت ببرند.

۲. نباید مراقبت از خواهر یا برادر کوچک تر را به فرزند بزرگتر تحمیل کنیم. گرچه گاهی مسئولیت دادن به فرزند بزرگتر می تواند نتایج خوبی در پی داشته باشد ولی این کار به طور کلی نه تنها روابط میان آن دو را متشنج می کند بلکه آزادی عملی را که فرزند بزرگتر انتظار دارد از میان می برد.

۳. امتیازاتی را که به هر کودک می دهید کاملا از یکدیگر جدا کنید. برای فرزند بزرگتر مسئولیت های بزرگتری در نظر بگیرید ، مزایای بیشتری به آنها بدهید و به تبع ، انتظارات بیشتری از آنها داشته باشید.

۴. بی شک موثرترین انگیزه برای بزرگ شدن کودک این است که خود را چنان به او نزدیک کنیم که دوست داشته باشد همانند ما شود. اگر ما را به اندازه ی کافی دوست داشته باشد از ما تقلید می کند و در صورتی که منتقد و عیب جو باشیم ، خود را از ما جدا می کند.

بزرگ شدن صحیح این است که کودک یاد بگیرد چگونه با والدین خود کنار بیاید و ما نیز به عنوان والدین فضایی را برای تحقق این هدف فراهم کنیم. سپس او می آموزد با پرورش نگرش های مناسب با دوستان و افراد بزرگتر از خود کنار بیاید

منبع: کودک آنلاین