شی خارجی در واژن، علائم و نشانه‌ها

برخی اشیا برای استفاده در واژن خانمها طراحی می شوند، اینها شامل تامپون ها و شیاف (داروی مقعدی) و داروهای دریافتی از طریق واژن می باشد . بقیه موارد به قصد داخل شدن نمی باشند و ممکن است به صورت تصادفی یا عمدی قرار داده شوند . پزشکان ، مواد یافته شده در داخل واژن ، را اجسام خارجی نامیده اند . این اجسام خارجی ممکن است باعث ظهور نشانه ها و علایم شود و یا بدون نشانه به مدت دوره های زمانی طولانی باقی بمانند .
اجسام ریزی که به داخل واژن ، وارد می شوند ،عموما موجب درد نمی شوند. اجسام غیر معمول که عموما بزرگتر از ضخامت معمول واژن هستند ، به علت بیرون زدگی و تورم ممکن است موجب درد شوند. اجسام دیگر به علت لبه های تیزی که دارند، ممکن است دردناک باشند .
هنگامیکه تنوعی از نشانه ها و علایم ممکن است از یک جسم خارجی در داخل واژن ، نتیجه شود ، بیشترین علایم ، خونریزی یا ترشح واژینال با بوی تعفن می باشد . علایمی که کمتر رایج هستند ، ممکن است شامل درد یا ناراحتی ادراری باشد.
سوراخ کردن از میان واژن به سمت حفره ی شکمی نیز ممکن است منجر به علایم شکمی حاد شود . عفونت عمومی می تواند رخ دهد ، اما به ندرت .

جسم خارجی معمول در بچه های کوچک ، مقادیر کمی از مواد فیبروزی از لباس ها ، فرشها و یا در اغلب موارد دستمال توالت است . اینها همچنین ممکن است اجسامی را در داخل واژن خود کنند ، زمانیکه به دنبال خود اکتشافی ( کنجکاوی دوران کودکی ) هستند . این اجسام ممکن است فراموش شوند و یا بار اول که وارد واژن شد ، قابل خارج شدن توسط بچه نباشد . اجسام معمول دیگر شامل سر ماژیک یا مداد رنگی هست . این اشیایی که در کودکان پیدا می شوند ، عموما کوچک هستند و موجب درد از سمت متورم و بیرون زده نمی شوند . بچه ها عموما اشیای بزرگتر از دهانه واژن خود را به علت ناراحتی وارد نمی کنند .
یک زن نوجوان ممکن است ، تامپون یا نوار بهداشتی را ، بار اول زمان پریودی استفاده کند . گاها ، این نوارها ، فراموش می شوند و ممکن است تا چند روز خارج نشوند . شکستگی کاندوم نیز که ممکن است در نتیجه ی گزش مواد لاتکس (پلاستیکی) یا غیر لاتکس باشد ،امکان دارد در واژن باقی بماند.
افراد بالغ ممکن است اجسام خارجی را به عنوان بخشی از تجربه ی جنسی ، داخل واژن کنند . از اجسامی که کمتر معمول هستند ، ممکن است در نتیجه استعمال بد ، به داخل واژن وارد شوند . بالغین همچنین ممکن است که فراموش کردن تامپون یا بخشی از کاندوم را تجربه کرده باشند .
هنگامیکه اجسام ریزی در داخل واژن قرار گیرند ، ممکن است تا یک دوره ی زمانی بدون علایم باقی بمانند ، اجسام بزرگتر ممکن است فورا باعث ایجاد درد یا ناراحتی شوند . حتما نزد پزشک بروید .

-ترشح واژینال ، عموما همراه با بوی تعفن و رنگ زرد،صورتی یا قهوه ای
-خونریزی از واژن ، خصوصا خونریزی کم
-خارش واژن یا بوی تعفن
-ناراحتی حین ادرار کردن
-ناراحتی مربوط به ترشح واژینال که موجب سوزش پوست می شود .
-درد شکم یا لگن به علت قرار گرفتن اجسام بزرگ یا سوراخ کردن جسم خارجی به داخل حفره شکمی
-قرمزشدن پوست
-تورم و باد کردن واژن و دهانه آن
-ایجاد جوش یا دانه در ناحیه واژن
حضور یک جسم خارجی واژینال ، ممکن است فلور باکتریایی طبیعی واژن را تغییر دهد و در نتیجه ی آن تلاش های مداوم برای درمان باعث واژینیت ( التهاب واژن ) می شود . علایم یک ترشح واژینال ممکن است به عنوان یک واژینیت ، یک عفونت انتقالی جنس یا حتی یک عفونت قارچی ، تفسیر شود . استفاده مکرر از آنتی بیوتیک ها یا دیگر داروها، اگر جسم خارجی همچنان باقی بماند، علایم را از بین نمیبرد .
اجسامی که در واژن باقی مانده اند ، به ندرت منجر به عواقب و مشکلات جدی می شوند ، اگرچه نوشته های پزشکی ، چندین مورد گزارش از آبسه لگنی و جراحت های بعدی داشته است .

هنگامی که هر تغییری در ترشحات واژینال ، مخصوصا ترشحی که با بوی تعفن همراه است ، یا رنگ غیر طبیعی دارد ، مشاهده کردید ، یک مراقبت پزشکی باید مشاوره شود . حضور یک جسم خارجی ممکن است موجب خونریزی غیر طبیعی واژینال شود .
اگر یک جسم خارجی ، در داخل واژن قرارگرفته باشد و ممکن هست که هنوز هم باشد ، یک مراقبت پزشکی باید ترتیب داده شود . گاها یک زن بالغ یا جوان ممکن است که قرار دادن یک تامپون را به یاد آورد ، اما دیگر قادر نیست آنرا از واژن خارج کند .
اجسام غیر طبیعی که ممکن است نیاز به خارج کردن پیدا کنند ، با استفاده از داروی بیهوشی یا سداتیو ( آرام بخش ) می توان جلوی درد را گرفت ، این کار مخصوصا زمانی که به علت وجود اجسام در واژن یک بچه کوچک یا فرد بالغی که نمی تواند در اجرای یک آزمایش واژینال همکاری کند ، خیلی به کار می آید و موثر است . برخی بخش های اضطراری اجازه تسکین و برداشت جسم خارجی را بدون ورود به اتاق جراحی صادر می کنند .

اجسام خارجی واژن ، در بچه ها بیشتر از زنان جوان یا بالغ مشاهده می شود .
بچه ها ممکن است که نتوانند تاریخچه ای از شیئی که در واژن آنها هست را ارایه دهند ، اگرچه برخی بچه ها می گویند که چیزی را در واژن خود گم کرده اند . بعلاوه ی جذب اطلاعات خاص در مورد یک جسم خارجی واژینال احتمالی، یک مراقبت بهداشتی و پزشکی توسط پزشک ، یک تاریخچه کلی و تست فیزیکی را به خوبی ارائه می دهد .
برای یک ارایه دهنده ی مراقبت های بهداشتی ، مناسب است که در سوالاتی در رابطه با فعالیت جنسی یا سوء استفاده ی فیزیکی فرد بپرسد .
روشهای تشخیص و بازیابی اجسام خارجی ، بستگی به سن فرد بیمار ، و گاهی اوقات دوره ی زمانی که شی ء در داخل واژن بوده است ، دارد .
برای دختران جوان ، هر مراجعه ای به مطب دکتر ، می تواند ترسناک باشد . اگر مشکوک به یک شی ء خارجی در یک دختر جوان باشیم ، پزشک ممکن است به آرامی ورودی واژن را با جدا کردن لبچه ویک نیم نگاه به جسم خارجی معاینه کند . این کار ممکن است که به خروج جسم خارجی با تکنیک ها یی مثل ریختن آب گرم پرفشار در واژن انجام شود ، اما اجسام خارجی بزرگتر ، ممکن است که به آرام بخشی یا معاینه تحت بیهوشی برای بیرون آمدن ، نیاز پیدا کنند.
در یک بیمار جوان و بالغ ، ممکن است به راحتی ، جسم خارجی را از داخل واژن به حالت سرپایی ، خارج کرد . این همچنین ممکن است که برای افراد بزرگسال نیز صحت داشته باشد . تجسم یک جسم خارجی با استفاده از اسپکولوم ( آینه طبی ) و خروج ان با یک پنس ممکن است که کارآمد ترین درمان باشد .
-برای درمان اجسام غیر عادی یا آنهایی که ممکن است دیواره واژن را قطع کنند ، امکان دارد که نیاز به تسکین یا بیهوشی برای خارج کردن جسم خارجی و برای تکمیل کردن یک آزمون کامل از واژن و سرویکس باشد .
-اگر یک جسم در واژن به مدت طولانی بماند ، آن شی ء ممکن است که موجب فرسایش دیواره ی واژن شود . قرارگیری اخیر یک جسم غیر معمول در واژن ، ممکن است موجب سوراخ شدن دیواره واژن و علایم ثانویه ی یک عفونت داخل شکمی است .
اگرچه معاینه ، عموما ، حضور جشم خارجی را آشکار می کند ، برخی تکنیک های فرضی نیز ممکن است کمک کننده باشند . این تکنیک ها شامل یک سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری شده ) یا عکس برداری با اشعه ایکس از شکم هستند . اولتراسونوگرافی ممکن هست همچنین در تعیین مکان و جایگاه یک جسم خارجی در واژن یا لگن کمک کند .

عفونت های باکتریایی یا دگرگونی یا تغییر در فلور باکتریایی طبیعی در واژن ممکن است مربوط به حضور یک جسم خارجی تغییر دهنده ی محیط طبیعی واژن باشد . خارج کردن آن ، ممکن است با یک پنس یا آبیاری واژن با آب گرم انجام شود . نخستین باری که جسم خارجی حرکت کرد ،به آنتی بیوتیک ها عموما نیازی نخواهد بود .
نوجوانها و زنان مسن تر ،عموما ممکن است که خارج کردن جسم خارجی در آنها به صورت سرپایی در بیمارستان انجام شود ، اگرچه که بیمارانی که قادر نیستند برای یک تست و آزمون کامل همکاری کنند ، ممکن است از آرام بخشی یا بیهوشی در اتاق جراحی سود کنند .
اجسام بزرگتر و آنهایی که بعد از قرارگیری در واژن ،موجب درد می شوند ، ممکن است که نیاز به بیهوشی برای خروج کامل جسم خارجی و معاینه ی دیواره های واژن ، باشد . این روشهای پیچیده تر ممکن است که نیاز به آنتی بیوتیک پیدا کنند .

اجسام بزرگتر و اجسامی که موجب عفونت های دردناک می شوند ، به علت درد و استراحت عضلات واژن ، نیاز به بیهوشی دارند . اجسامی که از واژن به سمت شکم یا دیگر بخش های بدن حرکت می کنند ، برای خارج شدن ، نیاز به جراحی دارند .
اولین باری که جسم ، خارج می شود و آنتی بیوتیک ها داده می شود ، عفونت ، تب ، درد و ترشحات واژینال باید به زودی برطرف شوند .

اگر علایم ترشحات واژینال ، خونریزی ، بوی غیر طبیعی و علایم دستگاه ادراری ،بعد از خارج شدن شیء ، ادامه داشت ، یک ارزیابی مجدد تئسط ارایه دهنده مراقبت های بهداشتی ، توصیه می شود .

اگر علایم بعد از خارج شدن جسم خارجی برطرف شد، پیگیری ضروری نیست . اگر ارایه دهنده ی مراقبت های بهداشتی ، کاملا مطمئن نیست که شی ء خارجی ، خارج شده یا اگر هر پیچیدگی از قبیل عفونت ثانویه در زمان بیرون آوردن جسم خارجی ، تشخیص داده شود ، معاینه مجدد ممکن است توصیه شود.
پیشگیری
پیشگیری از عفونت های مربوط به اجسام خارجی در واژن ، با بهداشت خوب واژن ، آغاز می شود .
-در بچه های جوان ، والدین باید آموزش تمیز کردن ناحیه پرینئال را از سمت جلو به عقب بدهند . این کار میزان باکتری و مدفوعی که ممکن است به واژن وارد شود ، را کاهش می دهد . بهداشت ضعیف ناحیه پرینئال ، ممکن است موجب سوزش واژن یا فرج شود .
-والدین همچنین می توانند با صحبت کردن با بچه ها در مورد بدنشان و آموزش اسم های صحیح اعضای بدنشان مانند واژن ،میزراه( مجرای خروج ادرار) ، مقعد و راست روده ، به پیشگیری از اجسام خارجی واژن کمک کنند . دانستن نام های صحیح بخش های بدن به بچه ها اجازه می دهد که بهتر با مشکلات ارتباط برقرار کنند ، برای مثال ، بچه ها ممکن است که بتوانند بخش های بدن خود را برای والدین در هنگام درد ، ترشح یا استفاده ی بد ، توصیف کنند .
-برای دختران بزرگتر و خانمها ، بهداشت خوب شامل محدود کردن بازه زمانی حضور اجسام خارجی در واژن است . تامپونها ( نوار بهداشتی ) نباید بیشتر از ۶ تا ۸ ساعت استفاده شوند .
-از فعالیت های جنسی در هنگام وجود جسم خارجی دردناک در واژن ، خودداری شود .
داروهایی که برای عفونت های واژینال یا سوزش هستند ، تنها زمانی باید استفاده شوند که توسط یک ارایه دهنده ی مراقبت بهداشتی ( پزشک ) تجویز شوند . بیماران ممکن است عموما دلایل ترشح واژینال را اشتباه تشخیص دهند . هنگام دوش گرفتن یا شستن واژن ، نیازی به تمیز کردن واژن نیست . شستن واژن با دوش ، ممکن است که ریسک عفونت مربوط به شستن باکتری های عادی و نرمال را که به جنگ عفونت میروند را افزایش می دهد . دوش گرفتن و حمام برای تمیز کردن ناحیه واژن رضایت بخش است .