گریه جنین در رحم مادر، امکان‌پذیر است؟

بسیاری از والدین در دوران بارداری این شانس را پیدا می‌کنند که به کمک سونوگرافی تصویر جنین و فعالیت‌های او را داخل شکم مادر ببینند. آنها وقتی کودک را در حال لگد زدن، تکان خوردن و مکیدن انگشت می‌بینند، هیجان‌زده می‌شوند. با پیشرفت فناوری شرایطی فراهم شده که مادران می‌توانند تمام مراحل رشد نوزاد خود را در رحم از طریق سونوگرافی ببینند. اما ممکن است برای آنها این سوال پیش آید که جنین در رحم مادر قادر به انجام چه کار‌هایی است؟ مثلا جنین در شکم مادر می‌تواند عمل بلعیدن را انجام دهد. اما گریه جنین در رحم چطور؟ همه ما می‌دانیم که کودک می‌تواند در خارج از شکم مادر زمان زیادی را صرف گریه کردن کند، اما گریه جنین در رحم مادر کمی عجیب و شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد. در ادامه بیشتر با این موضوع آشنا می‌شویم.

ابتدا مطالعات دانشمندان به این خاطر انجام شد که جنین بلافاصله بعد از به دنیا آمدن نسبت به صدای مادرش چه واکنشی نشان می‌دهد؟ آیا جنین زمانی که در رحم است، صدای مادر خود را می‌شناسد. آیا به طور طبیعی و خود‌کار می‌داند که مادرش چه کسی است؟ البته در حال حاضر ما می‌دانیم که جنین در شکم مادر خود شروع به یادگیری و واکنش نشان دادن نسبت به جهان اطراف می‌کند. در واقع تحقیقات نشان داده است که درک و واکنش جنین بسیار زود‌تر از آن زمانی که ما تصور می‌کنیم در رحم مادر اتفاق می‌افتد. در یک مطالعه که در سال ۲۰۱۵ انجام شد، جنین از ۱۶ هفتگی و زمانی که گوش‌ها و دستگاه شنوایی او به طور کامل رشد نکرده است به صدا‌های محیط اطراف، واکنش نشان داده است. حتی صحبت کردن و هر گونه تماس با نوزاد روی او تاثیر می‌گذارد و سعی می‌کند با لگد و تکان بیشتر نسبت به آن واکنش نشان دهد. اکنون ما می‌دانیم جنین زمانی که در رحم است نسبت به محرک‌‌های خارجی مانند حرکت، نور و اعضای خانواده با فشار و لگد پاسخ می‌دهد. جنین در شکم مادر می‌تواند بچرخد، از جا بپرد و ادرار کند. البته به لطف مایع آمنیوتیک و فراهم شدن محیط آرام برای او، تصور گریه جنین در رحم کمی سخت است.

شاید فکر کنید که گریه کردن، امر ساده‌ای است. اما برای اینکه جنین گریه کند باید بین سیستم‌های چند‌گانه بدن او از جمله ماهیچه‌های صورت، دستگاه هوایی و تنفس هماهنگی وجود داشته باشد. برای گریه کردن جنین نیاز به تولید آواهایی دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که گریه کردن دو جنبه صوتی و غیر‌صوتی دارد. بنابراین زمانی که کودک شروع به یادگیری گریه می‌کند، گونه‌ای از گریه بی صدا را اجرا می‌کند.
گریه نقطه عطف رشد در زندگی کودک است. در واقع گریه کودک نشان می‌دهد که مغز و سیستم عصبی کودک به درستی کار می‌کند. به طور کلی گریه نشان می‌دهد که:
-کودک محرک‌های بیرونی را تشخیص و به آن پاسخ می‌دهد
-محرک‌های بیرونی را تهدید‌کننده، آزار‌دهنده و منفی تشخیص داده است.

گریه و نقاط عطف رشد کودک
بله، امکان گریه جنین در رحم وجود دارد؛ اما دانشمندان هنوز از میزان و نحوه آن به طور دقیق اطلاعی ندارند. زیرا گریه داخل رحم نوزاد با خارج از رحم فرق دارد. در مطالعه‌ای رفتار جنین در داخل رحم و خارج آن مورد بررسی قرار گرفت. در واقع پنج حالت کلی برای نوزاد وجود دارد:
- خواب آرام
- حالت فعال
- بیدار اما آرام
- بیدار فعال
- گریه
از این پنج حالت، چهار حالت آن در مورد جنین وجود دارد، اما در مورد گریه، دانشمندان، جنین را در معرض دود کوکائین و تنباکو قرار دادند و متوجه شده‌اند که او شروع به گریه می‌کند. دانشمندان متوجه شده‌اند که رفتار و حالت گریه کردن کودک داخل رحم مادر درست شبیه به خارج از آن است. یعنی کودک دهانش را باز می‌کند و نفسش را در حالی که زبان را به عقب می‌فرستد، به درون می‌کشد و سه نفس پشت سر هم را به نمایش می‌گذارد. نفس آخر و سوم همراه با کمی مکث و ادامه‌دار است تا آرام می‌شود. در واقع شما نمی‌توانید فقط صدای گریه را بشنوید. دانشمندان این رفتار جنین را که بسیار شبیه گریه است روی ده نوزاد دیگر هم آزمایش کرده‌اند و به نتایج مشابهی رسیده‌اند.

متخصصان و پزشک‌ها می‌دانند که شرایط لازم گریه کردن برای کودک در رحم مادر فراهم می‌شود. محققان می‌گویند تمام مقدمات اولیه گریه کردن کودک از هفته بیستم آغاز می‌گردد. یعنی جنین در هفته بیستم می‌تواند حرکات تنفس، بازکردن آرواره‌ها، لرزیدن چانه و حرکت زبان را هماهنگ کرده و گریه کند. اکنون محققان می‌دانند نوزادانی که در هفته بیست و چهارم به دنیا می‌آیند و تولد زود‌رس دارند، در ابتدای این هفته می‌توانند با صدا گریه کنند و نسبت به اطراف واکنش نشان دهند.