زمان حرف زدن کودک، اقدامات موثر والدین

زمان حرف زدن در کودکان مختلف با یکدیگر تفاوت دارد. اما بعضی از والدین به دلیل نا آگاهی در رابطه با این مساله، دچار نگرانی می شوند. از این رو قصد داریم اطلاعاتی در مورد زمان حرف زدن کودک و آنچه که باید در این زمینه بدانیم، در اختیار شما والدین گرامی قرار دهیم که امیدواریم سودمند واقع شود.

به طور معمول کودکان از سن یک سالگی شروع به سخن گفتن می کنند. هر چند که ممکن است در ابتدا، بسیاری از کلمات آنها نا مفهوم باشد؛ این اتفاق یکی از بهترین و زیباترین لحظه های عمر والدین در رابطه با کودکشان می باشد. تا کنون مطالب مختلفی در مورد زمان حرف زدن کودک ، همچنین راهکارهایی در مورد تقویت مهارت حرف زدن ارائه شده است که در اینجا به ذکر نکاتی درباره این موضوع پرداخته ایم.

زمان حرف زدن کودک

حرف زدن کودکان یکی از هیجان انگیز ترین اتفاقات زندگی پدر و مادر ها می باشد. از این رو زمانی که کودک شروع به گفتن صداهای بی معنی می کند بسیار ذوق زده می شوند. حرف زدن کودکان زمان خاصی ندارد و معمولا کودکان حرف زدن را از همان بدو تولد آغاز می کنند، هر چند که ممکن است به صورت دقیق نباشد و بیشتر شبیه آوا باشد؛ از این رو هر گریه کودک، می تواند مفهوم خاصی داشته باشد و مادر می تواند به طور کامل آن را تشخیص دهد که گریه نوزادش به چه معناست. مثلا دلیل گریه اش گرسنگی است و یا دل درد دارد و …

از جمله باورهای شایع در بین خانواده های ایرانی این است که زمان حرف زدن کودک در بین دخترها و پسرها متفاوت است و معمولا دخترها زودتر سخن گفتن را آغاز می کنند؛ این باور تا حدی درست است، به دلیل اینکه مهارت های زبانی در دخترها قوی تر از پسرها می باشد. به طور کلی تاخیر در حرف زدن تا سه سالگی طبیعی است، بنابراین والدین از این نظر نباید نگران باشند. اما در صورتی که کودک بعد از سه سالگی همچنان قادر به حرف زدن نبود و یا اینکه در بیان کلمات و جمله سازی با مشکل مواجه شد، همچنین لکنت زبان داشت، باید حتما به متخصص اطفال، روانپزشک، روانشناس و یا درمانگر گفتار مراجعه کرد تا علت تاخیر و اختلال در گفتار کودک را بتوان تشخیص داد و نسبت به درمان آن هر چه سریعتر اقدام کرد.

اغلب اوقات کودکان تا سن ۱۸ ماهگی قادر خواهند بود، شش تا هشت کلمه را ادا کنند و به مرور به دامنه لغات آنها افزوده می شود به طوری که در دو سالگی، تعداد کلماتی که می توانند تلفظ کنند به ۳۰ تا ۵۰ کلمه می رسد، با این حال آنها هنوز قادر به جمله سازی نیستند. این یک قانون نوشته شده و مشخص نیست، بلکه ممکن است در برخی خانواده ها کودک دیرتر شروع به حرف زدن کند و در برخی نیز زودتر. به عنوان مثال زمان حرف زدن کودک در خانواده های پر جمعیت، به دلیل داشتن خواهر و برادر زودتر است و کودکانی که تک فرزند می باشند، این اتفاق ممکن است دیرتر رخ دهد.

اقدامات مؤثر والدین برای حرف زدن کودک

بسیاری از والدین به دلیل تاخیر در زمان حرف زدن کودک خود احساس نگرانی می کنند که این اضطراب و نگرانی آنها کاری بیهوده و بی اساس است. آنها باید دراین مواقع آرامش خود را حفظ نمایند و با انجام اقدامات مؤثر که در ادامه به برخی از آنها اشاره کرده ایم، سعی در بهبود مشکل فرزند خود نمایند.

کودک خود را برای حرف زدن، تحت فشار قرار ندهید، زیرا زمان حرف زدن در کودکان متفاوت است. بنابراین اجازه دهید صحبت کردن کودک با روند طبیعی خاص خود او کامل شود.

زمان زیادی را به حرف زدن با کودکان خود اختصاص دهید، حتی در هنگام نوزادی با وی حرف بزنید و برایش شعر بخوانید. همچنین کودکتان را تشویق کنید که صداها و اشارات شما را تقلید کند.

والدین لازم است به صحبت های کودک خود گوش دهند. در این صورت کم کم متوجه فهم زبان وی خواهند شد. سپس لازم است هر چیزی را که از حرفهایش متوجه می شوید را تکرار کنید. در این مورد از جملات ساده برای صحبت کردن و یا آنچه که ممکن است کودک آن را احساس کند، استفاده نمایید.

زمانی که کودکتان اولین تلاشهای حرف زدن را آغاز می کند، با تکرار کردن آن کلمه ای که فکر می کنید، کودک قصد گفتن آن را دارد، او را تشویق نمایید.

استفاده از جملات ساده مانند (می خوای بری پارک؟) و جملاتی مشابه آن، در هنگام حرف زدن با کودک تاثیر زیادی در زمان حرف زدن کودک می تواند داشته باشد. همچنین شما می توانید با کودک خود در مورد چیزهایی که در حال اتفاق افتادن است صحبت کنید.

سعی کنید برای کودک خود کتاب بخوانید، در این زمینه سعی کنید از کتاب های دارای تصویر که مناسب سن کودک است استفاده نمایید، زیرا این عمل موجب بالارفتن توانایی صحبت کردن و تقویت قدرت درک کودک می شود. ضمن اینکه، زمینه علاقه کودک به مطالعه نیز افزایش می یابد.

به طور کلی به این نکته توجه داشته باشید که مجبور کردن کودک، قبل از آن که وی آمادگی لازم برای فراگیری آموزش ها را داشته باشد، می تواند به استعداد ذاتی وی در یادگیری صدمه بزند.