غذا دادن به کودک صبر و حوصله زیادی میخواهد. وقتی مادر یا پدر فرزندی کوچک هستید، احتمالا با تجربههای زیادی در زمینه بدغذایی کودک خود رو به رو میشوید.
غذا دادن به کودک صبر و حوصله زیادی میخواهد. وقتی مادر یا پدر فرزندی کوچک هستید، احتمالا با تجربههای زیادی در زمینه بدغذایی کودک خود رو به رو میشوید. مثلا بسیاری از کودکان با سبزیجات میانه خوبی ندارند و اگر غذا را به شکلهای مختلف و ترفندهای گوناگون تزئین نکنید به آن لب هم نمیزنند. اوضاع وقتی وخیمتر میشود که کودک برای چندین روز متوالی چیزی به جز تنقلات و خوراکیهای مضر نمیخورد.
از بین بردن بدغذایی کودک
بدغذایی در کودکان در صورتی که به درستی پیگیری نشود، میتواند مشکلات و عواقب نامطلوب زیادی به همراه داشته باشد. با ما همراه باشید تا بگوییم برای بدغذایی کودک چه باید کرد و چاره کار چیست؟
۱. بازی با غذا، قبل از مصرف آن
کودکان در حال کشف دنیا هستند. آنها برای یادگیری تجربههای تازه با چالشهای مختلفی رو به رو هستند. وقتی ماده غذایی جدیدی هم به آنها معرفی میکنید، خوردن آن همراه با تجربهای کاملا تازه و جدید است. به همین خاطر باید به او اجازه بدهید که قبل از خوردن با بافت، طعم، مزه، شکل و همه چیز آن به خوبی آشنا بشود.
از این که ممکن است کمی کثیفکاری ایجاد بشود، نهراسید. به فرزندتان اجازه تجربه کردن و شناخت دقیق پیرامونش را بدهید. مثلا بگذارید به غذا شکل بدهد، با آن بازی کند و قبل از مصرف، راهی برای آشنایی هر چه بیشتر پیش پایش بگذارید.
۲. پرهیز از اجبار در غذا دادن
هیچ وقت به کودک برای خوردن غذا فشار نیاورید. اگر به زور سعی کنید مواد مختلف را به خورد او بدهید به بدغذایی کودک دامن خواهید زد و رابطه بدی میان او و خوردن شکل میگیرد. این رابطه منفی تا بزرگسالی هم همراه فرزندتان خواهد بود. ضمن این که اعمال زور در غذا دادن به کودک، آنها را از درک این که چه حجمی از غذا باید میل کنند، بازمیدارد. پس هیچگاه پای اجبار و اصرار را در غذا دادن به کودک وسط نکشید.
۳. دادن حق کنترل و انتخاب به کودک
همه ما دوست داریم در مورد امور شخصی خود کنترل و حق انتخاب داشته باشیم. غذا خوردن هم امری شخصی است و کودک هم مثل سایر بزرگسالان حق انتخاب دارد. پس اینقدر برای خوردن مواد غذایی مختلف به کودک امر و نهی نکنید.
بگذارید کودک احساس کند که در انتخاب شیوه غذا خوردن خود نقش دارد. مثلا در هنگام وعدههای غذایی، ظرفی فراهم کنید که در آن مواد مختلفی وجود دارد و آن را به کودک تعارف کنید. اجازه بدهید که مثلا از میان کلم بروکلی، هویج و ذرت یا هر چیز دیگری، خودش ماده خوراکی مورد علاقهاش را انتخاب کند. بهتر است میان انتخابهایی که برایش فراهم کردهاید، ماده غذایی مورد علاقهاش را هم تدارک ببینید.
گاهی اوقات هم با تعارف ظرف مذکور به کودک، هیچ انتخابی در پی نخواهد بود. در این مواقع اصلا نترسید، عصبانی نشوید و واکنشی از خود نشان ندهید. باید بپذیرید که انتخاب خوراکیها و غذا خوردن هم بخشی از فرایند رشد و شناخت کودک در این دنیا است که باید به آن احترام گذاشت و با صبوری آن را هدایت کرد.
۴. اهمیت به دور هم غذا خوردن
غذا خوردن را به فعالیتی جمعی در منزل بدل کنید. غذا علاوه بر ابعاد سلامتی، در فرهنگ هر جامعهای هم تاثیرات فوقالعاده مهمی دارد. خانواده هم جامعهای کوچک است که اثرگذاری آن بینهایت در تربیت کودک مهم است. پس تلاش کنید تا همیشه وعدههای غذایی را دور هم میل کنید و به کودک اجازه بدهید که در جمع خانوادگی مانند سایر اعضا از غذا خوردن لذت ببرد.
۵. توجه به تنوع غذایی
اگر هر هفته، برنامه غذایی ثابتی را پیگیری کنید و مدام با طعمها و مزههای ثابت کودک را عادت بدهید، احتمال بدغذایی کودک خیلی زیاد خواهد شد. پس سعی کنید، کودک را با مزهها و طعمهای مختلف آشنا کنید و او را به خورن مواد خوراکی متنوع عادت بدهید. تنوع غذایی در سلامت و ایجاد عادتهای خوب نقش دارد.
۶. عدم استفاده ابزاری از غذا
هیچگاه از غذا به عنوان جایزه یا ابزاری برای پیشبرد اهداف مختلفی چون لباس پوشیدن، فلان کار را انجام دادن استفاده نکنید. مثلا نگویید «اگر دختر/پسر خوبی باشی، برایت کیک فنجانی میخرم». این رفتار بسیار اشتباه است. از آن بدتر این است که در بیشتر موارد، خوراکیهایی که به عنوان جایزه در نظر گرفته میشوند بسیار شیرین و مضر هستند.
ایجاد این عادت غلط برای آینده کودک هم مضر است؛ زیرا وقتی برای انجام کارهای خوب به او خوراکیهای اینچنینی جایزه میدهید او یاد میگیرد در آینده هم خود را با چنین خوراکیهای شیرین و پرکالری تشویق کند. پس عادات غذایی به شدت بدی در او ایجاد خواهد شد.
۷. تلاش چندباره برای غذا دادن
اگر بار اولی که به کودک غذا میدهید، مقاومت کرد و تلاشتان با موفقیت همراه نبود، ناامید نشوید و سعی کنید چند بار دیگر هم تلاش کنید. خیلی طبیعی است که در اولین تلاش برای غذا دادن به کودک، ممانعتها و مقاومتهایی به خرج بدهد. حتی ممکن است ۱۰ تا ۲۰ بار هم طول بکشد تا کودک راضی به خوردن غذا بشود. دلسرد نشوید و سعی کنید با ارائه گزینههای غذایی متنوع به کودک اجازه بدهید که هر وقت آماده بود به سراغ غذا برود.
۸.همکاری با کودک در تهیه غذا
شاید همکاری با کودک در تهیه غذا کمی سخت و وقتگیر باشد اما باور کنید ارزشش را دارد. وقتی کودکان به شما در تهیه غذا کمک میکنند، احساس بهتری راجع به غذا خواهند داشت. آنها با مواد اولیه از نزدیک آشنا میشوند و درمییابند که چه موادی در تهیه غذا به کار میرود. وقتی کودکان به آشپز کوچولو بدل میشوند، ذوق و علاقه بیشتری برای تجربه مواد غذایی تازه پیدا میکنند.
۹. شاد و مفرح کردن وعدههای غذایی
گاهیاوقات، غذا دادن به کودک کمی با نگرانی همراه است؛ زیرا به عنوان والدین نگران رعایت تعادل در رژیم غذایی فرزند خود هستید. اگر تمرکز خود در هر وعده غذایی را روی کودک گذاشته و او را تحت فشار قرار بدهید، غذا خوردن برای او دشوار میشود. پس سعی کنید تا جایی که میشود هر وعده غذایی را به زمان و اوقاتی شاد و مفرح تبدیل کنید. مثلا درباره موضوعات و کارهای مورد علاقه فرزندتان با او صحبت کنید و فضا را شاد نگه دارید.
۱۰. حق انتخاب و نخوردن غذا
یادتان باشد، همانطور که بزرگسالان ترجیحات خاص خود را در غذا خوردن دارند، کودکان هم میتوانند ماده غذایی خاصی را انتحان کنند و خوششان نیاید. پس اجازه بدهید، سلیقه کودک شکل بگیرد و او را برای خوردن مواد غذایی مختلف تحت فشار قرار ندهید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼