حرکت درمانی کودکان، می ترسه چیکارش کنم؟

اگر کودک شما از حرکت کردن می‌ترسد، از رویکردی آرام و تدریجی برای کمک به‌ او استفاده کنید.

اگر کودک شما از حرکت کردن می‌ترسد، از رویکردی آرام و تدریجی برای کمک به‌او استفاده کنید. این دسته از کودکان به‌حرکات نوسانی جلو و عقب یا چپ و راست بهتر واکنش نشان می‌دهند.

شما می‌توانید از حرکات چرخشی نیز استفاده کنید، به‌ شرطی که، چرخش فقط به‌ یک جهت و از یک طرف باشد. اغلب برای کودکانی که از حرکت می‌ترسند، بهتر است حرکات را با فشار عمیق و محکم تلفیق کنید تا کودک بتواند تجربۀ حرکت را از طریق حس لمس، سازماندهی کند.

باید خیلی آرام و به‌تدریج این کودکان را در فعالیت‌های حرکتی درگیر کنید، و با فعالیتهایی که از زمین ارتفاع زیادی ندارند شروع کنید.

- حرکات باید هدفدار باشند. بدون اینکه دلیلی برای حرکت وجود داشته باشد، تحریک حرکتی بسیار آشفته کننده می‌شود. همیشه برای حرکت یک هدف در نظر بگیرید، مثلاً کودک آویزان باشد و با پاهایش برج مکعبی که ساخته را خراب کند.

- دیدن و حرکت را باهم تلفیق کنید؛ کودکتان را تشویق کنید که در حین حرکت به‌یک هدف نگاه کند. برای مثال، چراغ‌ها را کم نور کنید تا کودک با ماشین اسباب بازی خود و با استفادهاز یک چراغ قوه از یک مسیر عبور کند.

می‌توانید زمانی که کودک روی تاب است به‌او یک چوب ماهیگیری اسباب بازی بدهید تا با آن ماهی‌های آهن ربایی کوچک را از روی زمین شکار کند یا دور اتاق را جعبه و قوطی کنسرو بگذارید تا او با سه‌چرخه‌اش دور اتاق حرکت کند و به‌صورت خیالی، از بقالی خرید کند.

- حرکات را از نظر جهت حرکت و سرعت، متنوع کنید. سعی کنید حرکاتی را که کودک‌تان دوست دارد، به‌شیوه‌های مختلف ارائه کنید تا کودک بتواند آن را به‌انواع مختلف و در تمام جهات تجربه نماید (جلو، عقب - چپ، راست و ...). سعی کنید در طول انجام حرکات، سرعت، جهت، زمانبندی و پیش‌بینی پذیری حرکات را تغییر دهید.

- نکات احتیاطی: واکنش کودک به‌همۀ انواع تحریک باید با دقت بررسی شود تا مطمئن شوید آن فعالیت برای کودک لذت بخش است. به‌علایمی مانند نفس‌نفس زدن، سرخ شدن یا رنگ پریدگی، عرق کردن، حالت تهوع، سرگیجۀ شدید یا از دست دادن حالت تعادل، دقت کنید.

ممکن است‌شما در حین انجام دادن تحریک حرکتی، متوجه این علایم نشوید. درواقع، برخی بچه‌ها بعداً رفتارهای آشفته نشان می دهند یا این نشانه‌های بدنی را با تاخیر نشان می‌دهند، یا بعد از یک حرکت سبک مانند ماشین سواری، دچار این حالات می‌شوند. این نشان میدهد که تحمل سیستم حرکتی تمام شده است.

- اگر کودک شما واکنش بدی به‌تحریک حرکتی نشان داد، چه باید کرد؟ اگر کودک شما این نشانه‌های تحریک مفرط را نشان داد، او را تشویق کنید که روی صندلی خود یا روی پای شما بنشیند و خیلی آرام او را با حالت تسکینی تکان دهید.

سعی کنید با استفاده از دستان‌تان یا با یک بالشت نرم به‌شکم کودک فشار محکم وارد کنید. کودکتان را درگیر بازیهای شناختی مانند شمارش یا خواندن کنید. این کار به‌کودک کمک می کند که در شرایط تحریک شدید، دوباره بتواند بر خودش مسلط شود.

- تحریک حرکتی کنترل کننده برای بچه‌های غیرقابل کنترل. کودکی که حساسیت کمی نسبت به‌حرکت دارد اغلب عاشق چرخیدن است و دنبال فعالیتهای سرعتی و بازیهای خشن می‌باشد.

این نوع کودکان ممکن‌است بی‌مقدمه کنترل خود را از دست بدهند و شلوغ‌کاری کنند. تحریک حرکتی باید طوری جهت‌دهی شود که هدفمند باشد. در این شرایط احتمال اینکه کودک طغیان‌گر شود و کنترل خودش را از دست دهد، کمتر است.

اگر فعالیتی از قبل برنامه ریزی شود، کودک یاد می‌گیرد که تحریک حسی را کنترل کند و بفهمد این تحریک، چگونه رخ میدهد. فعالیت‌های تحریک کنندۀ حرکتی که شدید و بسیار برانگیزاننده هستند، باید با فعالیتهای آرام ترکیب شوند.

برای مثال، اگر کودک چرخیدن یا غلتیدن را دوست دارد، مطمئن شوید که یک هدف دیداری دارد که میتواند چشم‌هایش را روی آن متمرکز کند. همچنین می‌توانید به‌فرزندتان کمک کنید که حرکاتش را با ریتم کنترل کند. مثلاً با صدای یک طبل روی تشک ژیمناستیک بالا و پایین بپرد.

برای آرام کردن کودک از فعالیتهای حرکتی خطی (یعنی جلو - عقب؛ تاب خوردن و حرکات نوسانی) استفاده کنید. می‌توانید از ننو، یا صندلی گهواره‌ای برای این فعالیتها استفاده کنید. تاب دادن کودک در پتوهای نرمی که با بالش پر شده، روش دیگری برای آرام کردن کودک است.

منبع: کودک آنلاین