تاثیر دعوای والدین بر فرزندان، مقابله با استرس آن
یکی از مراحل رشد و شکوفایی انسان زندگی زناشویی و سرافراز بیرون آمدن از چالش ها و کشمکش های آن است.
برخلاف تصور و پیش فرض ذهنی نوجوانان و جوانان، درجات خفیفی از اختلاف و کشمکش در میان زوجینی که با عشق و انتخاب آگاهانه زندگی مشترک خود را آغاز کرده و پیش می برند ، نه تنها طبیعی است بلکه تا زمانی که زن و شوهر بدانند چگونه با آن برخورد کنند و راه حل مناسبی برای آن پیدا کنند و به تفاهم و سازگاری (نه سازش) برسند ، مفید و سازنده است. چرا که نه؟ حتی خواهران و برادرانی که محتوای ژنتیکی و پدر و مادری مشترک دارند و در زیر یک سقف و در یک فرهنگ بزرگ شده اند ، هر از گاهی ممکن است با هم اختلاف و کشمکش داشته باشند ، تا چه برسد به زن و مردی که تفاوت میان آنها بسیار بیشتر از خواهران و برادران است. واکنش فرزندان در در حین دعوا و نزاع بین والدین را اینجا بخوانید.
تاثیر دعوای والدین بر فرزندان
به عبارت دیگر، یکی از مراحل رشد و شکوفایی انسان زندگی زناشویی و سرافراز بیرون آمدن از چالش ها و کشمکش های آن است (رشد و کسب توانایی در درک احساسات و عواطف خود و دیگران ، رعایت حرمت یکدیگر ، همدلی ، حل مسئله ، رفع مشکل ، همکاری ، تعهد ، سازگاری ، محبت و بالاخره بخشش و تحمل نظر متفاوت. ) و لازمه چنین مسئله ای فراگیری فن گفت و گو ، طرح و حل مسئله و ابزار مشکل و اختلاف و رسیدن به یک راه حل ، تفاهم ، سازگاری و صلح است.
در صورت مواجهه با مشاجره و کشمکش میان والدین توجه به نکات زیر می تواند بسیار کمک کننده باشد :
- حتی اگر شما موضوع مشاجره و اختلاف والدین باشید ، شما گناهی مرتکب نشده اید.
- اگر مطمئن هستید که خطر فیزیکی کسی را تهدید نمی کند ، خود را از صحنه گفتگوی والدین خارج کنید ( به اتاق خود بروید و یا این که بیرون رفته و به تنهایی یا با دوستی قدم بزنید و… )
- والدین شما دو فرد بالغ هستند که بایستی خود مسئله شان را حل کنند و تا زمانی که خطری کسی را تهدید نمی کند دخالت نکنید ( مگر این که حداکثر از والدین خود بخواهید در آرامش و حفظ حرمت و حیثیت با هم بحث و گفت و گو داشته باشند )
- والدین شما ممکن است شما را نیز درگیر اختلاف خود کنند و بخواهند حمایت شما را جلب کنند. در این موارد برداشت خود را بر پایه واقعیت و حقیقت و بدون این که بوی طرفداری بدهد بیان کنید.
- حتی اگر یک متخصص روانشناس و مشاوره خانواده باشید ، همچنان برای آنها بچه هستید و نظرات و پیشنهادهای شما تاثیر چندانی برروی والدین شما نخواهد داشت. بهترین کار این است که پس از فروکش نمودن جر و بحث والدین و در زمانی مناسب ، احساس و ناراحتی خود را صادقانه بیان کنید و صمیمانه از والدین خود بخواهید که با مشاور خانواده یا یک ریش سفید خانوادگی مشورت نمایند.
اگر فشار روانی شدیدی بر روی خود احساس می کنید با یک دوست صمیمی خردمند و یا مشاور خوب صحبت کنید.
- حتی در مواردی که والدین تان بدلیل نا آگاهی و یا اختلال شخصیتی از روش های نادرست و یا غیر انسانی برای مقابله با مشکل و اختلاف استفاده می کنند همچنان امکان اصلاح و پایداری زندگی زناشویی وجود دارد.
- اجازه ندهید والدین تان از شما به عنوان سنگ صبور ، حلال مشکلات و یا چماقی برای کوبیدن بر فرق یکدیگر استفاده کنند.
- خودتان را فراموش نکنید. بدون شک مشاجره و یا نزاع های والدین فشار روانی بسیار زیادی بر روی فرزندان ( در هر سنی ) می گذارد و تمامی جنبه های زندگی حال و آینده آنها را تحت شعاع خود قرار می دهد.
- وظیفه ما به عنوان یک انسان بالغ پذیرش مسئولیت و به کنترل گرفتن زندگی خود است. با زانوی غم بغل کردن و کنج خانه نشستن و خودخوری هیچ مشکلی برطرف نمی شود. در مشکلات بایستی فکر را به کار انداخت نه احساسات را.
برای مقابله با این استرس بایستی:
۱- به وظایف و مسئولیت های خود عمل نمود ( تحصیل ، رسیدگی به امور شخصی ).
۲- والدین خود را از محبت ، حمایت و کمک محروم نکرد ( برای مثال اگر یکی از موضوع های مشاجره والدین نامرتب بودن منزل است ما نیز کمکی در این زمینه باشیم و … ).
۳- فعالیت فیزیکی و روابط اجتماعی خود را حفظ کرد.
۴- با مطالعه عمیق و توجه به مشکلات والدین ، خود را مطلع و خردمند ساخت و چنین آگاهی هدفمند را توشه راه زندگی خود قرار داد.
- اگر خواهر و برادر کوچکتری دارید آنها بیش از والدین تان نیازمند محبت و حمایت هستند. به آنها اطمینان ببخشید که اوضاع به حالت عادی بازخواهد گشت.
منبع:
سلامت دات لایف
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼