علائم تشنج کودکان، بیشتر بشناسیدش
تشنج خفیف ممکن است چند ثانیه طول بکشد که در این زمان کودک شما هوشیاری خود را از دست می‌دهد.
صرع یک اختلال مزمن است که باعث تشنج های ناخواسته و مکرر می‌شود. تشنج، افزایش ناگهانی فعالیت الکتریکی در مغز است. دو نوع تشنج وجود دارد. تشنج‌های عمومی که تمام مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهند و تشنج‌های جزئی که بر یک بخش از مغز اثر می‌کنند. در ادامه این نوشتار با ما همراه باشید تا با علایم صرع و تشنج مخصوصا علائم تشنج کودکان بیشتر آشنا شوید.
تشخیص یک تشنج خفیف می‌تواند سخت باشد. تشنج خفیف ممکن است چند ثانیه طول بکشد که در این زمان کودک شما هوشیاری خود را از دست می‌دهد. تشنج‌های قوی‌تر می‌توانند باعث بروز اسپاسم و تکان‌های غیر قابل کنترل عضلات شوند و ممکن است چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشند. در زمان یک تشنج قوی‌تر، کودک گیج می‌شود و یا هوشیاری خود را از دست می‌دهد. پس از آن هیچ چیزی از این اتفاق را به یاد نمی‌آورد.
دلایل تشنج
۱- تب بالا
۲- آسیب به سر
۳- قند خون بسیار پایین
۴- ترک الکل
علائم صرع
تشنج، علائم اصلی صرع است. علائم از فردی به فرد دیگر و بر اساس نوع تشنج متفاوت هستند.
علائم تشنج کودکان: موضعی (جزئی)
یک تشنج جزئی ساده، از دست دادن هوشیاری را شامل نمی‌شود. این علائم تشنج کودکان عبارتند از:
۱- تغییر احساس چشایی، بویایی، دیداری، شنیداری یا لامسه
۲- سرگیجه
۳- لرزش و تکان خوردن اندام‌ها
تشنج جزئی پیچیده شامل از دست دادن آگاهی یا هوشیاری می‌شود. علائم دیگر آن عبارتند از:
۴- خیره شدن بی هدف
۵- عدم پاسخ
۶- انجام حرکات تکراری
علائم تشنج کودکان: کلی( جنرال)
۷. تشنج‌های کلی، تمام مغز را در بر می‌گیرند.
انواع تشنج
۱. تشنج ابسنس یا صرع کوچک که باعث خیره شدن بی هدف می‌شود. این نوع از تشنج ممکن است باعث حرکات تکراری مانند فشردن لب‌ها یا پلک زدن نیز بشود. همچنین از دست دادن هوشیاری کوتاه مدت نیز دارد.
۲. تشنج تونیک باعث سفتی عضلات می‌شود
۳. تشنج آتونیک باعث از دست رفتن کنترل عضلات و افتادن ناگهانی فرد می‌شود
۴. تشنج کلونیک که با حرکات تکراری صورت، گردن و دست‌ها همراه است.
۵. تشنج میوکلونیک باعث حرکت سریع دست‌ها و پاها می‌شود.
۶. تشنج تونیک - کلونیک که تشنج گراندمال نیز گفته می‌شود. علائم آن عبارتند از:
- سفت شدن بدن
- لرزش
- از دست دادن کنترل مثانه یا روده
- گاز گرفتن زبان
- از دست دادن هوشیاری
پس از تشنج ممکن است چیزی را به خاطر نیاورید یا این‌که به مدت چند ساعت احساس بیماری کنید.
محرک‌های تشنج صرعی
پس از شناخت علائم تشنج کودکان برخی افراد می‌توانند چیزها یا موقعیت‌های محرک تشنج را تشخیص دهند.
برخی از رایج‌ترین محرک‌ها عبارتند از:
- بی‌خوابی
- بیماری یا تب
- استرس
- چراغ‌های روشن، چراغ‌های چشمک زن
- کافئین، الکل، داروها
- حذف وعده‌های غذایی، پرخوری یا مواد غذایی خاص
تشخیص محرک‌ها همیشه آسان نیست. یک اتفاق، همیشه به این معنا نیست که چیزی محرک است. معمولا ترکیبی از عوامل باعث تحریک یک تشنج می‌شوند.
یک روش خوب برای یافتن محرک‌های تشنج، یادداشت کردن است. پس از هر تشنج، موارد زیر را یادداشت کنید:
- روز و زمان
- در حال انجام چه فعالیتی بودید
- چه چیزی در اطراف‌تان اتفاق می‌افتاد
- منظره‌ها، بوها و صداهای غیرطبیعی
- استرسورهای ( عوامل استرس‌زا) غیر طبیعی
- در حال خوردن چه چیزی بودید یا چه مدت از زمان غذا خوردن شما گذشته بوده
- سطح خستگی شما و کیفیت خواب‌تان در شب قبل
همچنین می‌توانید از این یادداشت برای دیدن این‌که داروها موثرند یا نه نیز استفاده کنید. توجه کنید که قبل و بعد از تشنج چه احساسات و عوارضی داشتید.
هنگام مراجعه به پزشک، یادداشت را با خود ببرید. این کار می‌تواند برای تطبیق داروها یا درمان‌های دیگر مفید باشد.
تشخیص صرع
اگر شک به داشتن تشنج دارید، زود به پزشک مراجعه کنید. تشنج می‌تواند نشانه یک مشکل پزشکی جدی باشد.
سابقه پزشکی و علائم شما در تصمیم‌گیری پزشک برای انجام آزمایش‌ها کمک می‌کند. احتمالا برای بررسی توانایی‌های حرکتی و عملکرد مغزی به آزمایش عصبی نیاز دارید.
برای تشخیص صرع، موارد دیگری که باعث تشنج می‌شوند را باید مهار کرد. ممکن است پزشک شما، آزمایش کامل خون و مواد شیمیایی خون را تجویز کند.
آزمایش خون برای بررسی موارد زیر به کار می‌رود:
۱- علائم بیماری‌های عفونی
۲- عملکرد کبد و کلیه
۳- سطح گلوکز خون
الکتروانسفالوگرام (EEG) رایج‌ترین آزمایش برای تشخیص صرع است. اول، الکترودها با یک خمیر به پوست سر وصل می‌شوند. این یک آزمایش غیر ورودی و بدون درد است. ممکن است از شما بخواهند که کار خاصی انجام دهید. در برخی موارد، آزمایش در هنگام خواب انجام می‌شود. الکترودها فعالیت الکتریکی مغز را ضبط می‌کنند. چه تشنج داشته باشید چه نه، تغییر الگوی امواج مغزی در صرع، رایج است.
آزمایش‌های تصویری می‌توانند تومورها و دیگر موارد غیر طبیعی که باعث تشنج می‌شوند را نشان دهند. این آزمایش‌ها عبارتند از:
- سی‌تی اسکن
- MRI
- برش‌نگاری با گسیل پوزیترون (PET)
- مقطع‌نگاری رایانه ای تک‌فوتونی
اگر بدون دلیل مشخص یا قابل بازگشتی تشنج داشتید، صرع تشخیص داده می‌شود.
۱. توصیه‌های رژیمی برای کودکان مبتلا به صرع
رژیم غذایی کتوژنیک معمولا برای کودکان مبتلا به صرع توصیه می‌شود. این رژیم، کربوهیدرات کم و چربی زیاد دارد. این رژیم، بدن را مجبور می‌کند که از چربی به جای گلوکز برای انرژی استفاده کند که به این فرآیند کتوزیس می‌گویند.
این رژیم نیازمند تعادل میان چربی، کربوهیدرات و پروتئین است. به همین دلیل بهتر است که با یک متخصص تغذیه یا رژیم مشورت کنید. کودکانی که این رژیم غذایی را دارند باید تحت نظر پزشک باشند.
رژیم غذایی کتوژنیک برای همه مفید نیست. اما اگر به درستی دنبال شود، در کاهش تعداد تشنج‌ها موفق است. این رژیم برای برخی از انواع صرع بهتر عمل می‌کند.
برای افراد بزرگسال مبتلا به صرع، رژیم اتکینز اصلاح شده را نیز توصیه می‌کنند. این رژیم نیزچربی بالا و میزان کنترل شده‌ای از کربوهیدرات دارد.
تقریبا نیمی از بزرگسالانی که رژیم اصلاح شده اتکینز را دنبال می‌کنند، تشنج کمتری را تجربه می‌کنند. نتایج را می‌توان در عرض چند ماه دید.
جون این رژیم‌ها فیبر کم و چربی زیاد دارند، یبوست یکی از عوارض آن‌ها به شمار می‌آید.
قبل از شروع یک رژیم غذایی جدید با پزشک مشورت کنید و دقت داشته باشید که مواد مغذی ضروری را دریافت کنید. در هر مورد، نخوردن غذاهای فرآوری شده می‌تواند به افزایش سلامتی شما کمک کند.
۲. صرع و رفتار: آیا ارتباطی میان این دو وجود دارد؟
کودکان مبتلا به صرع بیشتر از افراد غیر مبتلا مشکلات یادگیری و رفتاری دارند. گاهی وقت‌ها ارتباطی میان آن‌ها وجود دارد. اما این مشکلات همیشه به دلیل صرع به وجود نمی‌آیند.
حدود ۱۵ تا ۳۵ درصد کودکان با ناتوانی‌های ذهنی، صرع نیز دارند. معمولا این دو مورد، یک دلیل مشترک دارند.
برخی افراد چند دقیقه یا چند ساعت قبل از تشنج، تغییری در رفتار را تجربه می‌کنند. این می‌تواند به فعالیت‌های غیر طبیعی مغز قبل از تشنج مربوط باشد که عبارتند از:
- بی توجهی
- تحریک پذیری
- بیش فعالی
- پرخاشگری
کودکان مبتلا به صرع ممکن است شک و تردید را در زندگی خود تجربه کنند. تصور تشنج ناگهانی در برابر دوستان و همکلاسی‌ها می‌تواند استرس‌زا باشد. این احساسات می‌توانند باعث شوند که کودک رفتار نامناسب داشته یا از موقعیت‌های اجتماعی دوری کند.
اکثر کودکان در طول زمان، سازگاری را یاد می‌گیرند. اما برای بقیه آن‌ها، عملکرد اجتماعی نادرست تا بزرگسالی نیز ادامه دارد. بین ۳۰ تا ۷۰ درصد افراد مبتلا به صرع، افسردگی، اضطراب یا هر دو را دارند.
داروهای ضد تشنج نیز می‌توانند بر رفتار تاثیر بگذارند. تغییر داروها یا تطبیق آن‌ها می‌تواند به این مسئله کمک کند. مشکلات رفتاری را باید در جلسات دیدار با پزشک مطرح کرد. درمان به ماهیت مشکل ربط دارد.
ممکن است درمان فردی، درمان خانوادگی یا ملحق شدن به یک گروه حمایتی برای شما خوب بوده و به شما کمک کند.
۳. آیا درمانی برای صرع وجود دارد؟
درمانی برای صرع وجود ندارد اما درمان زودهنگام می‌تواند تفاوت زیادی را ایجاد کند. تشنج‌های کنترل نشده و طولانی می‌توانند باعث آسیب مغزی شوند. صرع خطر مرگ ناگهانی را نیز افزایش می‌دهد.
این وضعیت می‌تواند به خوبی کنترل شود. تشنج‌ها معمولا با دارو کنترل می‌شوند. دو نوع عمل جراحی می‌توانند تشنج را کم کرده یا از بین ببرند. یک نوع که برش نام دارد شامل برداشتن بخشی از مغز که تشنج در آن‌جا شکل می‌گیرد می‌شود.
زمانی که ناحیه مغزی مسئول تشنج، بسیار حیاتی و بزرگ است و امکان برداشتن آن وجود ندارد، جراح، یک قطع ارتباط را ایجاد می‌کند. این کار شامل اختلال در مسیر عصب با ایجاد برش‌هایی در مغز می‌شود. این کار مانع از انتشار تشنج به دیگر بخش‌های مغز می‌شود.
تحقیقات اخیر دریافتند که ۸۱ درصد افراد مبتلا به صرع شدید، شش ماه پس از عمل جراحی به طور کلی از صرع یا از تشنج خلاص شدند. پس از ۱۰ سال، ۷۲ درصد از آن‌ها به طور کامل از صرع یا از تشنج رهایی یافته بودند.
تحقیقات زیادی در مورد دلایل و درمان‌های احتمالی صرع در حال انجام است.
اگرچه در حال حاضر درمانی برای آن وجود ندارد اما درمان درست می‌تواند باعث بهبودی قابل توجه مشکل شما و کیفیت زندگی‌تان شود ولی قبل از هرچیز خوب است از علایم صرع و تشنج مخصوصا علائم تشنج کودکان باخبر شوید.
پ
منبع:
بازده
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼