آلرژی مواد غذایی در کودکان، احتیاط های لازم

آلرژی غذایی واکنش سیستم ایمنی بعد از خوردن یک نوع غذای خاص است. حتی با خوردن مقدار کمی از غذای آلرژی زا علایم و نشانه هایی از قبیل مشکلات هضم، کهیر یا تورم مجاری هوا تشدید می شوند. در برخی افراد آلرژی غذایی می تواند باعث ایجاد نشانه های شدید و یا حتی واکنش های تهدید کننده زندگی گردد که به نام آنافیلاکسی شناخته می شود.
آلرژی غذایی 8-6٪ کودکان کمتر از 3 سال و تا 3٪ بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد. زمانی که درمانی وجود نداشته باشد برخی از کودکان که بزرگتر می شوند آلرژی غذایی در آنها از بین می رود.
آلرژی غذایی معمولاً با عدم تحمل غذایی اشتباه گرفته می شود اما آلرژی غذایی سیستم ایمنی را درگیر نمی کند و خطر کمتری دارد.

نشانه ها
برای بعضی افراد واکنش آلرژی غذایی ممکن است راحت نباشد ولی شدید نیست. آلرژی در برخی دیگر می تواند خطرناک بوده و حتی زندگی را تهدید کند. نشانه های آلرژی می تواند طی چند دقیقه تا دو ساعت بعد از غذای مشکل زا باشد.
در اکثر موارد علایم و نشانه های آلرژی غذایی شامل:
سوزش یا خارش در دهان
کهیر، خارش یا اگزما
متورم شدن لبها، صورت، زبان و گلو یا سایر قسمت های بدن
خس خس کردن، گرفتگی بینی یا سختی در تنفس
درد شکم، اسهال، تهوع یا استفراغ
گیجی، منگی یا غش کردن

آنافیلاکسی
واکنش آلرژی غذایی به صورت شدید آنافیلاکسی نامیده می شود که می تواند باعث علائم و نشانه های مرگباری شود از قبیل:
انقباض و گرفتگی مجاری تنفسی
گرفتگی گلو یا احساس توده ای که باعث سختی در تنفس می شود.
شوک و افت شدید فشارخون
ضربان نبض سریع
گیجی یا کاهش سطح هوشیاری
درمان اورژانسی برای آنافیلاکسی ضروری است. شوک آنافیلاکسی درمان نشده می تواند منجر به کما یا حتی مرگ گردد.

آلرژی غذایی با منشاء ورزش
واکنش آلرژیک می تواند با ورزش در برخی افراد تشدید شود. خوردن بعضی غذاها می تواند باعث خارش و گیجی مدت کوتاهی بعد از شروع ورزش شود. در مواردی آلرژی غذایی با منشاء ورزش ممکن است منجر به کهیر یا آنافیلاکسی شود.
دو ساعت قبل از ورزش غذا نخورید و از دریافت غذاهای خاصی که ممکن است در جلوگیری از بروز مشکل کمک می کنند پرهیز کنید.

سندرم آلرژی گرده- غذایی
در بعضی افرادی که تب دارند میوه های تازه، سبزیجات، بعضی از مغزها و ادویه ها ممکن است واکنش آلرژیک را بیشتر کنند که منجر به سوزش یا خارش در دهان شود. سندرم آلرژی گرده- غذایی گاهی اوقات سندرم آلرژی دهانی نامیده می شود می تواند یاعث تورم در گلو یا شوک آنافیلاکسی شود.
پروتئین های میوه ها و سبزیجات به دلیل شباهت به پروتئین های آلرژی زایی که در برخی گرده ها وجود دارند می توانند باعث ایجاد واکنش شوند. به طور مثال اگر به گیاه رگ وید آلرژی داشته باشید ممکن است به گیاهان خانواده کدو مانند هندوانه، طالبی و غیره واکنش نشان دهید. اگر به گرده ی درخت سندر حساسیت داشته باشید به انواع سیب پاسخ آلرژیک خواهید داد.
پختن میوه ها و سبزیجات ممکن است بتواند در جلوگیری از ایجاد واکنش کمک کند.اکثر میوه ها و سبزیجات پخته باعث نشانه های واکنش های آلرژی دهانی نمی شوند.

علت
زمانی که غذای آلرژن خورده می شود دستگاه ایمنی اشتباهاً غذای خاص یا یکی از مواد غذایی را خطرناک تلقی می کند و سلول هایی را که آنتی بادی با نام ایمونوگلوبولین E (IgE) برای خنثی سازی ماده آلرژن آزاد می کند. دفعه بعدی که مقدار کوچکی غذا خورده می شود آنتی بادی IgE آن را حس کرده و به دستگاه ایمنی پیغام می فرستد تا یک ماده شیمیایی به نام هیستامین به داخل خون آزاد کند.
مواد شیمیایی باعث ایجاد یک سری نشانه ها و علائم آلرژیک شامل آبریزش بینی، خارش چشم ها، خشکی گلو، جوش، کهیر، تهوع، اسهال، تنفس سخت و حتی شوک آنافیلاکتیک می شوند.
اکثر آلرژی های غذایی با پروتئئین های خاصی که در مواد غذایی زیر اشاره شده است تشدید می شوند:
سخت پوستان شامل میگو، لابستر و خرچنگ
بادام زمینی
دانه هایی مثل گردو
ماه
تخم مرغ
در کودکان آلرژی های غذایی با پروتئئین هایی تشدید می شوند از این قبیل:
تخم مرغ
شیر
بادام زمینی
دانه ها
گندم

عدم تحمل غذایی و سایر واکنش ها
تعدادی از واکنش های غذایی نشانه هایی مشابه آلرژی را ایجاد می کنند. بسته به مقدار تحمل، ممکن است با خوردن مقدار کمی ماده غذایی واکنشی ایجاد نشود. اما در صورت وجود آلرژی مقادیر اندک غذا واکنش آلرژی را تشدید می کند.
به دلیل عدم تحمل غذایی برخی نشانه ها و علائم مشابه با آلرژی مانند تهوع، استفراغ، انقباض و اسهال ایجاد می شود که باعث می گردد افراد این دو را با یکدیگر اشتباه بگیرند.
یکی از عواملی که تشخیص عدم تحمل غذایی را دشوار می کند این است که برخی افراد به غذا حساسیت ندارند بلکه به یک ماده یا مواد اولیه که در تهیه غذا استفاده شده است واکنش می دهند.
شرایطی که می تواند باعث اشتباه گرفتن نشانه های آلرژی شوند شامل:
فقدان آنزیمی که برای هضم کامل غذا مورد نیاز است. ممکن است برخی آنزیم ها به مقدار کافی برای هضم بعضی غذاها موجود نباشد. برای مثال مقادیر ناکافی از آنزیم لاکتاز توانایی هضم لاکتوز (قند اصلی در لبنیات) را کاهش می دهد، عدم تحمل لاکتوز باعث آروغ زدن، انقباض، اسهال و تولید گاز می شود.

حساسیت به افزودنی های غذایی: برخی افراد واکنش هایی را در هضم غذا بعد از خوردن بعض از افزونی های خوراکی خاص ایجاد می کنند. به طور مثال، سولفیت ها که برای نگهداری میوه های خشک، کنسرو، و شراب استفاده می شوند، حمله های آسم را در افراد حساس تشدید می کند. سایر افزودنی های خوراکی که باعث تشدید واکنش ها می شود شامل منوسدیم گلوتامات (MSG)، شیرین کننده های مصنوعی و رنگ های خوراکی است.

اگر به بیماری سلیاک مبتلا هستید و غذای حاوی گلوتن دریافت کردید واکنش ایمنی باعث آسیب به سطح روده باریک شده و باعث سوء جذب برخی مواد مغذی می شود.

عوامل خطر
عوامل خطر آلرژی غذایی شامل:

عواملی که خطر واکنش آنافیلاکسی را افزایش می دهند شامل:
سابقه آسم
نوجوانی یا سنین کمتر
تاخیر در مصرف اپی نفرین برای درمان نشانه های آلرژی غذایی
نداشتن کهیر یا سایر نشانه های پوستی

عوارض
عوارض آلرژی غذایی شامل:

آمادگی برای ویزیت پزشک
وقتی نشانه های آلرژی مدت کوتاهی بعد از خوردن غذا ظاهر شدند به پزشک یا متخصص آلرژی مراجعه کنید. اگر امکان داشت هنگامی که واکنش آلرژیک در حال اتفاق است به پزشک مراجعه کنید چون باعث کمک در تشخیص خواهد شد.
اگر نشانه ها یا علائم آنافیلاکسی به وجود آمد نیاز به درمان اورژانسی می باشد، شرایطی از این قبیل:
• انقباض راه های هوایی که باعث سختی در تنفس شود.
• شوک و کاهش شدید در فشار خون
• نبض سریع
• سرگیجه یا منگی
زمان ملاقات با پزشک ممکن است کوتاه باشد بنابر این بهتر است قبل از مراجعه آماده باشید. داشتن بعضی اطلاعات به شما و پزشک کمک می کند.

آنچه شما می توانید انجام دهید
• نشانه ها را یادداشت کنید، که شامل همه مواردی می باشد که حتی به نظرتان مرتبط با موضوع نیستند.
• اطلاعات شخصی و کلیدی را بنویسید، شامل هرگونه استرس یا تغییرات اخیر در زندگی می شود.
• لیست داروها را تهیه کنید، ویتامین ها و مکمل هایی را که دریافت می کنید.
• در صورت امکان با یکی از اعضای خانواده یا دوستتان به پزشک مراجعه کنید، گاهی اوقات به یاد داشتن همه اطلاعات مورد نیاز مشکل به نظر می رسد. حضور یک همراه باعث به خاطر آوردن موارد فراموش شده است.
• سوالات خود را از پزشک یادداشت کنید.

سوالاتی که می توانید از پزشک بپرسید
زمان شما با پزشک محدود است بنابراین آماده کردن سوالات به شما کمک می کند از وقت خود بهتر استفاده کنید. سوالات خود را به ترتیب اهمیت اولویت بندی کنید. بعضی سوالات ساده که می توان از پزشک پرسید شامل:
• آیا این وضعیت به دلیل آلرژی غذایی ایجاد شده است یا سایر واکنش ها؟
• چه آزمایشاتی نیاز به انجام است؟
• آیا این شرایط گذرا بوده یا دائمی است؟
• چه درمان هایی وجود دارند و شما کدامیک را توصیه می کنید؟
• چه راه های دیگری برای دستیابی اولیه وجود دارد که شما پیشنهاد می کنید؟
• شرایط سلامت من بدین گونه است. چگونه می توانم سایر موراد همزمان با هم مدیریت کنم؟
• آبا به محدودیت های رژیم غذایی نیاز دارم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟چه هزینه هایی خواهد داشت و آیا بیمه هزینه ها را تحت پوشش قرار می دهد؟
• آیا راه دیگری به جز داروهای تجویز شده وجود دارد؟
• آیا مطالب آماده ای دارید که برای اطلاعات بیشتر به من بدهید؟چه وب سایت هایی را توصیه می کنید؟
اگر کودک شما به دلیل آلرژی غذایی به پزشک مراجعه می کند، ممکن است شما سوالات زیر را بپرسید:
• آیا کودک بر آلرژی غلبه خواهد کرد؟
• آیا جایگزینی برای غذا یا غذاهایی که نشانه های آلرژی را تشدید می کنند وجود دارد؟
• چگونه می توانم کودکم را در مدرسه از آلرژی غذایی ایمن نگاه دارم؟
علاوه بر سوالاتی که برای پرسش از پزشک آماده کردید، در طول مدت ویزیت در پرسیدن سوالات عجله نکنید.

چه انتظاراتی باید از پزشک داشته باشید
پزشک سوالاتی می پرسد. آمادگی برای پاسخ دهی می تواند زمان را حفظ کرده تا بهتر از وقت ملاقات خود استفاده کنید. ممکن است پزشک بپرسد:
• چه زمانی نشانه ها ظاهر شدند؟
• شدت نشانه ها چگونه بود؟
• نشانه ها چه مدت پس از خوردن غذا ظاهر شدند؟
• آیا دارویی برای کنترل آلرژی از قبیل آنتی هیستامین دریافت کرده اید، اگر جواب مثبت است آیا کمکی به شما کرد؟
• چه مقدار غذا قبل از واکنش دریافت کرده بودبد؟
• آیا غذای آلرژن پخته شده بود یا خام؟
• آیا می دانید غذا چگونه آماده شده بود؟
• چه چیزی به نظر می رسد که دستگاه ایمنی را تقویت می کند؟
• چه چیزی به نظر می رسد دستگاه ایمنی را تضیف می کند؟

در این زمان شما چه کاری می توانید انجام دهید
اگر به آلرژی غذایی مشکوک هستید، از مصرف غذاهای مخلوط تا زمان مراجعه به پزشک پرهیز کنید. اگر به غذای خورده شده واکنش خفیفی نشان دادید آنتی هیستامین می تواند نشانه ها را کاهش دهد. اگر واکنش شدیدتری مثل علائم و نشانه های آنافیلاکسی نشان دادید به اورژانس مراجعه کنید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
وقتی نشانه های آلرژی مدت کوتاهی بعد از خوردن غذا ظاهر شدند به پزشک یا متخصص آلرژی مراجعه کنید. اگر امکان داشت هنگامی که واکنش آلرژیک در حال اتفاق است به پزشک مراجعه کنید چون باعث کمک در تشخیص خواهد شد.
اگر نشانه ها یا علائم آنافیلاکسی به وجود آمد نیاز به درمان اورژانسی می باشد، شرایطی از این قبیل:
انقباض راه های هوایی که باعث سختی در تنفس شود.
شوک و کاهش شدید در فشار خون
نبض سریع
سرگیجه یا منگی

روش های تشخیصی و درمانی
روش های تشخیصی
آزمایش استانداردی برای تایید آلرژی غذایی وجود ندارد. پزشک شماری از عوامل را مورد بررسی قرار می دهد. مواردی که در ذیل آمده است تعیین می کند که آیا به غذا آلرژی دارید و یا نشانه ها به دلیل دیگری ایجاد شده است:

درمان دارویی
تنها راه برای جلوگیری از واکنش آلرژیک پرهیز از خوردن غذاهایی است که باعث ایجاد نشانه ها و علائم می شوند. با وجود تمام تلاش ها ممکن است در معرض ماده غذایی آلرژن قرار گیرید.
در واکنش آلرژیک خفیف، آنتی هیستامین برای کاهش علائم سودمند است. این دارو ها ممکن است بعد از مواجهه با غذای آلرژن دریافت شوند تا خارش یا کهیر التیام یابند. با این وجود آنتی هیستامین آلرژی شدید را درمان نمی کند.

مطمئن شوید که طرز استفاده آن را یاد گرفته اید. همچنین نزدیکانتان هم باید نحوه تزریق را آموزش دیده باشند؛ در این صورت می توانند در صورتی وقوع یک شوک آنافیلاکیتیک، زندگی شما را نجات دهند.
همیشه آن را همراه داشته باشید. وجود یک اپی نفرین آماده تزریق در خودرو و یا میز کار فکر خوبی است.
همیشه مطمئن شوید که که اپی نفرین را قبل از تاریخ انقضا جایگزین کنید.
درمان تجربی
در حالی که محققان در حال پیدا کردن درمان های بهتر برای کاهش نشانه های آلرژی غذایی هستند، هنوز درمان قطعی برای جلوگیری یا التیام دادن کامل نشانه ها وجود ندارد. متاسفانه تزریق های آلرژی (ایمونوتراپی) که شامل دسته ای از تزریقات جهت کاهش اثر آلرژی ها مثل تب می باشد درمان موثری برای آلرژی غذایی نیست.
دو نوع درمان مطالعه شده شامل:

تغییر شیوه زندگی
یکی از راه های جلوگیری از واکنش های آلرژیک پرهیز از غذاهایی است که باعث بروز نشانه ها می شوند:
همیشه برچسب غذاها را بخوانید تا مطمئن شود به مواد اولیه آن آلژی ندارید. حتی اگر تصور می کنید که محتویات غذا را می دانید باز هم برچسب آن را چک کنید. مواد اولیه گاهی اوقات تغییر می کنند.
برچسب غذایی برای مشخص کردن محتوای هر گونه غذای آلرژن مورد نیاز است. با دقت برچسب غذایی را بخوانید تا از منابع آلرژن ها از قبیل شیر، تخم مرغ، بادام زمینی، مغزها، ماهی، سخت پوستان، سویا و گندم پرهیز شود.
زمانی که شک دارید، بگویید نه متشکرم. در رستوران و تجمع های اجتماعی همیشه خطر دریافت غذاهایی است که ممکن است باعث آلرژی شود وجود دارد. بسیاری از افراد جدیت واکنش آلرژی غذایی را درک نمی کنند و ممکن است متوجه نباشند که مقدار بسیار اندکی از غذا می تواند واکنش شدیدی را در افراد مستعد ایجاد کند. اگر به محتویات غذا مشکوک هستید از خوردن آن پرهیز کنید.
اطرافیان را شرکت دهید. اگر کودک شما آلرژی غذایی دارد از کمک بستگان، پرستار، معلمین و سایر افراد دخیل بهره گیرید. مطمئن شوید که آن ها از اهمیت عذاهای آلرژن آگاه شده اند و می دانند در مواقع اورژانسی چه کاری باید انجام دهند.
همچنین باید به اطرافیان اجازه داده شود تا از مراحل جلوگیری از واکنش همانند شستن دست، تمیز کردن سطوح به دلیل احتمال آلودگی با مواد غذایی آلرژن، آگاهی یابند.

نکات اساسی درمان
درمان های جایگزین
تحقیقات برای درمان های ثانوی محدود است. اگرچه بسیاری از مردم آن ها را امتحان می کنند و اظهار دارند که درمان های خاصی سودمند می باشد:

به علاوه نگرانی هایی در مورد کیفیت آماده سازی برخی گیاهان چینی وجود دارد. اگر از این داروها استفاده می کنید حتماً به پزشک اطلاع دهید. چون ممکن است نتایج بعضی آزمایشات را تحت تاثیر قرار دهد و یا سایر داروهای مصرفی تداخل داشته باشد.

حمایت و پشتیبانی:
آلرژی غذایی ممکن است عاملی برای نگرانی شود. داشتن یک منبع خوب اطلاعاتی و فرصت بحث با سایرین که در این نگرانی ها سهیم هستند میتواند بسیار کمک کننده باشد.
تعدادی از سایت های اینترنتی و سازمان های غیرانتفاعی، اطلاعاتی را در خصوص آلرژی های غذایی در اختیار می گذارند. بعضی از آن ها مخصوص والدینی است که کودکان آن ها آلرژی دارند. وب سایت تحقیقات و آموزش آلرژی غذایی می تواند شما را به انجمن های حمایت کننده ارتباط دهد.

پیشگیری
بهترین راه برای جلوگیری از واکنش آلرژیک شناختن و پرهیز از غذاهایی است که عامل علل و نشانه ها می باشد. برای برخی تنها یک بار زحمت دارد اما سایرین سختی بیشتری دارند. همچنین برخی غذاها زمانی که به عنوان مواد اولیه استفاده می شوند مخصوصاً در رستوران ها، ممکن است کاملاً مخفی شوند.
اگر آلرژی غذایی دارید این مراحل را دنبال کنید:
بدانید که چه چیزی می خورید و می نوشید. برچسب غذاها را با دقت بخوانید.
اگر واکنش شدیدی را نشان داده اید، دستبند یا گردنبند مخصوص جهت آگاه ساختن پزشک را بپوشید تا سایرین از آلرژی غذایی شما آگاه شوند.
با پزشک در مورد تجویز اپی نفرین اورژانسی صحبت کنید. ممکن است اگر در معرض واکنش آلرژیک شدید هستید نیاز داشته باشید یک اپی نفرین آماده تزریق (EpiPen، Twinject، Auvi-Q)، همراهتان باشد.
در رستوران ها مراقب باشید. مطمئن شوید آشپز از آلرژی غذایی شما آگاهی دارد و باید از محتویات غذا مطلع باشید. همچینین محل تهیه غذا باید عاری از مواد غذایی آلرژن باشد. از اینکه نیازهای شما را بدانند ناراحت نباشید و کارمندان رستوران از اینکه به وضوح از درخواست ها شما آگاه شوند بهتر کمک خواهند کرد.
اگر گودک شما آلرژی غذایی دارد موارد زیر را انجام دهید تا مطمئن شوید:
اشخاص کلیدی متوجه باشند که کودک آلرژی غذایی دارد. به مراقبین، پرسنل مدرسه، والدین دوستان کودک و سایر افرادی که با کودک ارتباط دارند تذکر دهید که واکنش آلرژیک می تواند کشنده باشد و نیاز به عکس العمل سریع دارد. مطمئن شوید که کودکتان می داند در زمان بروز واکنش درخواست کمک کند.
نشانه های آلرژی غذایی را توضیح دهید. بزرگسالانی را که با کودکتان وقت صرف می کنند آموزش دهید که علائم و نشانه های واکنش آلرژیک را تشخیص دهند.
یک برنامه عملکرد بنویسید. این برنامه باید چگونگی مراقبت از کودک در زمان آلرژی غذایی را توصیف کند. یک کپی از برنامه موجود به پرستار و سایر مراقبین کودک تحویل دهید.
کودک باید دستبند و گردنبند مخصوص پزشکی بپوشد. لیست نشانه های آلرژی غذایی را در احتیار کسانی قرار دهید که در شرایط اورژانسی اولین کمک را انجام می دهند.