سبک های دلبستگی والدین، وقتی بچه دوقلو دارند

معمولا پدر یا مادر در هر دوره عاشق فقط یک کودک میشود. در مورد دوقلوها باید هم زمان عاشق دو نفر شوید.

صحبت از دلبستگی که به میان می آید تصور یک چسب فوری به ذهن متبادر میشود که به طور اسرار آمیزی پدر یا مادر و نوزاد را در یک لحظه ی سحرآمیز اندکی پس از تولد به هم الصاق می کند.

در حقیقت دلبستگی ایجاد یک تعلق خاطر ماندگار میان والدین و فرزندان است. این فرایند جریان دار عاشق شدن نسبت به یک کودک از زمان بارداری شروع میشود و تا بعد از زایمان ادامه می یابد.

معمولا پدر یا مادر در هر دوره عاشق فقط یک کودک میشود. در مورد دوقلوها باید هم زمان عاشق دو نفر شوید.

ارتباط شما با هر یک از دو کودک مبنای خودشناسی او را خلق میکند. فرایند دلبته شدن رابطه ی تنگاتنگی با تشکیل هویت مجزای هر یک از دوقلوها دارد.

همانطور که به هر کدام از کودکان تعلق خاطر قوی و جداگانه ای پیدا می کنید لاجرم هر یک را مستقل از دیگری می شناسید و با او رفتار مستقلی در پیش می گیرید.

دوقلوهای خردسال در سنین نوپایی یا پیش دبستانی در می یابند که آیا هر یک را به عنوان فردی مستقل دوست دارید و به آن ارج می نهید یا بیشتر به عنوان نیمه ای از یک مجموعه ی کامل برایشان ارزش قائلید.

فرایند متفاوت

آموختن مهرورزی به دو کودک در آن واحد فرایندی کاملا متفاوت از دلبستن به یک کودک است. ایجاد تعلق خاطر جداگانه به هر یک از فرزندان دوقلو ماهها یا حتی سالها بیشتر از والدینی که یک کودک دارند طول می کشد.

طولانی تر شدن فرایند دلبستگی به کودکان دوقلو دلایل زیادی داردو به علاوه چند عامل غالبا باعث پیچیده تر شدن این فرایند می شوند.

تماس زودهنگام و طولانی با کودکان که احساسات اولیه ی دلبستگی را تقویت میکند بعد از زایمان های چندقلویی کمتر پیش می آید. نارس بودن نوزاد و سایر مشکلات بارداری یا زایمان که به جدا شدن والد از یک یا هر دو نوزاد منجر میشوند بسیار شایع است.

حتی زمانی که زایمان و شرایط دوره ی پس از زایمان در بهترین حالت باشد ممکن است در ابتدا برقراری ارتباط جداگانه با هر یک از دوقلوها دشوار باشد.

همه ی والدین قبل از به دنیا آمدن فرزندشان کودکی خیالی دارند که وقتی میخواهند به کودک خود دل ببندند باید آن را با کودک واقعی تطبیق دهند.

هنگامی که دوقلو باردار باشید این تخیلات پیش از زایمان تکثیر میشوند . به زندگی خیالی پیش از زایمان خود فکر کنید. آیا ترجیح می دادید کودکان دوقلوی همسان داشته باشید یا همزاد؟

اگر کودکان دوقلویی از جنس یکسان را تصور می کردید آیا جنسیت معینی را در نظر داشتند؟ آیا کودکانی از جنس مخالف برایتان جذاب تر بودند؟ فرزندانتان در تخیلات پیش از زایمان شما چقدر به هم شباهت داشتند یا با هم متفاوت بودند؟

شاید زندگی را با کودکانی سهل گیر و آرام تصور می کردید و بعد با دو کودک رو به رو شدید که روحیات متفاوتی دارند.

مسلم است که شناختن و پذیرفتن دو انسان پیچیده ی کوچکی که به جای کودکانی که در خیال داشتید به دنیا آورده اید طول می کشد. در فرایند دلبستگی طولانی ، عامل اصلی فرصت داشتن یا نداشتن است.

فرصت های آرامی که بتوان تنها از وجود یکی از کودکان لذت برد معمولا کم و با فاصله زمانی زیاد پیش می آیند. به علاوه وقتی سوار چرخ و فلک سرگیجه آور مراقبت از کودکان هستید به سادگی امکان دارد این فرصت را که چن لحظه فقط با یک کودک باشید از کف بدهید.

ملاحظات

ایجاد دلبستگی جداگانه به هر یک از کودکان هر قدر هم فرایندی طولانی داشته باشد امری حیاتی است. بقای جسمانی و عاطفی هر یک از نوزادان منوط به تکوین دلبستگی ماندگار شما به یکدیگر است.

رابطه ی فرزندان دوقلو با هم هرگز نمیتواند جایگزین رابطه ی هر یک از والدین با هر یک از کودکان شود. به غیر از نیاز هر یک از فرزندان دوقلویتان به ارتباط با شما ، شما هم احتیاج دارید که با هر یک از فرزندانتان پیوند عاطفی عمیقی احساس کنید.

هرچه باشد ارتباطی که بین شما و فرزندانتان شکل می گیرد پاداش واقعی پرورش کودکان است.

اغلب والدین دلبستگی شدید و جداگانه ای به هر یک از دو کودک پیدا میکنند پس آسوده باشید . فکر نکنید که اگر موارد زیر پیش آمد شما و فرزندان دوقلویتان به ناچار عمری را بدون دل بستن به یکدیگر سپری خواهید کرد:

۱. فرصت تماس زودهنگام و طولانی پیش نیامد ؛

۲. بعد از زایمان از یک یا هر دوی آنها جدا شدید ، یا ؛

۳. اینک که به منزل آمده اید زمان کمی برای ارتباط با دو کودک دارید.

به خود و کودکانتان هر قدر نیاز دارید زمان بدهید تا یکدیگر را بشناسید.