وظایف پدر نسبت به فرزند، شش تا یازده سالگی

دوران میانه ی کودکی شروعی است بر تحصیلات رسمی و پالایش رفتارهای اجتماعی کودک.

کودک از سن شش تا یازده سالگی دارای تعادل شخصیتی مشخصی است. کودک طی رسیدن به این مرحله جایگاه خویش را در خانواده یافته است، برخی از رفتارهای اجتماعی را در خود به وجود آورده و بعضی از مهارت های تحصیلی پیش دبستانی را در خانه یا آمادگی کسب نموده است.

دوران میانه ی کودکی شروعی است بر تحصیلات رسمی و پالایش رفتارهای اجتماعی کودک. هرچند خانواده هنوز به عنوان نقطه مرکزی دنیای کودک مطرح است ، او روابط اجتماعی و پذیرش میان همسن و سالان را می جوید و ممکن است بخش بیشتری از وقت خویش را در روز صرف موضوعات خارج از خانه کند.

برای غنای عزت نفس کودک و شخصیت ظهور یابنده او ، لازم است بدانید که کودک در این مرحله از رشد دو خواسته مشخص دارد: نیاز به داشتن روابط اجتماعی و مورد پذیرش قرار گرفتن توسط همسن و سالان و نیاز به کسب موفقیت تحصیلی.

وابستگی به همسن و سالان :

در این مرحله از رشد رفتار کودک و ارزشهای او عمیقا تحت تاثیر همسن و سالانش قرار میگیرد. چون کودک هنوز منطق لازم برای طرد ارزشهای متناقض با آنچه شما به او یاد داده اید برخوردار نیست لازم است که پدران کاملا مواظب آنچه کودک از دیگران یاد می گیرد باشند.

هرچه کودکتان بیشتر با بچه های دیگر در تماس باشد شما باید تماس خود را با او بیشتر کنید. تحکیم و تقویت ارزش های خانوادگی در این دوران میانی کودکی حایز اهمیت ویژه ای است تا کودک شما بتواند با ارزشهای متسحکم و استوار وارد مرحله نوجوانی شود.

کودکی که بدون برخورداری از ارزشهای ستوار وارد مرحله نوجوانی میشود به راحتی دچار سرگردانی شده و احتمال پذیرش معیارهای ارزشی نامطلوب توسط وی بیشتر است.

در اینجا راه هایی که شما میتوانید به نحوی خردمندانه با زندگی اجتماعی کودکتان در این مرحله از رشد عجین باشید ارائه می شود :

موفقیت

کودک شما در این مرحله نیازمند موفقیت است. شرایطی را به وجود آورید که نقاط قوت کودک شما مجال بروز پیدا کند. ببینید که آیا او در رشته ورزشی بخصوصی یا در نواختن یک آلت موسیقی خاص استعداد دارد؟ توانایی های او را بشناسید و تقویت کنید. هر کودکی باید در یک چیز بخصوص استعداد داشته باشد.

سعی کنید علایق و توانایی های کودکتان را بشناسید

او را در انجام علایقش تشویق کنید. ممکن است بخواهید کودکتان دارای علایق بخصوصی باشد که شما برایش مناسب تشخیص می دهید. به هر حال کودک باید اجازه داشته باشد که علایق ویژه خودش را دنبال کند( البته به شرطی که این علایق اساسا شامل رفتارهای مطلوب باشد).

مقدم دوستانش را به خانه گرامی بدارید

خانه ی کودک ، مأمن او نیز به حساب می آید. خانه مکانی است که در آنجا احساس بیشترین امنیت و اعتماد به نفس را نموده و در آنجا میتواند از عامل امنیتش در جهت مزایای اجتماعی خویش بهره جوید.این امر خصوصا چنانچه کودک کمرو و گوشه گیر باشد بیشتر مصداق دارد.

اگر بازی در زمین او انجام شود احتمال برنده شدن کودکتان بیشتر است. اگر کودکتان در خانه موفق باشد احتمال اینکه در بیرون از خانه نیز توفیق یابد بیشتر است. کودکتان را تشویق کنید که یکی از دوستانش را به خانه دعوت کند و ساعاتی را با وی بگذراند. شما به این ترتیب مشوق تعامل اجتماعی دو طرفه کودکتان در محیطی امن بوده اید.

نقش پدر به عنوان مشاور اقتصادی :

در دوران میانی کودکی ، خواست کودک برای به دست آوردن پول خود را ظاهر می سازد. فعالیت های اقتصادی نه تنها راه های به دست آوردن پول بلکه احساس مسئولیت ، ریاضیات ، اقتصاد و چند مزیت اجتماعی دیگر را به کودکتان می آموزد.

به عنوان مثال دختر هشت ساله ی ما ، هایدن ، و پسر یازده ساله مان ، پیتر ، تصمیم گرفتند که در چهار راه شلوغی نزدیک خانه مان دکه ای دایر کنند. من موافقت کردم که نقش (( مشاور اقتصادی )) آنها را بازی کنم و آنها دکه را باز کردند.

آنها نخست می بایست تصمیم می گرفتند که گوجه را چقدر بفروشند. به همین جهت به بازار نزدیک خانه مان رفتند تا ببینند نرخ رایج چقدر است. آنها تابلویی را رنگ کردند و با ترازو و جعبه ی محصولات خویش کار را شروع کردند.

به منظور اینکه شرایط بیشتر شبیه یک فروشگاه واقعی باشد و برای اینکه از ریاضیاتی که در مدرسه آموخته بودند استفاده کنند آنها را ترغیب کردم که به جای فروش گوجه ها به صورت دانه ای آنها را به صورت کیلویی بفروشند.

من شاهد بودم که چقدر پیتر جذب دنیای واقعی تبلیغ و تجارت شده بود و چطور خواهر چهارساله اش آرین که لباس صورتی زیبایی به تن داشت را واداشته بود که برای جلب مشتری های بیشتر پیش او بنشیند.

بسیار جالب است کودکان را در حالتی ببینیم که آنچه را از بزرگسالان آموخته اند به مرحله عمل در می آورند!