جلوگیری از دزدی کودکان، بهترین روش های اصلاحشان
متاسفانه بر خلاف نظر و عقیده روانشناسان،والدین برای رفع بسیاری از خصوصیات ناپسند فرزندشان از تنبیه استفاده میکنند.
بنظر شما راههای جلوگیری از دزدی کودکان کدام اند! در این بخش از مقاله میخواهیم به بررسی و تحلیل راههای جلوگیری از دزدی کودکان که یکی دیگر از مطالب علمی و آموزنده ما درمورد تربیت کودکان است،بپردازیم.
متاسفانه بر خلاف نظر و عقیده روانشناسان،والدین برای رفع بسیاری از خصوصیات ناپسند فرزندشان از تنبیه استفاده میکنند. مخصوصا زمانی که ناگاه دست به دزدی میزنند!
اما آیا باید برای تربیت و پیشرفت کودکان و اصلاح رفتارشان،آنها را کتک بزنند؟ خیر. شما به عنوان والدین در این مواقع بایستی به جای تنبیه بکوشید تا فکر کودک را درک کنید و طریق اصلاحی ذیل را بکار گیرید تا او دیگر اینکار را انجام ندهد.
چرا که کودک فردی بزرگسال نیست که با آگاهی تن به چنین کاری دهد. بنابراین با استفاده از راههای جلوگیری از دزدی کودکان که در ادامه خواهیم گفت و را به آسانی کنترل میکنید.
آگاهی دادن:
همانطور که گفته شد واقعا کودکان درکی از دزدی ندارند و نمیدانند که اینکار اشتباه و ناپسند است. که همه ی اینها از نا آگاهی آنها ریشه میگیرد. بنابراین شما به عنوان پدر و مادر باید او را از این موضوع آگاهی دهید و او را توجیح کنید که اینکار بسیار بد است. ضمنا توجه فرمایید در این یک مورد هرگز نباید کوتاهی کرد چرا که با پشت گوش انداختن شما ، در آینده میتواند کودک را به این موضوع عادت دهد…..
رفع محرومیت:
کودکان را تامین کنید،البته نه به گونه ای که چون شاهزاده ای زندگی کنند.بلکه حداقلی را برای آنها قائل شوید.دادن پول تو جیبی به کودکی که بیش یا کم در خیابان ها رفت و آمد دارد ضروری است تا اگر مثلا هوس غذایی کرد بتواند آنرا بخرد تا از ذهنش پاک شود.
تهیه چیزهای مورد علاقه:
کودک را از آنچه که مورد علاقه اوست سیر کنید.طوری که کودک هوس فوق العاده ای در مورد چیزی نداشته باشد.قطعا همه ی خانواده ها توانایی این را ندارند که همه آنچه را که طفل میخواهد تهیه کنند اما سعی کنید آنهایی که بیشتر مورد علاقه شان هستند و فراموش نمیکنند را تهیه و برای او بخرید.
ذکر داستان ها:
بیان قصه و داستان های ملامت بار و سرزنش آمیز افرادی که تن به خفت دزدی زده اند برای کودکان هوشیار کننده است.داستان ها باید به کودک نشان دهند که فلان کش دزدی کرد و به فلان عقوبت دچار شد.
پند و موعظه:
در برخی موارد به خصوص در دفعات اول میتوان طفل را پند و اندرز داد و به او گفت که این کار زشت او نه مورد رضای پدر و مادر است و نه مورد رضای خداوند.
تنبیه:
روش آخر و نهایی تنبیه است. درصورتی که هیچ یک از موارد بالا کارساز نبود ، هیچ کدام اثر نداشت و حتی آنرا باز ادامه داد قطعا تنبیه بدنی (اما نه هر نوع تنبیه بدنی) کارساز تر از بقیه موارد خواهد شد.
نکته ی پایانی:
نکته ی آخر و پایانی ما این است که شما به عنوان والدین او بایستی این موضوع را مهم و عظیم نشان دهید و به او بفهمانید که کار بسیار زشت و بدی انجام داده است و به هنگامی که کودک این مساله را پذیرفت به او حتما بگویید که آنچه تا به حال گذشته است قابل بخشش است و سعی نمائید ابروی او را حفظ کنید تا در دفعات بعدی از تکرار آن صرف نظر کند.
منبع:
کودکان ما
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼