آسیب دیدن دندان کودک، انواع و اقسام آن

دهان کودک به هنگام تولد فاقد دندان های دائمی و شیری است. اولین دندان های شیرخوار در حدود ۶ ماهگی ظاهر می شود.

دهان کودک به هنگام تولد فاقد دندان های دائمی و شیری است. اولین دندان های شیرخوار در حدود ۶ ماهگی ظاهر می شود. دندان های دائمی از ۶ سالگی می روید و این رویش تا مدتی ادامه می یابد . درمان دندان آسیب دیده به شیری یا دائمی بودن آن بستگی دارد. بنابراین پدر و مادر باید از وضعیت دندانهای فرزندشان اطلاع کافی داشته باشند.

یادآوری نکات مهم

۱- هیچگاه دندان لق را پس از آسیب از دهان خارج نکنید.

۲- در صورت خروج دندان دائمی از جایش در اولین فرصت ممکن به دندان پزشک مراجعه کنید تا دوباره آن را در محل خود بکارد.

۳- در صورت درد یا شکستن دندان معاینه توسط دندانپزشک ضروری است.

۴- تمام کودکان باید به طور مرتب ( هر شش ماه یک بار) توسط دندانپزشک معاینه شوند.

دندان شل شده

گاهی اوقات تنها علامت ضربه به دهان لق شدن دندان کودک است. (( هرگز دندان لق را قبل از معاینه ی دندانپزشک از دهان کودک خارج نکنید.)) دندان های کودک را تا حد امکان نباید کشید زیرا این دندان فضایی را در اشغال دارد که به رشد صحیح و نظم دندانهای دائمی کمک میکند. والدین تنها زمانی اجازه ی خارج کردن دندان لق را دارند که خطر بلع آن یا خفگی کودک وجود داشته باشد.

از حرکت بیش از حد دندان پیش از معاینه توسط دندان پزشک جلوگیری کنید . در این حالت کودک اجازه دارد که فقط از غذاهای نرم و مایعات استفاده کند. به این ترتیب از آسیب بیشتر به رباطها و عروق خونی - که وظیفه ی نگهداری و تغذیه ی دندان ها را به عهده دارند - جلوگیری میشود.

دندان ترک خورده

به دنبال ترک خوردن دندان ممکن است به تاج - که خارجی ترین بخش دندان است- یا عاج - که حافظ ساختمانی داخلی است - و یا مغز دندان - که ریشه ی عصبی در آن قرار دارد - آسیب وارد شود. در صورتی که ترک خفیف باشد دندان خونریزی نمیکند درد ندارد و به مایعات و غذاهای گرم و سرد حساس نمیشود.

دندانپزشک باید دندان را از نظر آسیب های جدی معاینه کند. چنانچه لبه دندان ترک خورده ، نامنظم یا تیز باشد دندانپزشک آن را صاف می کند تا بد شکل به نظر نرسد. اگر دندان آسیب دیده خونریزی کند و یا به هنگام صرف غذا یا نوشابه دچار درد شود مغز دندان یا عصب آن لخت شده است و چنانچه در اولین فرصت ممکن این آسیب ترمیم نشود مغز دندان کاملا تخریب می گردد و به از بین رفتن دندان می انجامد.

دندان کنده شده

معنی کندگی آن است که دندان به طور کامل از بسترش خارج شود. در صورت بروز چنین اتفاقی در داخل دهان خونریزی شدیدی اتفاق می افتد هر چند این خونریزی به سهولت قابل درمان است. اگر دندان کنده شده دندان شیری است نیازی به کاشتن دوباره ی دندان در بسترش نیست زیرا چنین کاری باعث آسیب به دندان دائمی زیر آن می شود.

دندان خارج شده را درون پارچه ای بپیچید آن را در محلی امن قرار دهید و کودک را برای معاینه نزد دندانپزشک ببرید تا از خارج شدن کامل ریشه ی دندان از بسترش مطمئن شوید. شاید دندانپزشک درمانهای خاصی همچون حافظ فضای بین دندانی را به کار بندد.

چنانچه دندان کنده شده دندان دائمی باشد باید آن را در اولین فرصت بعد از حادثه به بسترش بازگرداند. اقدامات اولیه جهت آماده سازی دندان توسط والدین به این شرح است :

اول دندان را به آرامی با آب شیر بشویید اما از دست کشیدن و مالش آن بپرهیزید. زیرا الیافی که در سطح دندان وجود دارد و باعث قرار گیری دندان در بسترش می شود به دلیل تحریک مکانیکی آسیب می بیند. دندان را در بسترش بگذارید و تاج آن را به دست بگیرید و تا آنجا که ممکن است دندان کنده شده را به عمق بسترش فرو کنید.

با کمک سطح دندان های دیگر میتوان به عمق مناسب فرو بردن دندان پی برد. چنانچه پدر و مادر قادر به انجام این کار نیستند باید فورا دندان را در لیوانی پر از شیر انداخته و همراه کودک به نزد دندانپزشک یا مرکز درمانی ببرند. اگر دندان بیش از ۲ ساعت در محیط خارج از دهان باقی بماند دوباره کاشتن آن در اکثر موارد امکان پذیر نیست.

حفره ها

حفره ها به دلیل ضربه ایجاد نمیشوند و پیشگیری از ایجاد آنها نیز به بحث بهداشت دندانی مربوط است. حفره یکی از انواع آسیب های دندانی است که عفونت به راحتی در آن جای می گیرد. این حفره ها در هر سنی پدید می آید اما با مراقبت صحیح از دندان های کودک میتوان از ایجاد آنها جلوگیری کرد. پیشگیری شامل موارد زیر است :

1- به محض رویش دندانهای کودک مسواک زدن را آغاز کنید. شما ارزش مسواک زدن را با اینکار به کودک می آموزید.

2- معلوم شده است که پس از تولد وجود ماده ی فلوراید مانع ایجاد حفره های دندانی می شود. در حال حاضر آب لوله کشی بیشتر شهرها حاوی ماده ی فلوراید است. اما برای اطمینان از وجود فلوراید کافی در منبع آب شهر با متخصص اطفال خود مشورت کنید. چنانچه کودک از شیر مادرش تغذیه می کند و یا منبع آب شهر فاقد فلوراید است متخصص اطفال ممکن است برای کودک مقداری فلوراید تجویز کند.

3- هنگامی که کودک شیشه ی شیر یا آب میوه را در دهان دارد هیچ گاه به او اجازه ندهید. زیرا قند موجود در شیر یا آبمیوه به تخریب دندان و ایجاد حفره در آن می انجامد. چنانچه در اوان کودکی این اتفاق بیفتد دندانها کاملا تخریب می شوند. در صورتی که کودک بدون شیشه به خواب نمیرود در شیشه اش آب بریزید.

4- بین سن یک تا سه سالگی یک بار کودک را نزد دندانپزشک ببرید. ممکن است دندانپزشک برای جلوگیری از ایجاد حفره در دندان های کودک فلوراید تجویز کند یا دندانهای خالی شده را پر کند.

5- کودک باید بیاموزد که دندانهایش را مرتب و ترجیحا بعد از هر وعده ی غذا مسواک بزند.

6- کودکان را هر 6 ماه تا یکسال یک بار به نزد دندانپزشک ببرید.

با وجود رعایت نکات فوق باز هم ممکن است در دندان های بچه حفره ایجاد شود. درد ، تورم لثه ها یا درد پس از خوردن غذای گرم و سرد علامت ایجاد حفره در دندان است. اگر کودک دچار علائم فوق شود باید به دندانپزشک مراجعه کرد. چنانچه حفره ای درمان نشود به تخریب کامل دندان می انجامد.

منبع: کودک آنلاین