نزدیکی در دوران بارداری، باعث سقط جنین میشه؟

این باور که نزدیکی جنسی باعث سقط جنین خواهد شد، غلط می باشد. اغلب سقط جنین ها به علت اختلالات در تخمک یا اسپرم یا رحم به وجود می آیند. در صورتی که سابقه ی خون ریزی واژینال یا سقط قبلی وجود داشته باشد، بایستی با پزشک مشورت کرد.
مقاربت جنسی معقول تا هفت یا هشت ماهگی از حاملگی بی خطر می باشد (البته در صورتی که هیچ فشاری بر شکم وارد نشود).
پس از به دنیا آوردن نوزاد، به محض بهبود زخمها و بخیه ها و همچنین از بین رفتن درد و جراحتهای میاندوراه و واژن، می توان به الگوی قبلی زندگی و مقاربت و نزدیکی بازگشت.
برخی روشهای ضد حاملگی در این زمان توصیه می شوند زیرا بهتر است تا سه سال پس از زایمان، حاملگی بعدی را به تأخیر انداخت تا سلامت مادر و کودک تأمین گردد. بنابراین مادر فرصتی برای تجدید قوا پیدا کرده و می تواند تمام نیرویش را معطوف به نیازهای رشد کودک بنماید.
گروهی از پزشکان بر این عقیده اند زنانی که احتمال سقط جنین دارند یا آنهایی که سابقه ی زایمان زودرس داشته اند نباید نزدیکی صورت گیرد. دسته ی دیگری آمیزش و نزدیکی را به شرط آن که زن را به حد اورگاسم نرساند تا پایان بارداری بلا اشکال دانسته اند.
نزدیکی با زن بارداری که احتمال چند قلوزایی دارد، در نزدیکی زایمان به دلیل باز بودن دهانه ی رحم و امکان پیدایش عفونت ممنوع می باشد.
نزدیکی با زنی که وضع حمل کرده، پس از چهل روز ایرادی ندارد زیرا تا قبل از این مدت رحم استراحت نکرده و التهابش از بین نرفته و در صورت نزدیکی قبل از این مدت به دلیل التهاب رحم، زمینه ی عفونت فراهم شده و به علت درد ناشی از این التهاب باعث ایجاد سرد مزاجی در آن می شود.
به منظور رعایت بهداشت روح و روان نوزاد و کودک، باید از هرگونه آمیزش در نزد کودکان با اتاقی که کودکان در آن وجود دارند جدا خودداری کرده، زیرا این مسئله باعث چشم چرانی و کج خلقی و بداخلاقی و حتی شب ادراری کودک می گردد و حتی امکان دارد دیگر با پدر یا مادر خود حمام نرود.