ورزش برای کودکان، کدامش مناسب فرزندتان است؟

ورزش برای کودکان نه تنها یک تفریح مناسب برای اوقات فراغت تابستانی است بلکه می توان سرآغاز ورود بچه ها در آینده به ورزش های حرفه ای باشد. پس تعطیلات تابستانی برای ورزش های مناسب برای کودکان می تواند یک فرصت خوب باشد.

اشتراک گذاری

با آغاز تابستان و تعطیلات تابستانی پیدا کردن سرگرمی و تفریح مناسب برای بچه ها یکی از دغدغه های پدر و مادرهاست . ورزش یکی از گزینه های مناسب برای پر کردن وقت خالی بچه ها در روزهای بلند و گرم تابستان است. اما کدام ورزش را برای چه کودکی می توان انتخاب کرد؟ برای انتخاب ورزش مناسب برای بچه ها خوب است ملاک های انتخاب ورزش را بدانیم.

علاقه کودک

مهمترین و بهترین معیار برای انتخاب یک رشته ورزشی مناسب در وهله اول اشتیاق و علاقه کودک می باشد. پس باید در ابتدا توجه کنید که او چه رشته ورزش را دوست دارد. توجه داشته باشید علاقه او در این میان نقش مهمی را بازی می کند زیرا باعث تقویت انگیزه او گردیده و باعث می شود که موفق تر عمل کند. اما اگر فرزندتان به ورزش خاصی علاقه داشت و شما برعکس به او رشته دیگری را تحمیل نمودید باید منتظر باشید که هر لحظه کودکتان آن را رها نماید و یا اصولاً منتظر هیچ گونه پیشرفتی از سوی او نباشید. پس حتی اگر احساس می کنید و می دانید که این علاقه، علاقه ای گذرا و موقتی است. باز به فرزندتان اجازه دهید که آن را تجربه نماید. گاهی اوقات زمان لازم است تا کودک ورزش مورد علاقه اش را کشف کند . محال است بتوانید از کودکی که به ژیمناستیک علاقه ندارد، ژیمناست تربیت کنید! بنابراین ورزش را براساس علاقه او انتخاب کنید.

شرایط جسمانی و فیزیکی

توقع نداشته باشید فرزندتان با ساختار فیزیک بدنی ظریف بتواند ورزش های سخت انجام دهد. به ساختار و فیزیک بدنی او دقت کنید و بعد ورزشی را برایش درنظر بگیرید. درغیراین صورت فقط زمینه آسیب جسمی و روانی او را فراهم کرده اید

روحیه ، مهارت ها، مشکلات شخصیتی

اگرچه روانشناسان توصیه می کنند حضور کودکان غیراجتماعی در جمع ها می تواند وضعیت آنها را تغییر دهد اما همیشه این مساله اتفاق نمی افتد. بنابراین بهتر است برای این کودکان ورزش های انفرادی مانند شنا، تنیس، اسکی و… انتخاب شود.

یا این که بعضی از کودکان ذاتا روحیه جنگنده دارند. این کودکان بهتر است در ورزش هایی وارد شوند که انرژی آنها را در مسیر صحیح قرار دهد. ورزش های رزمی از جمله این ورزش هاست.

در بعضی از کودکان که دچار مشکلاتی در بعضی از زمینه ها هستند مانند کمبوداعتماد به نفس، شرم و خجالت و… انجام یک فعالیت ورزشی مناسب می تواند به رشد این وجوه شخصیتی آنها کمک نماید. بنابراین در اینجا لازم است که پدر و مادر ابتدا در پی کشف معضل و کمبودی که کودک از آن رنج می برد باشند و بعد با پیشنهاد ورزش مناسب به او کمک نمایند تا بر آن غلبه کند به عنوان مثال اگر کودک بسیار خجالتی و کمروست ورزش جمعی مانند فوتبال بسکتبال و والیبال به او کمک خواهد کرد تا بر این مشکل فائق شده و مهارت های اجتماعی او را بهبود خواهد بخشید. یا برای کودکی که کمی تهاجمی و خشن است، انجام ورزش هایی مانند جودو و کاراته که باعث تخلیه شدن این انرژی و خشم می گردد توصیه می شود.

نهایتا والدین می توانند برای انتخاب رشته ورزشی مناسب با یک مشاور مشورت نمایند.

اولویت های کودک

صرف ‌نظر از سن کودک، او یکسری اولویت‌ ها دارد. برخی بچه‌ها از همان ابتدا به آب علاقه دارند درحالی ‌که ممکن است دیگران از آن بترسند و به آن واکنش نشان دهند. بعضی ‌ها از بازی ‌های خشن استقبال می ‌کنند و برخی دیگر از بالا و پایین پریدن خوش‌ شان می ‌آید. شما ممکن است ستاره تیم فوتبال خودتان باشید اما ممکن است فرزندتان شنا را ترجیح بدهد. بچه‌ها نیازی به ورزش‌ های سازمان‌ یافته ندارند تا بتوانند مهارت‌ های ورزشی‌ شان را توسعه دهند. ادوارد لاسکوسکی، پزشک ورزش مایوکلینیک می‌گوید:

«سبک زندگی سالم حتما نباید شامل ورزش حرفه ‌ای باشد. این مهم است که فرزند شما در برخی فعالیت‌ های بدنی دخیل باشد خواه هاکی باشد یا دوچرخه سواری با خانواده یا بازی بسکتبال با بچه‌های همسایه.»

سرعت رشد کودکان با یکدیگر برابر نیست بنابراین بهتر است نسبت به سطح بلوغ جسمی و سطح مهارت فرزندتان عمل کنید.

سن کودک

یک معیار مهم برای انتخاب رشته ورزشی مناسب، سن کودک است. شما به عنوان پدر و مادر و بزرگتر باید آگاه باشید که فرزندتان هنوز توان جسمانی زیادی برای بعضی از ورزش های سنگین ندارد و یا هنوز قادر نیست ورزش هایی را که جمعی بوده و انجام آنها مستلزم داشتن روحیه همکاری و همزمانی و تعادل و توازن بین اعضای گروه می باشد انجام دهد. پرداختن به ورزش می تواند آمادگی جسمانی کودکان و نوجوانان را افزایش دهد. کسب مهارت و موفقیت اعتماد به نفس آنها را افزایش می دهد و به آنها می آموزد که چگونه محرک های آنی را در خود کنترل کنند که این توانایی نه تنها در ورزش که در مناسبات اجتماعی نیز مفید خواهد بود و به یافتن دوستان تازه کمک می کند.

اما ورزش‌های متناسب با سن به این ترتیب است:.

کودکان دو تا پنج سال

کودکان نوپا و پیش‌دبستانی‌ها می‌توانند ورزش‌ های پایه‌ای و حرکات ساده را انجام بدهند. این در حالی است که آنها برای انجام ورزش‌ های حرفه ‌ای و سازمان ‌یافته بسیار کوچک و کم سن و سالند. کارشـناسان ورزش و روانشـناسان کـودک توصـیه می کننـد که کـودکان تا قـبل از رسـیدن بـه سـن ۸ تـا ۱۰ سـالگی نباید در ورزش های رقـابتی سازمان یافته که درآن امتیاز محاسبه می شود و به خصوص بزرگسالان در آن نقش دارند شرکت کنند چون احتمال فشار روانی و یأس ناشی از باخت در آنها زیاد است.

بهترین ورزش‌ها برای این سنین، حرکاتی ساده است که به بازی شباهت دارد و شما می‌توانید بدون اینکه او را به کلاس ورزشی خاصی بفرستید با او ورزش کنید .

برای سنین پایین ورزش باید آموزشی باشد مانند شنا، ژیمناستیک و… که دراین سن کودک با مقدمات آن آشنا می گردد لازم به ذکراست که او می تواند از سن پنج سالگی انجام این فعالیت ها را آغاز نماید.

از سن پنج سال به بعد چه ورزش هایی را می تواند انجام دهد؟ تقریباً در این سن کودکان می توانند همه رشته های ورزشی به جز ورزش-هایی مانند تنیس و پینگ پنگ را که در آنها از راکت استفاده می شود و باید هر دو دست چپ و راست به کار گرفته شوند انجام دهند.

در این سنین باید در بازی، کشف و یادگیری مهارت هایی که از طریق پرتاب کردن و گرفتن، ضربه زدن به توپ، بالا و پائین پریدن، دویدن و بالا رفتن از سراشیبی‌ها، لگد زدن، غلت زدن، بازی کردن با یک توپ سبک، پدال زدن با یک دوچرخه یا سه چرخه کوچک و بازی کردن در آب و شنا کردن حاصل می شود، کاملاً آزادانه صورت بگیرد و بچه ها این مهارت ها را به شادی بخش ترین روش بیاموزند.

واضح است که آموختن این موارد به آنها کمک می کند تا با اعتماد به نفس بیشتر وارد مرحله بعد شوند.

کودکان شش تا هفت سال

همان‌طور که کودکان بزرگ ‌تر می‌شوند، قدرت هماهنگی و توجه آنها بیشتر و بهتر می‌شود و می‌توانند جهت و مفهوم کار تیمی‌ را درک کنند. اگر می‌خواهید کودک تان را در این سنین به کلاس‌های ورزشی بفرستید،‌ فعالیت‌ های ورزشی تیمی ‌بهترین انتخاب هستند.فوتبال، ژیمناستیک، شنا، تنیس، گلف، دو و میدانی و هنرهای رز می برای این سنین مناسبند.

کودکان هشت سال و بالاتر

کودکان وقتی به سن هشت سالگی می ‌رسند،‌ توان انجام طیف وسیعی از ورزش‌ ها را دارند که شما می‌توانید با توجه به علاقه و سلیقه کودک و همچنین مشورت با مربی‌ های این رشته ‌ها او را به کلاس ورزشی بفرستید. البته‌ این را فراموش نکنید که انجام ورزش‌های حرفه‌ ای،‌ تنها راه داشتن یک اندام مناسب برای کودک‌ تان نیست. اگر متوجه شدید فرزند شما به ورزش علاقه ‌مند نیست، نباید او را مجبور کنید. در این شرایط باید برای او فعالیت‌ های فیزیکی دیگری در نظر بگیرید. برای مثال شما می ‌توانید دوچرخه بخرید و به همراه هم به دوچرخه ‌سواری تفریحی بروید. یا اینکه مسیرهایی برای پیاده‌ روی در نظر بگیرید و هر روز کودک‌ تان را به پیاده‌روی ببرید. علاوه بر اینها می ‌توانید برنامه منظمی ‌برای کوهنوردی در نظر بگیرید و او را همراه خود به کوه ببرید. البته فراموش نکنید نباید او را مسافت زیادی پیاده ببرید و خسته کنید.

هشت تا ۱۰ سال

بچه ها بسته به میزان رشد خود می توانند در مسابقات سازمان یافته شرکت کنند مانند مسابقات داخلی در مدارس. آنها هنوز برای توسعه مهارت های خود به کمک نیاز دارند و باید کنار آمدن با ناامیدی و شکست را بیاموزند. کودکانی که بیشتر اوقات بازنده هستند بیش از دیگران مستعد کنار گذاشتن ورزش هستند. والدین و اولیای مدرسه باید مراقب باشند که با فراهم آوردن زمینه مناسب مثلاً شرکت دادن این کودک در مسابقه ای که در آن بیشترین توانایی را دارد موجبات برنده شدن و دلگرمی او را فراهم نمایند. این سنین، بهترین زمان برای پرداختن به ورزش های مختلف و انتخاب ورزش مورد علاقه از میان آنهاست.

۱۰ تا ۱۲ سال

کودکان و نوجوانان می توانند از رقابت در ورزش لذت ببرند و همچنان به آموختن مهارت های تازه بپردازند. بعضی از کودکان در این گروه سنی استعداد و علاقه خاصی به یک ورزش بخصوص نشان می دهند و می توانند با داشتن مربی در این زمینه بسیار پیشرفت نمایند.

نوجوانانی که به هر دلیل علاقه ای به شرکت در ورزش های رقابتی تیمی ندارند، می توانند با راهنمائی مربیان و والدین خود به ورزش هایی چون اسکیت، سوارکاری، دوچرخه سواری و مانند اینها بپردازند.