با فحش دادن کودک سه ساله چه کنیم؟

بچه‌ها در سه و چهار سالگی بیشتر از کلمات ناسزا استفاده می‌کنند. کودکان البته متوجه نیستند و نمی‌دانند که فحش دادن چه اثری دارد و چگونه ممکن است بزرگتر خود را عصبانی و ناراحت کند.
بچه‌ها در این سن، سخت در مقابل قدرت بزرگتر‌ها مقاومت می‌کنند و عکس العمل آن‌ها را می‌سنجند. آن‌ها از کلمات نامناسب در حالی استفاده می‌کنند معنی آن را نمی‌دانند.
عکس العمل نشان دادن پدر و مادر اشتباه است، این موضوع باعث می‌شود کودک احساس کند کار مهمی انجام داده است.

فحش دادن کودک ۳ ساله
بهترین عکس العمل، بی تفاوت ماندن و اعتنا نکردن است، اگر پدر و مادر قبول کنند که کودکشان مفهوم حرفش را نمی‌داند راحت‌تر می‌توانند با بی‌تفاوتی برخورد کنند.
برای کودک یک الگوی خوب باشید، اگر به عنوان یک رهبر حرف بدی بزنید، احتمالا فرزند شما نیز این کار را انجام خواهد داد.
قوانین مربوط به حرف بد را بگذارید، چرا که ممکن است کودکان نیاز به یک هشدار و یادآوری در مورد آنچه که مناسب است، داشته باشند.
برای فحش دادن کودک خود عواقبی را در نظر بگیرید،اگر شما قانونی را در مورد حرف بد ایجاد کرده اید و این اتفاق بیافتد، ممکن است عواقب منفی ناشی از این کار ضروری باشد.
اگر فرزند شما حرف بدی را به زبان می‌آورد، هنگام عصبانیتش به او آموزش بدهید که چگونه می‌تواند خودش را آرام کند.
کارتون‌ها و برنامه‌هایی که کودکتان تماشا می‌کند را با دقت بیشتری کنترل کنید، همچنین جلوی کودکان فحاشی نکنید و اگر این عادت را دارید ترک کنید، چرا که شما اولین الگوی فرزندتان هستید.
هرگز به ناسزاگویی کودک نخندید و طوری رفتار کنید که او متوجه زشت بودن کارش شود.

با کودک خود گفتگو کنید
در فضایی کاملا دوستانه و کودکانه با کودک بد زبان خود صحبت کنید. به او توضیح دهید که بدزبانی یعنی چه؟ و از اثرات منفی بدزبانی به او اطلاعات دهید. استفاده از داستان ها و اشعار کودکانه برای این کار بسیار مفید است، حتی می توانید از ترفند نقش بازی استفاده کنید بدین صورت که با شرکت در بازی های کودک، به طور غیر مستقیم بدزبانی و خوش زبانی را برای او توضیح دهید، تفاوت آنها رابیان کنید و راجع به آن سوال کنید و او را به تفکر وا دارید.

الگوی مناسبی برای او باشید
پدرعصبانی را در نظربگیرید که به دلیل یک مسئله مهم کاری، با همکارش مشاجره ی تلفنی دارد، او بی توجه به کودکان اطرافش، چشمانش را می بندد و هر آنچه ناگفتنی است را به زبان می آورد و پس از کلی بد و بیراه گفتن تلفن را قطع می کند، جالب توجه تر آن است که ناسزا گویی ها افراطی این پدر تا لحظاتی پس از اتمام تماس نیز، همچنان ادامه می یابد و نثار آن همکار می شود.
متاسفانه گاهی اوقات برخی از والدین آموزش لحظه به لحظه ای و اصل همانند سازی در تربیت را فراموش می کنند و گمان می برند که رفتار آنها در این وقت مقتضی بهنجار است و کودک آنها نیز به این نکته اشراف دارد و آن را درک می کند. فراموش کاری و تبعیت ازاین اندیشه ی ناموجه و غلط ، باعث می شود که کودک نه تنها متوجه اشتباه بودن این رفتار نشود بلکه ناسزا گویی را نیز بیاموزد و از همه مهمتر این که یاد می گیرد آن را در خزانه ی رفتاری و گفتاری خود ثبت نموده و در شرایطی بسان آن موقعیت آموزشی، عمل نماید.

برچگونگی صحبت و گفتار خود و اطرافیانتان توجه کنید، تا بدان جایی که امکان دارد از بیان جملات و کلمات نیش دار، دوپهلو و ناخوشایند بپرهیزید. از رفت و آمد او با دوستان بدزبان جلوگیری کنید و از همه مهمتر ان که، بسیار مواظب تاثیر نامملوس اما مبرهن برنامه های تلویزیونی بر فرزندتان باشید، کودکان ما از این غایب همیشه حاضر بیش از آنچه در تصورمان بگنجد، درس می گیرند و آموزش می بینند. کنترل و نظارت بر شنیده ها و دیده های کودک، می تواند نقش بسزایی در حذف کلمات ناخوشایند از مجموعه لغاتی که کودک به کار می گیرد، داشته باشد.

او را با واژه ها و اسامی خوب و بد آشنا سازید
مرز مجاز و غیر مجاز استفاده از کلمات و عبارات را برای کودکتان مشخص کنید و به او توضیح دهید که از چه عبارات و الفاظی نباید استفاده کند.

بدزبانی کودک را نادیده بگیرید
اگر کودک تان سهوا واژه ناشایستی را به کار برد، عکس العملی خنثی داشته باشید؛ در چنین مواقعی بهترین و کارسازترین رفتار، بی توجهی به کودک است بدین صورت که به بد زبانی او، توجهی نشان ندهید و به گونه ای وانمود کنید که هرگز آن را نشنیده اید.

توجه برگردانی کنید
اگر بی توجهی شما موثر واقع نشد و کودک مجددا رفتار خود را پیش گرفت، مستاصل نشوید. برای جلوگیری از تکرار و مدامت بیان او در ان لحظه می توانید از تکنیک توجه برگردانی استفاده کنید. به محض بیان دشنام ،با حفظ حالت عدم التفات خود به آن عبارت، توجه او را به چیزی دیگری معطوف کنید مثلا، از کودک بخواهید که کارتون دلخواهش را نگاه کند و یا راجع به آن سوال کنید.

خوش زبانی او را تائید و تحسین کنید
اجازه دهید کودک وجه تمایز خوش زبانی و بد زبانی را بشناسد؛ لذا، بهتر است گفتار مورد پسند خود را در عمل به او نشان دهید و هر بار که وی بدزبانی نمی کند به این امر اشاره کنید. مثلا، هر گاه او بسیار مودبانه تقاضای خواسته ای می کند و یا از پذیرش درخواستی امتناع می کند، به او بگوئید: " بسیار خوشحالم که این گونه رفتار می کنی".

با کودک بد زبان دهن به دهن نشوید
گاهی کودک برای جلب توجه، اعمال کنترل و تسلط بیشتر و یا عصبانیت شما، به بدزبانی متوسل می شود. هوشیار باشید و در چرخه ی معیوب دور باطل این بازی کودکانه وارد نشوید چرا که ممکن است عنان صبرتان بگسلد و شما نیز بد زبانی کنید که در آن صورت باید بگوئیم که ره رفته را باز گشته اید.

لقب دادن را به او آموزش ندهید
بسیار مشاهده می شود که برخی از والدین بی اطلاع، از فرط خشم، با بیان القابی نه چندان خوشایند چون کودن، نادان، احمق، نفهم، بی تربیت و...سعی در متنبه کردن فرزندشان دارند، و یا همان القاب تمسخر آمیز مورد استفاده کودک را به زبان می آورد و به سرش فریاد می کشند، مثل، "نادان، نمی دانی که نباید به کسی لقب بد بدهی!"
این والدین، غافل از آنند که با دست خود مجوز استفاده از این گونه عبارات را برای فرزندانشان امضاء می کنند. لذا، به جای این رفتار، سعی کنید خشم خود را کنترل نمائید و به او توضیح دهید که چه طور و چرا این قدر عصبانی شده اید!
از سوی دیگر، هرگز به کسی اجازه ندهید که کودک تان را با القاب ناپسند و یا خاصی صدا بزنند،
بهتر است راه های مطلوبی را نیز برای مواجه و واکنش با این افراد به کودک یاد دهید، مثلا، به او بگوئید: "اگر کسی، شما را با اسم بدی صدا زد، جواب او را نده" و..