بیماری آسم در نوزادان، علائم و نحوه تشخیص
آسم در نوزادان، از جمله بیماری های تنفسی شایع در این گروه سنی محسوب می شود که یک بیماری التهابی در مجاری تنفسی است.
آسم در نوزادان، از جمله بیماری های تنفسی شایع در این گروه سنی محسوب می شود که یک بیماری التهابی در مجاری تنفسی است. مجاری تنفسی، هوا را وارد ریه ها کرده و از آن ها خارج می کنند. زمانی که علائم آسم در نوزادان عود می کند، نفس کشیدن دشوار می گردد.
شما همچنین می توانید برای اطلاعات بیشتر در این مورد به مقاله های راه تشخیص آسم چگونه است؟، چگونه حملات بیماری آسم را درمان کنیم؟ و درمان آسم بدون استفاده از اسپری که توسط سایت رسانه دکتر سلامت تهیه شده است، مراجعه کنید.
خس خس کردن، از شایع ترین علائم آسم در نوزادان است. در هر حال، نوزادان ممکن است بدون بروز این علامت دچار بیماری آسم باشند. همچنین بسیاری از نوزادانی که به خس خس مبتلا هستند به آسم در نوزادان دچار نیستند. آسم در نوزادان مختلف اندکی متفاوت ظاهر می شود.
نشانه ها و علائم آسم در نوزادان، شامل موارد زیر می باشد:
-تنفس سریع
-تلاش بیشتر برای تنفس (قرمز شدن سوراخ های بینی، تشدید حرکات شکم)
-نفس نفس زدن هنگام انجام فعالیت های نرمال مانند بازی کردن
-سرفه مداوم
-مشکل در مکیدن یا خوردن
-خستگی که در فعالیت های نرمال طبیعی نیست.
-رنگ پریده یا آبی شدن رنگ صورت، لب ها یا ناخن ها
علت آسم در نوزادان
علت آسم در نوزادان به طور دقیق مشخص نیست. اگر نوزاد سابقه خانوادگی ابتلا به آسم یا آلرژی ها را داشته باشد و یا مادر در دوران بارداری سیگار بکشد، احتمال ابتلا به آسم در نوزادان افزایش می یابد. یک ویروس تنفسی که موجب بروز بیماری در ریه ها می شود، یکی از شایع ترین علل آسم در نوزادان و کودکان زیر 5 سال است.
-در حالی که بزرگسالان نیز دچار عفونت های تنفسی می شوند، احتمال بروز آن ها در کودکان و نوزادان بیشتر است.
-تقریبا نیمی از کودکان مبتلا به آسم علائم آن را قبل از سن 5 سالگی نشان می دهند.
-ویروس ها شایع ترین علل آسم در نوزادان ۶ ماهه و کوچک تر هستند.
تفاوت آسم نوزادان با بزرگسالان:
نوزادان راه های هوایی کوچک تری در مقایسه با کودکان و بزرگسالان دارند. در واقع، این راه های هوایی تا حدی کوچک هستند که حتی انسداد های ایجاد شده در اثر عفونت های ویروسی، سفت شدن مسیرهای هوایی یا تجمع موکوس، تنفس را برای آن ها دشوار می سازد. بنابراین بروز آسم در نوزادان سریع تر و با احتمال بیشتری بروز می کند.
تشخیص آسم در نوزادان دشوار است. از آن جایی که نوزادن توانایی صحبت کردن ندارند، نمی توانند علائم خود را توصیف کنند. آشفتگی نوزاد ممکن است علل گوناگونی داشته باشد. برای تشخیص آسم در نوزادان، والدین باید اطلاعات زیر را در اختیار متخصص نوزادان قرار دهند:
-سابقه خانوادگی آسم یا آلرژی ها
-رفتار و علائم نوزاد
-الگوهای علائم تنفسی (علائم شبانه یا روزانه، با فعالیت یا در حالت استراحت، در پاسخ به دارویی خاص، مشکل در دم یا بازدم)
-محرک ها و پاسخ به غذاها یا محرک های آلرژی احتمالی
تست های عملکرد ریه:
-این تست ها برای تایید تشخیص آسم در نوزادان انجام می شوند. از آن جایی که انجام این تست ها برای نوزادان دشوار است، متخصص نوزادان از نحوه پاسخ دهی نوزاد به برخی داروها و میزان بهبودی وضعیت تنفس آن برای تشخیص آسم در نوزادان استفاده می کند. پزشک برای تشخیص آسم در نوزادان ممکن است انجام آزمایش های خون، تست آلرژی و تصویربرداری اشعه ایکس را توصیه نماید. با استفاده از اطلاعات به دست آمده، پزشک به بهترین تشخیص آسم در نوزادان دست می یابد.
درمان آسم در نوزادان
درمان آسم در نوزادان به کمک داروهایی انجام می گیرد که اغلب برای درمان آسم در کودکان و بزرگسالان تجویز می شوند. دوز و نحوه استفاده از این داروها برای درمان آسم در نوزادان متفاوت است. داروهای استنشاقی اثر سریع تری در رفع علائم داشته و عوارض جانبی کمتری را موجب می گردند. داروهای مورد استفاده در درمان آسم در نوزادان معمولا در فرم استنشاقی مصرف می شوند. دریافت دارو در درمان آسم در نوزادان اغلب به کمک یک نبولایزر یا یک ماسک استنشاقی مخصوص انجام می گیرد.
-نبولایزر یک دستگاه کوچک است که از هوای تحت فشار برای ایجاد ذرات دارو استفاده می کند، این ذرات توسط یک ماسک صورت کوچک استنشاق می شوند. درمان آسم در نوزادان به کمک نبولایزر به 10 دقیقه زمان نیاز دارد. ماسک استنشاقی داروی آزاد شده را نگه می دارد و بدین ترتیب نوزاد می تواند داخل دارو تنفس کند. در برخی موارد در روند درمان آسم در نوزادان، آن ها ممکن است سازگاری بیشتری با ماسک استنشاقی برای دریافت دارو داشته باشند.
-درمان آسم در نوزادان به کمک داروهای مختلف انجام می گیرد. برونکودیلاتورهایی چون سالبوتامول، آلبوترول، لوآلبوترول تترات داروهای سریع اثری هستند که بلافاصله بعد از استفاده راه های هوایی را باز می کنند و تنفس را آسان تر می سازند. داروهایی با اثر طولانی مانند کورتیکواستروئیدهای استنشاقی همچون فلوتیکازون پریپیونات، بودزوناید، مومتازون یا اصلاح کننده های لوکوترین برای بهبود التهاب در راه های هوایی و کنترل علائم آسم در نوزادان به کار می روند. بسته به شدت و تعداد دفعات بروز علائم آسم در نوزادان، ممکن است ترکیبی از این داروها برای درمان آسم در نوزادان تجویز شود.
-برای دریافت برنامه کنترل آسم در نوزادان، با متخصص نوزادان خود در ارتباط باشید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼