در مورد رابطه مقعدی، خطرات کوتاه مدت و درازمدت

رابطه مقعدی عمل دخول آلت تناسلی مردانه، انگشت یا یک شیء خارجی مثل ویبراتور به درون مقعد به قصد دستیابی به لذت جنسی است. در صورت رعایت پرهیزهای مناسب رابطه مقعدی اغلب مواقع ایمن است.
به هر جهت خطراتی در رابطه مقعدی وجود دارد که به شکل بالقوه در مورد رابطه واژنی مطرح نیست. برای مثال مقعد به طور طبیعی قادر به چرب یا لیز کردن خود برای کم کردن ناراحتی و نگرانی‌های مرتبط به سایش مثل آزردگی پوست نیست.

افزایش خطر عفونت باکتریایی
مقعد فاقد سلول‌های لیز کننده طبیعی است که واژن آنها را دارد. مقعد در عین حال فاقد بزاق است. جدار راست روده در عین حال باریک‌تر از جدار واژن است.
فقدان لیز کننده و داشتن بافت‎های نازک‌تر خطر پارگی‌های مرتبط به اصطکاک در مقعد و راست روده را افزایش می‌دهد. برخی از این پارگی‌ها ممکن است کوچک باشند اما آنها نیز کماکان پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
از آنجا که مدفوع به شکل طبیعی حاوی باکتری است از طریق راست روده و مقعد از بدن خارج می‌شود، باکتری‌های مورد اشاره به شکل بالقوه به پارگی‌های ایجاد شده در پوست هجوم می‌آورند.
این وضعیت خطر آبسه مقعدی را که یک عفونت عمقی پوست است و معمولاً نیاز به درمان با آنتی‌بیوتیک دارد، افزایش می‌دهد.
چگونه خطر را کاهش دهیم
برای به حداقل رساندن خطر مورد اشاره مردم می‌توانند برخی موارد احتیاطی را برای پیشگیری از پارگی پوست مقعد رعایت کنند:
- برای به حداقل رساندن پارگی‌های مرتبط به اصطکاک از یک لیز کننده بر پایه آب استفاده کنید.
- در صورت استفاده از کاندوم در هنگام چرخش از رابطه مقعدی به سکس واژنی برای پیشگیری از انتقال باکتری‌ها آن را تعویض کنید.
- تا زمان تثبیت کارکرد ماده لیز کننده از حرکات سریع خودداری نمایید.
- در صورت بروز احساس درد یا ناراحتی عمل را متوقف کنید.
استفاده از مواد اسپرم‌کش نیز می‌تواند خطر تحریک و آزردگی مقعد را افزایش دهد. مردم باید در صورت اقدام به رابطه مقعدی از این مواد استفاده نکنند.

افزایش خطر عفونت‌ واگیردار جنسی
از آنجا که در رابطه مقعدی امکان انتقال عفونت‌های باکتریایی وجود دارد، این نوع رابطه همچنین می‌تواند خطر بروز بیماری‌های واگیردار جنسی را افزایش دهد. برای مثال، چون احتمال پارگی پوست در رابطه مقعدی بیش از رابطه واژنی است، در مورد اول فرصت بیشتری برای گسترش بیماری واگیردار جنسی وجود دارد.
مثال‌هایی از این عفونت‌ها شامل کلامیدیا، سوزاک، هپاتیت، HIV، و هرپس است. این بیماری‌ها می‌توانند درازمدت باشند زیرا بسیاری از عفونت‎های واگیردار جنسی علاج ندارند.
بر مبنای اعلام CDC، "رابطه مقعدی پرخطرترین رفتار جنسی برای انتقال HIV" در مقایسه با دیگر اشکال رابطه مثل رابطه واژنی یا رابطه دهانی است.
در مورد فرد مفعول در رابطه مقعدی، خطر انتقال HIV، 13 بار بیشتر از فرد فاعل است.
چگونه خطر را کاهش دهیم
برای به حداقل رساندن خطر انتقال عفونت واگیردار جنسی، فرد باید در هنگام رابطه مقعدی از کاندوم استفاده کند.
مردم باید در مورد نوع لوبریکانت مورد استفاده خود توجه کنند زیرا لوبریکانت‌های بر پایه روغن مثل ژل پترولیوم می‌توانند به کاندوم‌های لاتکس آسیب بزنند. لوبریکانت‌های بر پایه آب برای استفاده با کاندوم ایمن‌ترند.
یک مقاله که در سال 2016 در نشریه "عفونت‌های واگیردار جنسی" منتشر شد عنوان می‌کند که استفاده از بزاق دهان به عنوان لیز کننده یک ریسک فاکتور سوزاک در مردانی است که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند. در نتیجه استفاده از لوبریکانت‌های تجاری ممکن است ایمن‌تر باشد.
کاندوم‌ها محافظت صد در صد در مورد پیشگیری از بیماری‌های واگیردار جنسی ایجاد نمی‌کنند. CDC توصیه می‌کند که افراد در معرض ریسک بالای HIV، مثل مردم دارای همخوابه‌های متعدد یا دارای ارتباط با شخص دچار HIV از پیشگیری پیش از تماس یا PrEP استفاده کنند. این رویکرد شامل استفاده از یک سری داروها است که می‌توانند خطر ابتلاء به HIV را کاهش دهند.

تشدید هموروئید
هموروئیدها قسمت‌هایی پر از رگ‌های خونی در داخل و خارج راست روده هستند که باعث خارش، خونریزی جزئی و گاهی اوقات درد می‌شوند.
در حالی که هموروئیدها می‌توانند نامطبوع و دردناک باشد، به آسانی درمان می‌شوند و بسیار قابل پیشگیری هستند.
رابطه مقعدی می‌تواند باعث تشدید هموروئید در برخی از مردم شود. به هر حال، احتمالش کم است که رابطه مقعدی در مردمی که پیشتر دچار هموروئید نبوده‌اند هموروئید ایجاد کند.
چگونه خطر را کاهش دهیم
همیشه پیشگیری از تحریک هموروئیدها در هنگام انجام رابطه مقعدی ممکن نیست، اما استفاده به میزان کافی از لوبریکانت می‌تواند تحریک مورد بحث را به حداقل برساند.

بارداری
یک افسانه شایع این است که زنان ممکن است بر اثر رابطه مقعدی باردار شوند.
این موضوع کاملاً صحت ندارد اما این احتمال هست که مایع منی پس از سکس مقعدی وارد واژن شود.
چگونه خطر را کاهش دهیم
استفاده از کاندوم در طول رابطه مقعدی برای پیشگیری از بارداری مهم است. اگر شرکاء جنسی بخواهند از رابطه مقعدی به رابطه واژنی بپردازند باید برای به حداقل رساندن عفونت باکتریایی کاندوم مورد استفاده را تعویض کنند.

افزایش خطر فیستول
در موارد بسیار نادر این امکان وجود دارد که پارگی جدار مقعد یا راست روده بزرگ‌تر شود. پزشکان این مورد را فیشور یا پارگی بزرگ می‌نامند.
برخی از اوقات پارگی مزبور به قدری بزرگ است که از روده گذشته به دیگر قسمت‌های بدن می‌رسد. دکترها این مورد را فیستول می‌نامند.
فیستول می‌تواند یک وضعیت اورژانسی در پزشکی باشد زیرا به مدفوع امکان می‌دهد تا از روده خارج شده به دیگر قسمت‌های بدن برسد.
از آنجا که مدفوع به شکل طبیعی دارای مقادیر قابل توجهی باکتری است، دچار شدن به فیستول می‌تواند دیگر نقاط بدن را به باکتری‌ها آلوده کند. برای ترمیم فیستول پزشکان به طور معمول از عمل جراحی استفاده می‌کنند.
یک بار دیگر این مورد نیز یک عارضه بالقوه در رابطه مقعدی است. به همین دلیل مهم است که از لیز کننده استفاده شود و در صورت بروز درد سکس مقعدی متوقف گردد.

آیا خطرات درازمدتی مطرحند؟
برخی از مردم معتقدند که یک خطر ممکن در رابطه مقعدی گشاد شدن راست روده برای طولانی مدت است و این موضوع به بی‌اختیاری مدفوع منجر می‌شود. کارشناسان پزشکی عمدتاً با این نظر موافق نیستند.
به هر جهت یک مطالعه در سال 2016 که در "ژورنال آمریکایی گاستروانترولوژی" منتشر شد به رفتار جنسی 4170 فرد بزرگسال پرداخته است. محققان از نمونه‌ها پرسیدند که آیا هرگز رابطه مقعدی داشته‌اند و آیا دچار بی‌اختیاری مدفوع شده‌اند.
پژوهشگران پی بردند که ۳۷.۳ درصد زنان و ۴.۵ درصد مردان مطالعه سابقه رابطه مقعدی دارند. محققان همچنین پی بردند که نرخ بی‌اختیاری مدفوع در مقایسه با مردان و زنانی که سابقه رابطه مقعدی نداشتند در مردان دارای سابقه این رویکرد اندکی بالاتر بود. نرخ بی‌اختیاری مدفوع در مردان دارای سابقه رابطه مقعدی نسبت به زنان بیشتر بود.
مطالعه مزبور محققان را به این جمع‌بندی رسانید که یک ارتباط بالقوه بین بی‌اختیاری مدفوع و رابطه مقعدی وجود دارد. به هر جهت، بسیاری از کارشناسان از مطالعه مزبور انتقاد کرده‎اند زیرا این مطالعه به ارزیابی دیگر عوامل منجر به بی‌اختیاری مدفوع نپرداخته است.
بنابراین برای پزشکان و محققان تأیید کامل مطالعه مزبور و نتایج آن مبنی بر اینکه بی‌اختیاری مدفوع یک ریسک ممکن درازمدت رابطه مقعدی است دشوار است.
در کل اگر مردم پرهیزهای لازم را شامل استفاده از لوبریکانت کافی و اجتناب از مقاربت جنسی در صورت احساس درد است مراعات کنند، نباید انتظار داشت که بی‌اختیاری مدفوع به عنوان یک عارضه درازمدت رابطه مقعدی بروز کند.

پیام همراه
رابطه مقعدی می‌تواند برای بسیاری از مردم یک گزینه لذت‌بخش و ایمن باشد. اگر شخص پرهیزهای لازم را انجام دهد می‌تواند خطرات مرتبط را به حداقل برساند.
ارتباط با شریک جنسی در مورد ناراحتی‌های مرتبط به رابطه مقعدی می‌تواند احتمال جراحات مرتبط به اصطکاک را کاهش دهد.