اختلال بینایی در بارداری، آنچه باید بدانید

برخی خانم های باردار در طی دوران حاملگی به دلیل تغییراتی که در بدن آنها رخ می دهد، ممکن است دچار اختلال بینایی در بارداری شوند. از این رو در این بخش به ارائه توضیحاتی درباره تاثیرات بارداری بر روی دید و بینایی پرداخته ایم که امیدواریم سودمند واقع شود.
دوران بارداری از جمله شیرین ترین و خاص ترین لحظات زندگی هر مادر بارداری محسوب می شود که در کنار لذت هایی که دارد با سختی هایی همراه است. در طی این دوران به دلیل تغییراتی که در بدن خانم های باردار رخ می دهد، ممکن است موجب بروز مشکلات و مسائلی برای آنها شود.؛ اختلال بینایی در بارداری یکی از مشکلات شایع این دوران است که اغلب به دلیل فشار خون بالا، مسمومیت بارداری و یا پره اکلامپسی اتفاق می افتد. در ادامه این مطلب اطلاعات بیشتری در این زمینه در اختیارتان قرار می دهیم، بنابراین پیشنهاد می کنیم تا پایان همراه ما باشید.

اختلال بینایی در بارداری
همانطور که که اشاره کردیم، فرآیند بارداری موجب تغییرات فیزیولوژیک زیادی در بدن مادران باردار می شود، یکی از این تغییرات که می تواند آزار دهنده باشد، تاثیر آن بر روی قدرت بینایی خانم های باردار است. آمار و ارقام نشان داده است که از میان هر ۴ خانم باردار شاید یک نفر مبتلا به این اختلال شود، اما لازم است بدانید که خوشبختانه این وضعیت دائمی نبوده و بعد از زایمان برطرف خواهد شد. در این مطلب شما را با برخی از دلایل این مشکل آشنا می کنیم.
احتباس مایعات که منجر به تورم در بارداری می شود، در سطح قرینه نیز رخ داده و در نتیجه موجب ضخیم شدن قرنیه می شود، ضخامت قرینه و جذب آب بیشتر موجب خمیدگی و انحنای سطح چشم شده و بنابراین نوری که به چشم وارد می شود، به دلیل عدم تمرکز دقیق بر روی شبکیه منجر به کمتر شدن وضوح تصویر می شود. ضمن اینکه نشت مایع در غشای چشم یکی دیگر از مشکلاتی است که اغلب در سه ماهه سوم بارداری اتفاق می افتد و نیز موجب اختلال بینایی در دوران بارداری خواهد شد.
در طول دوران بارداری، هورمون ها نیز تاثیر زیادی در ایجاد این عارضه می توانند داشته باشند، زیرا هورمون های ترشح شده موجب بزرگ شدن غده هیپوفیز در مغز شده که این مساله موجب وارد شدن فشار به عصب بینایی و در نتیجه کاهش دید در مادران باردار می شود.
یکی دیگر از دلایل اختلال بینایی در بارداری کاهش الاستیسیته بافت ها است که این عارضه منجر به کاهش ۲۰ درصدی فشار طبیعی داخل چشم ها شده و متعاقب آن استحکام دیواره چشم ها در این دوران کاهش خواهد یافت.
کاهش قدرت بینایی، کم شدن دید در مکان های تاریک یا شب کوری، خشکی چشم، عدم توانایی در مشاهده اجسام دور و نیز تحمل نکردن لنزهای تماسی برخی از مشکلات چشمی شایع می باشد که خانم های باردار را در طی این دوران درگیر می کند. این مشکلات بینایی که اغلب خفیف می باشند در طول سه ماهه سوم بارداری رخ داده و گذرا می باشد. توصیه می شود تست بینایی سنجی را تا دو ماه پس از زایمان و برگشت هورمون های بدن به حالت طبیعی به تاخیر اندازید، زیرا در این صورت پزشک قادر به تشخیص تغییر شماره چشمتان به طور دقیق خواهد بود.
استفاده از لنزهاب تماسی در دوران بارداری به ویژه در سه ماه آخر به دلیل حساس شدن قرینه می تواند بسیار دردناک و آزار دهنده باشد، حتی استفاده از آنها می تواند منجر به آسیب رساندن به سطح قرینه و در نتیجه درد و قرمزی چشم ها شود. از این رو بسیاری از خانم های باردار در دوران بارداری تحمل لنزهای تماسی را ندارند و ناچار به استفاده از عینک می شوند، اما با پایان دوره حاملگی و پس از زایمان این مشکل حل می شود، بنابراین لازم نیست مادران از این بابت نگرانی داشته باشند.
برخی از اختلالات بینایی در بارداری نظیر خشکی چشم و تورم پلک ها در این دوران شایع تر می باشند و می توانند منجر به سردرد های عادی و یا میگرنی شوند. برای رفع این مشکل، به مادران باردار توصیه می شود تا آب و مایعات فراوان بنوشند و نیز از مصرف زیاد نمک خودداری کنند، همچنین به منظور محافظت از چشم های خود در برابر نور شدید به خصوص در فصل تابستان از عینک دودی استفاده نمایند.