ترشحات سبز واژن، همه اطلاعات لازم

میزان ترشحات واژن و رنگ آن در طول سیکل ماهیانه متغیر است. ترشحات نرمال واژن اغلب بی رنگ و شفاف یا سفید رنگ هستند. ترشحات سبز رنگ طبیعی نیستند و غالبا ناشی از عفونت های واژن هستند. خوشبختانه عفونت های مرتبط با ترشحات سبز رنگ واژن اکثر اوقات خطرناک نیستند و به راحتی و با کمک آنتی بیوتیک بهبود می یابند. با این حال تشخیص و پیگیری به موقع ترشحات سبز رنگ واژن به منظور جلوگیری از پیشرفت عفونت مهم است. در این مقاله درباره ترشحات سبز رنگ واژن، ترشحات سبز بدون بو، علت ترشح سبز رنگ واژن، ترشحات سبز رنگ واژن در دختران، ترشحات سبز کمرنگ واژن، ترشحات سبز رنگ واژن در بارداری، ترشحات سبز رنگ واژن بعد از زایمان و درمان ترشحات سبز رنگ واژن صحبت می کنیم.

ترشحات سبز رنگ واژن نشانه چیست؟
ترشحات سبز رنگ واژن، اغلب به علت پاسخ التهابی بدن به عفونت ایجاد می شوند. هنگامی که عوامل بیماری زا یا به اصطلاح پاتوژن ها وارد دستگاه تناسلی می شوند، در آنجا تکثیر می شوند و ترشحات واژن را به رنگ های زرد، زرد مایل به سبز و یا سبز در می آورند. هنگام شروع عفونت ترشحات کثیف به نظر می رسند و رفته رفته زرد رنگ می شوند. با پیشرفت بیشتر عفونت، ترشحات ابتدا به رنگ سبز کمرنگ و نهایتا به سبز چرک و پررنگ تغییر رنگ می دهند. اغلب اوقات ترشحات سبز رنگ با بوی نامطبوع و سایر علائم همچون خارش، سوزش ادرار و نیز درد در هنگام نزدیکی همراه اند.

علت ترشحات سبز رنگ واژن
سه علت عمده برای ترشحات سبز رنگ وجود دارد:
1. عفونت تریکومونایی: تریکومونازیس نوعی عفونت است که از راه رابطه جنسی منتقل می شود و ناشی از نوعی انگل به نام "تریکومونا واژینالیس" است. 70 درصد افرادی که دچار تریکومونازیس می شوند، علامتی ندارند. افرادی که علامت دار هستند، مدت 5 تا 28 روز پس از تماس جنسی دچار ترشحات سبز مایل به زرد می شوند که بوی نامطبوع ماهی می دهد. علائم دیگر شامل خارش، وجود راش (دانه های قرمز رنگ روی پوست) در اطراف واژن، درد یا ناراحتی هنگام ادرار کردن و لکه بینی بعد از پریود است. درد در ناحیه لگن نیز ممکن است احساس شود اما کمتر شایع است.
تشخیص تریکومونا تنها با شرح حال میسر نیست؛ بلکه نیازمند ارزیابی های آزمایشگاهی بیشتر برای تشخیص آن هستیم. خبر خوب این است که خوشبختانه تریکومونازیس به راحتی و با آنتی بیوتیک طی حدود ۲ هفته درمان می شود. آنتی بیوتیک انتخابی پزشک برای این مورد معمولا مترونیدازول است.
2. سایر عفونت های منتقله از راه جنسی مثل گنوره(سوزاک) و کلامیدیا: افرادی که دچار تریکومونازیس هستند، به طور شایع، همزمان مبتلا به عفونت های دیگر جنسی از قبیل گنوره و کلامیدیا نیز می باشند. مانند تریکومونا، بسیاری ار افراد آلوده به گنوره و کلامیدیا هم علامتی ندارند. افراد علامت دار غالبا دارای احساس درد یا سوزش هنگام ادرار هستند و ترشحات زیاد واژن به رنگ سفید، زرد یا سبز دارند. هم چنین درد هنگام نزدیکی و لکه بینی بعد از پریود هم از جمله علائم این عفونت ها هستند. نکته مهمی که وجود دارد این مورد است که درمان نکردن گنوره و کلامیدیا می تواند منجر به مشکلاتی جدی نظیر بیماری عفونت لگن شود. هرچند که در مواقعی بیماری عفونت لگن هم بدون علامت است، اما درمان نشدن آن ممکن است اثرات مهمی روی باروری فرد بگذارد؛ به این معنی که منجر به ناباروری و یا حاملگی خارج رحمی گردد. از آنجاییکه اغلب بیماری های منتقله از راه جنسی بی علامت هستند، تشخیص و درمان به موقع آن ها به منظور پیش گیری از عواقب ناشی از پیشرفت و مزمن شدن بیماری، اهمیت زیادی دارد. عدم تشخیص و درمان این عفونت ها نه تنها به ضرر فرد آلوده است، بلکه شریک جنسی وی را نیز می تواند آلوده سازد. بنابراین توصیه می شود افراد پرخطر حتما برای بررسی بیشتر سلامت خود به پزشک مراجعه کنند.
۳. عفونت واژینال باکتریایی: عفونت باکتریایی واژن شایع ترین علت عفونت واژن در سنین ۱۵تا ۴۴ سال در زنان است و یکی از علل دیگر ترشحات سبز رنگ می باشد. برخلاف موارد قبلی، این مورد به وسیله تماس جنسی منتقل نمی شود. محیط واژن در حالت طبیعی دارای باکتری های مفیدی است که از رشد باکتری های مضر در این ناحیه جلوگیری می کنند. به هم خوردن تعادل باکتری های خوب و بد منجر به رشد باکتری های مضر و در نتیجه عفونت باکتریایی واژن خواهد شد. محققان در مورد علت به هم خوردن این تعادل باکتریایی و ایجاد عفونت باکتریایی واژن صد درصد مطمئن نیستند؛ اما احتمال می دهند شریک جنسی جدید و یا داشتن شرکای جنسی متعدد در این باره نقش داشته باشند. هم چنین دوش واژینال (گرفتن آب با فشار به واژن) با از بین بردن باکتری های مفید می تواند فرصتی را برای رشد باکتری های دیگر فراهم سازد. با اینکه عفونت باکتریایی واژن یک عفونت منتقله از راه جنسی نیست، اما شیوع آن در افراد فعال از نظر جنسی بیشتر است. بسیاری از افراد دچار این نوع عفونت از مشکل خود بی اطلاع اند؛ چراکه هیچ علامتی ندارند. در صورت علامت دار بودن، علائم آن شامل موارد زیر است:
-ترشحات واژن سفید یا طوسی رنگ (گاهی با ته رنگ سبز)
-بوی شدید و نامطبوع ماهی که به خصوص پس از سکس قابل تشخیص است
-خارش
-راش اطراف واژن
-درد و ناراحتی هنگام ادرار کردن
ابتلا به عفونت باکتریایی واژن به علت التهاب زمینه ای که ایجاد میکند، می تواند منجر به افزایش ریسک ابتلا به بیماری های منتقله از راه جنسی نظیر HIV، تبخال تناسلی، کلامیدیا، بیماری التهابی لگن و گنوره شود. هم چنین ممکن است باعث مشکلات بارداری از قبیل زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد گردد.
در صورتی که شک به ابتلا به عفونت باکتریایی واژن دارید، توصیه می شود هر چه سریعتر با مراجعه به پزشک آن را پیگیری کنید.

ترشحات سبز رنگ واژن در بارداری
با توجه به این که ترشحات واژن در طی بارداری مقداری تغییر می کند، ممکن است این سوال پیش بیاید که آیا ترشحات سبز رنگ در بارداری طبیعی است؟ پاسخ "خیر" است.
بنابراین هنگامی که متوجه این موضوع شدید بهتر است از خود درمانی و نادیده گرفتن آن جلوگیری کنید و حتما موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. هر کدام از عللی که ذکر شد، در صورت وجود می توانند حاملگی شما را به خطر بیندازند و به کودک شما آسیب برسانند. لذا درمان این عفونت ها در بارداری اهمیت دوچندان دارند.
علاوه بر سه موردی که در بالا اشاره شد، دو علت دیگر هم در بارداری می توانند منجر به ترشحات سبز رنگ شوند: عفونت مجاری ادراری و به ندرت مایع آمنیوتیک.
ریسک ابتلا به عفونت ادراری در حاملگی بیشتر است. علت آن بزرگی رحم است که به مجاری ادراری فشار وارد می کند و با احتباس ادرار می تواند منجر به عفونت مثانه و مجاری ادراری شود. دو علامت مهم آن سوزش ادرار و ترشحات سبز رنگ است که در صورت وجود آن ها باید به پزشک مراجعه کنید. این مورد به راحتی قابل درمان است و عارضه خاصی برای بارداری و جنین ایجاد نمی کند.

ترشحات سبز رنگ واژن در دختران
درست است که شیوع عفونت واژن در افرادی که رابطه جنسی دارند بیشتر است، اما این مورد بدین معنی نیست که دختران دچار این مشکل نمی شوند. شایع ترین علت عفونت واژن باکتریایی است که با رابطه جنسی منتقل نمی شود. شایع ترین علت ایجاد عفونت باکتریایی واژن هم قلیایی شدن مکرر واژن است. یکی از علل مهم قلیایی شدن واژن دوش واژینال و شست و شوی بیش از حد واژن است که ممکن است در دختران وجود داشته باشد. برخی افراد هم به علل ژنتیکی بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های واژن هستند و در سنین پایین دچار عفونت می شوند. استعمال سیگار هم می تواند فرد را مستعد عفونت واژینال کند.

ترشحات سبز رنگ واژن بعد از زایمان
پس از زایمان مادران ممکن است با مشکلاتی از قبیل عفونت مواجه شوند که یکی از علائم آن رنگ غیر طبیعی ترشحات است. مانند تمام موارد دیگر در این مورد هم جهت ارزیابی بیشتر، بهتر است مراجعه به پزشک صورت گیرد.

ترشحات سبز رنگ بدون بو
به طور کلی ترشحات واژن نباید سبز باشد و سبز بودن آن خودش یک عامل مهم برای مراجعه به پزشک است. گاهی ممکن است عفونت های خاص بوهای شدیدی ایجاد نکنند و بوی آن ها نامحسوس باشد. ترشحات زرد رنگ بدون بو می توانند طبیعی باشند، اما وجود ترشحات سبز در مدت مشخص و عدم رفع آن حتی اگر بدون بو باشد، نیازمند ارزیابی های بیشتر است.

درمان ترشحات سبز رنگ واژن
درمان ترشحات سبز واژن نیازمند درمان علت زمینه ای آن است. بسته به این که چه عفونتی منجر به ترشحات شده و شدت آن چقدر است، درمان های مختلفی موجودند. یکی از آنتی بیوتیک های پر مصرف در عفونت های واژینال، مترونیدازول است که به شکل موضعی و خوراکی قابل مصرف می باشد. برای درمان عفونت باکتریایی واژن گاهی از کلیندامایسین هم استفاده می شود. بهتر است برای آگاهی از نوع دارو، دوز و مدت استفاده از آن با پزشک خود مشورت کرده و از خوددرمانی پرهیز کنید.

نکته نهایی راجع به ترشحات سبز رنگ واژن
ترشحات سبز رنگ واژن اغلب ناشی از عفونت های واژن هستند. از علل مهم عفونت واژن می توان روابط جنسی پر خطر و قلیایی شدن مکرر واژن را نام برد. دو علت عمده قلیایی شدن واژن روابط جنسی زیاد (به علت قلیایی بودن مایع منی مردان) و دوش واژینال است. استعداد ژنتیکی و سیگار هم می توانند از عوامل مستعد کننده فرد برای عفونت واژن باشند. با توجه به اینکه مزمن شدن این عفونت ها می تواند مشکلات زیادی را ایجاد کند و حتی باروری فرد را دچار مشکل کند، تشخیص به موقع و درمان آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. خوش بختانه درمان عفونت های واژن به راحتی و به کمک آنتی بیوتیک انجام می شود.