مصرف مسکن در بارداری، چه عوارضی خواهد داشت؟

احتمال ناباروری جنین، عدم نزول بیضه‌ها و بیضه نهفته از عوارض مصرف مسکن در بارداری است. به مادران باردار توصیه می‌شود تا حد امکان از مصرف مسکن در بارداری اجتناب کنند.
اگر به مصرف مسکن ها عادت دارید و حالا که باردار شده‌اید نسبت به این کار دچار تردید شده‌اید، باید بدانید که لازم است عادت خود را ترک کنید. کارشناسان هشدار می‌دهند که مصرف طولانی مدت استامینوفن، ایبوپروفن، ژلوفن و سایر مسکن‌ها در دوران بارداری، ممکن است سلامت جنین را به خطر بیاندازد. بیایید عوارض مصرف مسکن در بارداری را بر اساس آخرین پژوهش‌ها بررسی کنیم.

عوارض مصرف مسکن در بارداری
تحقیقات پژوهشگران دانمارکی نشان می‌دهد که مصرف این دارو‌ها در بارداری خطر ابتلا به عدم نزول بیضه‌ها (undescended testicles) را در نوزادان پسر افزایش می‌دهد، وضعیتی که منجر به ناباروری و سرطان بیضه در بزرگسالی می‌شود.
در حال حاضر پزشکان به زنان باردار توصیه می‌کنند برای حفظ سلامت جنین تا حد ممکن از مصرف دارو‌های مسکن اجتناب کنند. البته تحقیقات پژوهشگران در این زمینه هنوز ادامه دارد.
از سویی دیگر گفته می‌شود که مصرف مقطعی دارو‌های مسکن، تنها در مواقع مورد نیاز، آسیبی را متوجه جنین نمی‌کند.
NHS (خدمات بهداشت ملی) توصیه می‌کند که زنان باردار از مصرف دارو‌های مسکن در بارداری اجتناب کنند. اما مصرف استامینوفن در دوز‌های اندک برای کاهش درد کوتاه مدت، موردی ندارد.
با این حال بیش از نیمی از زنان باردار در اروپا و ایالات متحده گزارش کرده اند که در هنگام بروز درد از مسکن‌های ضعیف استفاده کرده اند.
در پژوهش اخیری که محققانی از دانمارک، فنلاند و فرانسه بر روی بیش از ۲۰۰۰ زن باردار و نوزاد آن‌ها انجام دادند، نتایج زیر به دست آمد.
آن‌ها دریافتند، زنانی که به طور همزمان بیش از یک داروی مسکن را مصرف کردند، مانند استامینوفن و ایبوپروفن، ۷ برابر بیش از دیگران خطر تولد نوزادان پسر با اختلال عدم نزول بیضه‌ها و بیضه نهفته (کریپتورکیدیسم) دارند.
این طور به نظر می‌رسد که سه ماهه دوم بارداری - هفته ۱۴ تا ۲۷ حاملگی - زمان بسیار حساسی در تکامل جنین است.

نتایج آخرین پژوهش‌ها
گزارش Online Mail در مورد مطالعات جدید پیرامون عوارض مصرف مسکن در بارداری، بیان می‌کند: "زنان بارداری که از دارو‌های مسکن استفاده می‌کنند، ممکن است به باروری فرزندان خود آسیب برسانند"
بدیهی است که برای انجام این پژوهش‌ها زنان باردار و جنین شان را در معرض خطر بالقوه قرار نمی‌دهند. در این مطالعات، آزمایش‌ها بر روی حیوانات و بافت‌های جنین در آزمایشگاه انجام می‌شود تا تاثیر و عوارض مسکن در بارداری مشخص شود.
آن‌ها دریافتند، در بافت جنین انسانی که به مدت یک هفته در معرض استامینوفن و ایبوپروفن قرار گرفته بود، تعداد سلول‌های زایایی (سلول‌هایی که به اسپرم و تخمک تبدیل می‌شوند) کاهش چشمگیری یافت.
پژوهشگران اعلام کردند که نتایج این آزمایش "باعث افزایش نگرانی" در مورد عوارض مصرف مسکن در بارداری می‌شود، زیرا مصرف آن‌ها توانایی باروری جنین را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
البته مسئله مهم در این مطالعه این است که آزمایش بر روی موش‌ها و بافت‌های انسانی موجود در ظروف آزمایشگاهی انجام شده، بنابراین نمی‌تواند اثرات واقعی دارو‌های مسکن را در زنان باردار نشان دهد. همچنین نمی‌توان گفت که آیا تاثیر آن برگشت پذیر است، یا محدود به زمان خاصی است.
دستورالعمل‌های فعلی توصیه می‌کنند که مصرف استامینوفن در دوران بارداری ایمن است. البته بایستی از کمترین دوز موثر دارو استفاده شود. از سویی دیگر از مصرف ایبوپروفن (ژلوفن) در دوران بارداری بایستی اجتناب شود. مگر اینکه به طور خاص توسط پزشک توصیه شده باشد.

افزایش احتمال ناباروری جنین
همان گونه که گفته شد استفاده از مسکن در سه ماهه دوم بارداری، خطر ابتلا به کریپتورکیدیسم و سرطان بیضه در نوزادان پسر را دو برابر می‌کند.
در میان دارو‌های مسکن، مصرف ایبوپروفن و آسپرین خطر ابتلای جنین به این مشکل را چهار برابر می‌کند.
مصرف استامینوفن به تنهایی نیز به نظر می‌رسد خطر کریپتورکیدیسم را افزایش می‌دهد، اگر چه افزایش قابل توجهی نیست.
استفاده همزمان از بیش از یک مسکن، از جمله استامینوفن، در سه ماهه دوم، خطر را ۱۶ برابر افزایش می‌دهد.
همچنین مصرف دارو‌های ضد درد به مدت بیش از دو هفته در دوران بارداری نیز به طور قابل توجهی موجب افزایش خطر ابتلای جنین به کریپتورکیدیسم می‌شود.
محققان معتقدند که دارو‌های مسکن باعث اختلال در روند طبیعی هورمون‌های مردانه در جنین‌های پسر می‌شوند و این امر مانع رشد طبیعی بیضه‌ها می‌شود. انجام مطالعات بر روی موش‌های صحرایی نیز این نظریه را تایید می‌کند.
دکتر هنریک لفرز Henrik Leffers، دانشمند ارشد Rigshospitalet در کپنهاگ، که این تحقیقات را رهبری می‌کند، می‌گوید: "اگر اختلال‌های غدد درون ریز عامل اصلی مشکلات تولید مثل در میان مردان جوان باشد، این تحقیق نشان می‌دهد که باید نسبت به استفاده از دارو‌های مسکن خفیف در دوران بارداری احتیاط کرد، زیرا ممکن است دلیل اصلی مشکلات ناباروری در مردان باشد. "
به رغم برخی محدودیت‌ها در این مطالعه، محققان می‌گویند یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهد بایستی نسبت به عوارض مصرف مسکن در بارداری توجه ویژه داشت و در این نکته به هنگام تجویز آن‌ها در نظر گرفته شود.
از سویی دیگر دکتر الن پیسی Allan Pacey، استاد ارشد اندرولوژی در دانشگاه شفیلد، می‌گوید: "پژوهشگران بایستی در نظر داشته باشند که قرار گرفتن زنان باردار برخی مواد شیمیایی نیز ممکن است دلیل ناباروری مردان در بزرگسالی باشد. اما با این وجود، نتایج این تحقیقات هشدار دهنده است و بایستی همگان نسبت به عوارض مصرف مسکن در بارداری آگاه شوند.
در هر صورت، پژوهش‌های بسیاری برای اثبات این نظریه بایستی انجام شود. "
دکتر باسکی تیلاگاناتان، استاد کالج سلطنتی متخصصین زنان و زایمان، می‌گوید که این یافته‌ها بایستی با احتیاط تفسیر شوند. برای نمونه، او توضیح داد: "این مطالعه نشان می‌دهد که یک رابطه، میان مصرف مسکن در بارداری و ابتلای جنین‌های پسر به کریپتورکیدیسم وجود دارد. در نتیجه نمی‌توان گفت که دلیل ابتلا به این مشکل مصرف داروی مسکن است. ممکن است بیماری مادر، برای نمونه، یک عفونت ویروسی در بارداری، که نیازمند درمان با داروی مسکن بوده؛ علت اصلی بروز مشکل کریپتورکیدیسم در جنین‌ها باشد. "
از هر ۲۰ پسر در انگلستان یکی از آن‌ها به کریپتورکیدیسم مبتلا هستند.

جمع بندی
ناباروری جنین، ابتلای نوزادان پسر به کریپتورکیدیسم و عدم نزول بیضه ها از عوارض مصرف مسکن در بارداری است.
در حالت ایده آل، توصیه می‌شود که از مصرف دارو‌های مسکن در دوران بارداری اجتناب کنید
استامینوفن به عنوان "مسکن امن" در دوز‌های کوچک برای مدت کوتاهی قابل استفاده است.
کارشناسان مصرف ایبوپروفن را در دوران بارداری (به ویژه سه ماهه دوم) توصیه نمی‌کنند.
از مصرف همزمان دو داروی مسکن در دوران بارداری اجتناب کنید.
بهتر است قبل از مصرف هر دارویی در دوران بارداری، با پزشک خود مشورت کنید.