دلایل گریه نوزاد، روش شناسایی

وقتی نوزاد بزرگتر می شود و دنیای او پیچیدگی های بیشتری پیدا می کند دلایل گریه او نیز تخییر می نماید. در نوزادان بزرگتر دلیل گریه تقریبا همیشه به شکلی از مشکلات احساسی ناشی می شود مادر در حال رفتن است و عدم وجود عشق او، ترسی، اضطراب یا جدایی موجب گریه نوزاد می شود.

بی حوصلگی
با بزرگتر شدن نوزاد مدتی که در بیداری می گذراند بیشتر می شود و به همین خاطر بیشتر ممکن است حوصله اش سر برود. بسیاری از کودکان به دلیل سر رفتن حوصله شان گریه می کنند به خصوص اگر تنها گذاشته شده باشند و چیزی برای سرگرم شدن یا نگاه کردن به آن یا کسی برای بازی با او در کنارشان نباشد. فرزند یک ساله شما از بودن در کنار شما بیش از هر چیز دیگری لذت می برد و مرتبا به کاری که انجام می دهید علاقه نشان می دهد.
چه باید کرد
همیشه در گهواره کودک چند اسباب بازی بگذارید به خصوص مجله های قدیمی یا کتاب های پارچه ای. آویزهای متحرک یا زنجیرهایی از اشیای مختلف که در بالای گهواره نصب می شوند به سرگرم کردن و منحرف کردن ذهن او از تنهایی کمک بسیاری می کنند. با اینکه ممکن است نوزاد از وجود شما نیز خسته شود اما اگر تا جایی که می توانید نوزاد را پیش خودتان نگه دارید کمتر به دلیل سر رفتن حوصله اش گریه خواهد کرد.

ترس از جدایی
وقتی نوزاد در حدود شش یا هشت ماهه شود جدایی از والدین بزرگترین عامل اضطراب او خواهد بود و تقریبا همیشه این مسئله به گریه او منجر می شود. سعی کنید با تنها گذاشتن نوزاد و طولانی کردن تدریجی زمان تنهایی او در طول چند ماه او را به جدا شدن از خودتان عادت بدهید. برای مثال ابتدا بیست دقیقه بعد یک ساعت و بعد سه ساعت او را تنها بگذارید.
اگر در خارج از منزل شاغل باشید این ترس کودک موجب اندوه شما خواهد شد اما این مرحله گذرا میباشد و او به دیدن منظره رفتن و بازگشتن شما عادت خواهد کرد. اگر متوجه شدید که این حالت در او طولانی شده است باید به نحوه رفتار خود زمانی که کودک را ترک می کنید دقت کنید و از آشنایی کودک به محیط اطرافش و کسانی که در نبود شما با او برخورد دارند اطمینان پیدا کنید. اگر اولین تجربه جدا شدن از شما برای کودک ناراحت کننده باشد قطعا دومین بار که قصد ترک او را داشته باشید به گریه خواهد افتاد. این به شما بستگی دارد که جداشدن کودک از خودتان را تا حد امکان آسان کنید.
چه باید کرد
با او همدردی کنید ونقش حمایتی داشته باشید. هرگز ترس های کودک را مسخره نکنید. او به رفتارهای اطمینان بخش بهتر از کلمات واکنش نشان می دهد بنابراین وقتی به او قول می دهید که به سرعت پیش او بر خواهید گشت همیشه خوش قول باشید. اگر به او می گویید فقط برای پنج دقیقه او را ترک می کنید از اتاق خارج شوید و بعد از انجام یک کار کوچک، سر موقع دوباره پیش او بازگردید.

عدم امنیت واضطراب
وقتی کودک بزرگتر می شود آگاهی او نسبت به افراد ناشناس بیشتر میگردد. بودن در کنار شما در جایی ناشناس یا قرار گرفتن در جمع افراد ناشناس بیش از هر چیزی موجب اضطراب کودک می شود. تا وقتی که شما در کنار او باشید می تواند با این شرایط سازگار شود. اما قرار گرفتن در مکانی ناشناس و در بین افراد غریبه به کلی او را به هم می ریزد. هرگز این کار را نکنید. وجود کوچکترین منبع اضطراب موجب می شود که کودک سخت به شما بچسبد. او برای کسب آرامش بیشتر خود را به شما نزدیک می کند. حتی ممکن است غذایش را نخورد. اگر می دانید که فرزندتان مضطرب شده است باید فورا نسبت به این حالت او واکنش نشان بدهید .
وقتی کودک به دنبال یافتن آرامش است ممکن است به یک وسیله خاص مانند یک پتو به شدت دلبستگی پیدا کند. یا وقتی شما در کنارش نیستید برای تسکین خود به مکیدن شست روی بیاورد. تقریبا . همه کودکان به شکلی از آرامش که تحت کنترل خودشان باشد نیاز دارند. معمولا اشیایی که به کودک آرامش می دهند همان اشیایی هستند که در لحظات اضطراب و تنش آنها را مکیده یا به آنها ضربه میزند تا تاثیر ضربات آرام شما یا گرفتن آرامش را در خود تحریک کند.
بهترین کار دادن اطمینان خاطر بیشتر، تماس بدنی، در آغوش گرفتن، ابراز عشق و گفتگوی آرامش بخش است. فرزند شما این دوره اضطراب را پشت سر خواهد گذاشت اما در صورتی که او واقعا تمایلی نداشته باشد که پیش غریبه ها برود، مجبور نکردن او به این کار واقعا می تواند مؤثر باشد. به غریبه ها بگویید که او کمی خجالتی است و برای عادت کردن به آنها به کمی فرصت نیاز دارد. حضور شما به سازگار شدن او با محیط ها و تجربیات جدید کمک خواهد کرد. هرچند که گاه با وجود شما نیز احساس ترسی و ناراحتی خواهد داشت. به هر حال باید در هر صورت به نوزاد اجازه بدهید که یک وسیله آرامش بخش به انتخاب خود داشته باشد. و مرتبا او را در آغوش بگیرید تا اطمینان خاطر او را بیشتر کنید.
مفهوم این مسئله این نیست که نمی توانید به تدریج کودک را به کنجکاوی و ماجراجو بودن تشویق کنید. برای بیشتر شدن احساس اعتماد به نفس نوزاد، کودک به عشق و تحسین و تأیید شما نیاز دارد. پس هر زمانی که می توانید به او عشق بدهید تا بتواند استقلال بیشتری به دست بیاورد.

به ستوه آمدن
با بزرگتر شدن نوزاد تمایل او به انجام کارهایی که خارج از توانش است بیشتر می شود و در نتیجه به ستوه می آید. معمولا این حالت به گریه او ختم می شود. وقتی شروع به چهار دست و پا رفتن کند در بین اثاثیه منزل می گردد. سپس شروع به راه رفتن خواهد کرد و تقریبا همیشه مجبور می شوید او را محدود کنید. و این کار شما به این حالت او می افزاید و هر بار که این کار را بکنید دوباره شروع به گریه می کند.
از هجده ماهگی حس ماجراجویی کودک در اثر افزایش تعادل، تحرک و هماهنگی بیشتر اعضای او افزایش پیدا می کند. سعی می کند کارهایی ورای توانایی هایش انجام دهد و در نتیجه به شدت خسته میشود. حتی اگر بدانید کودک در حال حاضر مضطرب است فقط برای حفاظت از او مجبور خواهید بود که او را از انجام برخی کارها بازدارید.
چه باید کرد:
تا حد امکان محیط خانه را برای کودک امن کنید. اشیای گرانبها را از زن را در احمر دسترس او دور کنید و درپوش های ایمنی روی پریزها نصب نمایید و در سراسر خانه اگر در هر جایی که لازم است حفاظ بگذارید تا از آسیب دیدن کودک جلوگیری کنید. منحرف کردن ذهن کودک حربه خوبی برای جلوگیری از این حالت اوست بنابراین همیشه یک اسباب بازی مورد علاقه او را در دسترسی داشته باشید یا آماده باشید که یک بازی با او انجام دهید.

گریه های موقع خواب
نوزادان در موقع خواب بیشتر گریه می کنند دلیل این گریه ها خستگی، آزردگی و عدم تمایل آنها به جداشدن از شماست. شما می توانید با ایجاد یک برنامه منظم و شاد برای زمان خواب اطمینان خاطر بیشتری در او به وجود بیاورید.
ساعت قبل از خواب کودک را به زمانی کاملا شاد تبدیل کنید. کودک را روی پای خود بنشانید و یک قصه یا یک کتاب داستان برایش بخوانید، یک بازی آرام با او انجام دهید و یا برایش یک شعر بخوانید.
-حمام کردن کودک در محیطی ملایم و شاد به خوابآلود شدن کودک کمک می کند. یک نوشیدنی گرم می تواند قبل از رفتن به رختخواب همین حالت را در کودک به وجود بیاورد.
-نوزاد شما حتما یک بازی یا شعر یا داستان مورد علاقه دارد و تکرار آن موجب شادی کودک می شود بنابر این هر بار که کودک از شما خواست تا آن را تکرار کنید این کار را برای او انجام دهید با این کار احساس امنیت در کودک تقویت می شود.